-
221.《宣城书怀》 宋·朱翌
高爽清凉郡,登临佳丽都。
上连三蜀重,旁挟两淮趋。
天分光牛斗,溪行走舳舻。
新林天际浦,青草柳边湖。 -
222.《古意三首》 唐·常建
二妃方访舜,万里南方悬。
远道隔江汉,孤舟无岁年。
不知苍梧处,气尽呼青天。
愁泪变楚竹,蛾眉丧湘川。 -
223.《寄岳州贾司马六丈、巴州严八使君两阁老五十韵》 唐·杜甫
衡岳啼猿里,巴州鸟道边。
故人俱不利,谪宦两悠然。
开辟乾坤正,荣枯雨露偏。
长沙才子远,钓濑客星悬。 -
224.《连州吟》 唐·孟郊
春风朝夕起,吹绿日日深。
试为连州吟,泪下不可禁。
连山何连连,连天碧岑岑。
哀猿哭花死,子规裂客心。 -
225.《答韩愈、李观别,因献张徐州》 唐·孟郊
富别愁在颜,贫别愁销骨。
懒磨旧铜镜,畏见新白发。
古树春无花,子规啼有血。
离弦不堪听,一听四五绝。 -
226.《讲德陈情上淮南李仆射八首》 唐·许棠
天降贤人佐圣时,自然声教满华夷。
英明不独中朝仰,清重兼闻外国知。
凉夜酒醒多对月,晓庭公退半吟诗。 -
227.《秋霖即事联句三十韵》 唐·白居易
萧索穷秋月,苍茫苦雨天。
泄云生栋上,行潦入庭前。
——白居易
苔色侵三径,波声想五弦。 -
228.《绮罗香(红叶)》 宋·张炎
万里飞霜,千林落木,寒艳不招春妒。
枫冷吴江,独客又吟愁句。
正船舣、流水孤村,似花绕、斜阳归路。
甚荒沟、一片凄凉,载情不去载愁去。 -
229.《摸鱼儿(己卯元夕)》 宋·刘将孙
又匆匆、一番元夕,无灯更愁风雨。
人间天上无归梦,惟有春来春去。
愁不语。
漫泪湿香绡,□草人何许。 -
230.《十二月乐章》 未知·李德
正月东方日出香茸茸,长条短条花眼红。
柔云弱雨暗填空,茫茫蝴蝶破春风。
鸾帕抹烟山梦浓,萧飒愁思开暝容。
江头溘溘水声动,微和着柳黄金重。 -
231.《喜归述怀留别李于鳞王元美徐子与宗子相四子》 明·梁有誉
天地炎州外,云涛涨海边。
为儒嗟世业,结社断尘缘。
髫龀趋先子,荣枯忆往年。
时推骢马使,人避铁冠贤。 -
232.《窗前木芙蓉》 宋·范成大
辛苦孤花破小寒,花心应似客心酸。
更凭青女留连得,未作愁红怨绿看。 -
233.《和庞丞相》 宋·宋祁
顾我支离甚,惟公念不才。
朱颜为列郡,白发入中台。
阁道通天禄,宫门拂斗魁。
论班元后郑,作赋或延枚。 -
234.《阴晴不定简唐觐秘校并敖吴二君五首》 宋·苏辙
积雨春连夏,新晴忽复阴。
江痕涨犹在,梅气润相侵。
蕉贮还须脱,图书渐不禁。
江南旧风俗,愁绝北来心。 -
235.《前有一尊酒行》 宋·张镃
霖雨半月今夕晴,风堂人稀灯烛明。
凉虫咽咽傍墙竹,听久但促孤愁生。
愁生欲伏谁驱遣,浑汗翠液玻瓈软。
五斗一石非所长,兴来亦觉沧溟浅。 -
236.《题赤城霞图送友归台》 明·张羽
结发好名山,遨游遍吴楚。
东游不到天台路,长忆兴公赋中语。
赤城焕高霞,翩然空中举。
灵溪碧草春凄凄,瀑水和风响秋雨。 -
237.《临别送张諲入蜀》 唐·李颀
出门便为客,惘然悲徒御。
四海维一身,茫茫欲何去。
经山复历水,百恨将千虑。
剑阁望梁州,是君断肠处。 -
238.《杪秋洞庭中,怀亡道士谢太虚》 唐·刘长卿
漂泊日复日,洞庭今更秋。
青枫亦何意,此夜催人愁。
惆怅客中月,徘徊江上楼。
心知楚天远,目送沧波流。 -
239.《至德三年春正月时谬蒙差摄海盐令闻王师收二京…五十韵》 唐·刘长卿
天上胡星孛,人间反气横。
风尘生汗马,河洛纵长鲸。
本谓才非据,谁知祸已萌。
食参将可待,诛错辄为名。 -
240.《至德三年春正月时谬蒙差摄海盐令闻王师收二京…五十韵》 唐·刘长卿
天上胡星孛,人间反气横。
风尘生汗马,河洛纵长鲸。
本谓才非据,谁知祸已萌。
食参将可待,诛错辄为名。