-
61.《和林大任劝耕》 宋·吴芾
壮哉溢目还盈耳,千骑出城歌吹起。
野人一睹快争先,奔走欢呼几折趾。
往年戎马偶出郊,田间弥望皆荒茅。
使君笃意劝农课,尽使惰游如所教。 -
62.《经筵讲诗彻章进诗》 宋·楼钥
圣主承丕祚,于今岁几迁。
昭回光饰物,刚健位乘乾。
善治新更化,当阳独揽权。
诛鉏及共鲧,擢任列闳颠。 -
63.《李三朝奉哀词》 宋·王柏
羌与公别兮几二十年,思渺渺兮路曼曼。
棹剡溪兮乘兴,访故迹兮怆然。
下晋齐之拜兮如梦,挑灯道旧兮犹平生欢。
我少公兮六岁,悼彼此兮华颠。 -
64.《式贤和杜夔府百韵过余秋崖下大篇舂容笔力乃》 宋·方岳
林壑黄昏外,衡门紫翠边。
火耕今已老,云卧几何年。
棋敛将残局,篙回兴尽船。
画麟真已矣,骑犊适悠然。 -
65.《新除监察御史辞贯泾别业》 明·袁凯
侧席念贤俊,旁求逮凡鄙。
谬当南宫荐,重此柏台委。
命严孰敢后,中夜去田里。
邻友赠予迈,切切语未已。 -
66.《秀山霜晴晚眺与赵宾暘黄惟月联句》 宋·方回
一峰何峥嵘,万象翻匍匐。
心包元气并,影立太空独。
遥瞻极乾端,俯瞰际坤轴。
飘飘凌云身,杳杳送鸿目。 -
67.《生日病腹疾书事》 宋·方回
今年六十二,弃官八年矣。
生世业已休,来日凜无几。
孰谓尝作郡,旦暮窘薪米。
少时颇豪宕,晚乃穷如此。 -
68.《题吴仲远游淮送行诗卷》 宋·方回
昔有大丈夫,万里事远游。
远游何所极,飘若孤云浮。
欧冶淬利剑,造父翼华辀。
东睇薄瀛岛,西顾羞昆丘。 -
69.《上郑漕二首》 宋·郭印
孤迹平生似转蓬,少而豪迈老羁穷。
荣华路上黄粱梦,英俊丛中白发翁。
身堕穷山三峡里,心随流水大江东。
夤缘展翅斜阳晚,须仗扶摇一鹗风。 -
70.《病后谢友人顾问》 宋·黄庚
索居坐孤陋,却扫甘隐沦。
荒径无辙迹,蓬藋方蓁蓁。
风雨撼四壁,一榻寄屈伸。
谁念相如病,岂堪原宪贫。 -
71.《同诸友寻幽登飞来峰》 宋·释文珦
湖际山何限,飞来独著名。
玲珑疑鬼凿,崷崒自天成。
猿去犹存洞,龙归尚有泓。
树因含玉润,泉为炼丹清。