-
41.《渔家傲》 宋·毛滂
恰则小庵贪睡著。
不知风撼梅花落。
一点儿春吹去却。
香约略。
黄蜂犹抱红酥萼。
绕遍寒枝添索寞。
却穿竹径随孤鹤。
守定微官真个错。
从今莫。
从今莫负云山约。 -
42.《渔家傲》 宋·周紫芝
遇坎乘流随分了。
鸡虫得失能多少。
儿辈雌黄堪一笑。
堪一笑。
鹤长凫短从他道。
几度秋风吹梦到。
花姑溪上人空老。
唤取扁舟归去好。
归去好。
孤篷一枕秋江晓。 -
43.《渔家傲(和余子美对雪)》 宋·王之道
风揭珠帘寒乍透。
青娥不住添香兽。
火暖画檐鸣线溜。
人醉后。
锦堂丝竹烘残昼。
势合湖山增地厚。
孤高但觉修篁瘦。
回策如萦今在手。
骄马骤。
吾家金埒新编就。 -
44.《步蟾宫(九月二十六夜宿周师从家·睡觉,风雨起,有怀木犀)》 宋·杨无咎
桂花馥郁清无寐。
觉身在、广寒宫里。
忆吾家、妃子旧游,瑞龙脑、暗藏叶底。
不堪午夜西风起。
更飐飐、万丝斜坠。
向晓来、却是给孤园,乍惊见、黄金布地。 -
45.《渔家傲》 宋·毛幵
极目丹枫迎霁晓。
山明水净新霜早。
燕去鸿归无事了。
天渺渺。
风吹平野低寒草。
渐过初冬时节好。
寻梅踏雪城南道。
追忆旧游人已老。
欢更少。
孤怀拟共谁倾倒。 -
46.《渔家傲(次丹阳忆故人)》 宋·毛幵
杨子津头风色暮。
孤舟渺渺江南去。
忆得佳人临别处。
愁返顾。
青山几点斜阳树。
可忍归期无定据。
天涯已听边鸿度。
昨夜乡心留不住。
无驿数。
梦中行了来时路。 -
47.《渔家傲引》 宋·洪适
五月河中菱荇遍。
丝纶欲下相萦绊。
却掉船来芳草岸。
呼侣伴。
蓑衣不把金章换。
碧落云高星烂烂。
波心举网星光乱。
跃出鲤鱼长尺半。
回首看。
孤灯一点风吹散。 -
48.《风流子(一名内家娇)》 宋·陆游
佳人多命薄,初心慕、德耀嫁梁鸿。
记绿窗睡起,静吟闲咏,句翻离合,格变玲珑。
更乘兴,素纨留戏墨,纤玉抚孤桐。
蟾滴夜寒,水浮微冻,凤笺春丽,花砑轻红。 -
49.《孤雁儿》 宋·程垓
在家不觉穷冬好。
向客里、方知道。
故园梅花正开时,记得清尊频倒。
高烧红蜡,暖熏罗幌,一任花枝恼。 -
50.《孤雁儿》 宋·程垓
在家不觉穷冬好。
向客里、方知道。
故园梅花正开时,记得清尊频倒。
高烧红蜡,暖熏罗幌,一任花枝恼。 -
51.《满江红(雨后携家游西湖,荷花盛开)》 宋·陈三聘
绀谷浮空,山拥髻、晚来风急。
吹骤雨、藕花千柄,艳妆新浥。
窥鉴粉光犹有泪,凌波罗袜何曾湿。
讶汉宫、朝罢玉皇归,凝情立。 -
52.《渔家傲(渔翁)》 宋·张鎡
拂拂春风生草际。
新晴万景供游戏。
鸥鹭飞来斜照里。
金和翠。
分明画出真山水。
遮个渔翁无愠喜。
乾坤都在孤篷底。
一曲高歌千古意。
闲来睡。
从教月到花汀外。 -
53.《孤鸾(梅)》 宋·赵以夫
江南春早。
问江上寒梅,占春多少。
自照疏星冷,只许春风到。
幽香不知甚处,但迢迢、满汀烟草。 -
54.《珍珠帘(春日客龟溪,过贵人家,隔墙闻箫鼓声,疑是按舞,伫立久之)》 宋·吴文英
蜜沈烬暖萸烟袅。
层帘卷、伫立行人官道。
麟带压愁香,听舞箫云渺。
恨缕情丝春絮远,怅梦隔、银屏难到。 -
55.《喜迁莺(吴江与闲堂王倅·庵家)》 宋·吴文英
烟空白鹭。
乍飞下、似呼行人相语。
细縠春波,微痕秋月,曾认片帆来去。
万顷素云遮断,十二红帘钩处。 -
56.《声声慢(饮时贵家,即席三姬求词)》 宋·吴文英
春星当户,眉月分心,罗屏绣幕围香。
歌缓□□,轻尘暗簌文染。
秋桐泛商丝雨,恨未回、飘雪垂杨。
连宝镜,更一家姊妹,曾入昭阳。 -
57.《月下笛·万里孤云》 宋·张炎
孤游万竹山中,闲门落叶,愁思黯然,因动《黍离》之感。
时寓甬东积翠山舍。
万里孤云,清游渐远,故人何处?寒窗梦里,犹记经行旧时路。
连昌约略无多柳,第一是难听夜雨。 -
58.《清平乐(题处梅家藏所南翁画兰)》 宋·张炎
黑云飞起。
夜月啼湘鬼。
魂返灵根无二纸。
千古不随流水。
香心淡染清华。
似花还似非花。
要与闲梅相处,孤山山下人家。 -
59.《渔家傲(病中未及过毗陵)》 宋·张炎
门掩新阴孤馆静。
杨花却解来相趁。
几日方知因酒病。
无憀甚。
脱巾挂壁将书枕。
是说落红堆满径。
不知何处游人盛。
自笑扁舟犹未定。
清和近。
寻诗已约兰陵令。 -
60.《渔家傲》 宋·净端
一只孤舟巡海岸。
盘陀石上垂钩线。
钓得锦鳞鲜又健。
堪爱羡。
龙王见了将珠换。
钓罢归来莲苑看。
满堂尽是真罗汉。
便爇名香三五片。
梵□献。
原来佛不夺众生愿。