-
41.《三用韵》 唐·韦庄
素律初回驭,商飙暗触襟。
乍伤诗客思,还动旅人心。
蝉噪因风断,鳞游见鹭沈。
笛声随晚吹,松韵激遥砧。 -
42.《旅中感遇寄呈李秘书昆仲》 唐·韦庄
南望愁云锁翠微,谢家楼阁雨霏霏。
刘桢病后新诗少,阮籍贫来好客稀。
犹喜故人天外至,许将孤剑日边归。
怀乡不怕严陵笑,只待秋风别钓矶。 -
43.《旅怀》 唐·黄滔
未吃金丹看十洲,乃将身世作仇雠。
羁游数地值兵乱,宿在孤城闻雨秋。
东越云山却思隐,西秦霜霰苦频留。
他人折尽月中桂,惆怅当年江上鸥。 -
44.《秋晚途次》 唐·任翻
秋色满行路,此时心不闲。
孤贫游上国,少壮有衰颜。
众鸟已归树,旅人犹过山。
萧条远林外,风急水潺潺。 -
45.《放猿》 唐·吉师老
放尔千山万水身,野泉晴树好为邻。
啼时莫近潇湘岸,明月孤舟有旅人。 -
46.《送友人游湘中》 唐·齐己
怀才难自住,此去亦如僧。
何处西风夜,孤吟旅舍灯。
路沿湘树叠,山入楚云层。
若有东来札,归鸿亦可凭。 -
47.《菩萨蛮(霜天旅思)》 宋·赵长卿
霜风飒飒溪山碧。
寒波一望伤行色。
落日淡荒村。
人家半掩门。
孤舟移野渡。
古林栖鸦聚。
著雨晚风酸。
貂裘不奈寒。 -
48.《鹧鸪天(旅中中秋)》 宋·石孝友
露叶披残露颗传。
明星著地月流天。
不辞独赏穷今夜,应为相逢忆去年。
辜窈窕,负婵娟。
谁知两处照孤眠。
姮娥不怕离人怨,有甚心情独自圆。 -
49.《瑞鹧鸪(除夜,依逆旅主人,寒雨不止,夜酌)》 宋·卢炳
客里惊嗟又岁除。
萧萧寒雨滴茅庐。
山深溪转泉声碎,夜永风摇烛影孤。
冷甚只多烧木叶,诗成无处写桃符。
强酬节物聊清酌,今岁屠苏自取疏。 -
50.《瑞鹧鸪(除夜,依逆旅主人,寒雨不止,夜酌)》 宋·卢炳
客里惊嗟又岁除。
萧萧寒雨滴茅庐。
山深溪转泉声碎,夜永风摇烛影孤。
冷甚只多烧木叶,诗成无处写桃符。
强酬节物聊清酌,今岁屠苏自取疏。 -
51.《琐窗寒(旅窗孤寂,雨意垂垂,买舟西渡未能也·赋此为钱塘故人韩竹闲问)》 宋·张炎
乱雨敲春,深烟带晚,水窗慵凭。
空帘谩卷,数日更无花影。
怕依然、旧时燕归,定应未识江南冷。
最怜他、树底蔫红,不语背人吹尽。 -
52.《祝英台近》 宋·褚生
倚危栏,斜日暮。
蓦蓦甚情绪。
稚柳娇黄,全未禁风雨。
春江万里云涛,扁舟飞渡。 -
53.《泛湖晚归》 宋·赵企
日脚掩西山,四面烟光起。
片月落湖心,照破琉璃髓。
水面天光阔,孤烟暝不收。
休瞻一钩月,挂起旅人愁。 -
54.《旅怀》 明·张羽
寥落无人问,青尊独自斟。
思亲两行泪,倦客十年心。
贫久难禁病,愁多欲废吟。
岁寒谁可语,莫逆有孤琴。 -
55.《寒夜宿张藻宅偶赋》 明·王恭
旅人眠不安,抱剑夜中弹。
月映花林白,霜凄画壁寒。
澹云孤梦远,流水半生残。
想是平原馆,萋萋草正繁。 -
56.《旅中》 宋·林某
一剑随孤影,风霜道路长。
何人忽横笛,有客正思乡。
古驿自芳草,空山又夕阳。
啼猿莫添恨,今夜宿潇湘。 -
57.《感秋》 宋·锺离松
破壁乱蛩吟,愁添鬓雪侵。
凉生孤馆梦,秋入旅人心。
排遣难凭酒,凄清不在琴。
中原戎马躏,白露寝园深。 -
58.《晓发剡山》 明·陈公纶
晓发剡山路,东方白尚微。
张灯沽酒店,带月旅人衣。
水远孤舟渡,烟空一雁飞。
及秋归未得,徒自忆山扉。 -
59.《常州旅宿》 明·郭文
堤边流水高于城,摇摇孤艇如空行。
欲晴未晴小雨外,断虹落日争鲜明。
峨峨塔势远凌汉,隐隐雁行斜堕汀。
游人夜向酒楼宿,月明风冷吴歌清。 -
60.《淮阳归兴四首》 明·何白
初阳古洞敞三扉,忆昨题诗坐翠微。
缑岭已骑孤鹤去,鼎湖无复一龙飞。
坛前竹浪云连屐,石上松涛雨湿衣。
翻架残书风策策,满庭黄叶旅人归。