-
21.《赠聂尊师》 唐·杜荀鹤
诗道将仙分,求之不可求。
非关从小学,应是数生修。
蟾桂云梯折,鳌山鹤驾游。
他年两成事,堪喜是邻州。 -
22.《病中闻相府夜宴戏赠集贤卢学士》 唐·韦庄
满筵红蜡照香钿,一夜歌钟欲沸天。
花里乱飞金错落,月中争认绣连乾。
尊前莫话诗三百,醉后宁辞酒十千。
无那两三新进士,风流长得饮徒怜。 -
23.《和同年韦学士华下途中见寄》 唐·韦庄
绿杨城郭雨凄凄,过尽千轮与万蹄。
送我独游三蜀路,羡君新上九霄梯。
马惊门外山如活,花笑尊前客似泥。
正是清和好时节,不堪离恨剑门西。 -
24.《和同年韦学士华下途中见寄》 唐·韦庄
绿杨城郭雨凄凄,过尽千轮与万蹄。
送我独游三蜀路,羡君新上九霄梯。
马惊门外山如活,花笑尊前客似泥。
正是清和好时节,不堪离恨剑门西。 -
25.《舟中江上望玉梁山怀李尊师》 唐·齐己
残照玉梁巅,峨峨远棹前。
古来传胜异,人去学神仙。
白鹿老碧壑,黄猿啼紫烟。
谁心共无事,局上度流年。 -
26.《感皇恩(学士生日)》 宋·李弥逊
花院小回廊,庭蓂成行。
水面红妆翠绡帐。
蓬莱云近,风露一番清旷。
星郎来碧落,长庚象。
素志未酬,丹心益壮。
且醉真珠小槽酿。
不须皓齿,拍手狂歌清唱。
一尊为寿庆,羲皇上。 -
27.《鹧鸪天(十九孙入学,因作小集·裴景有作,次其韵)》 宋·洪适
两塾弦歌日日春。
不容坐席更凝尘。
常思芳桂攀燕窦,未见童乌继子云。
流庆泽,仰家尊。
救荒阴德过于门。
从师已是平原客,毛遂怀绷作弄孙。 -
28.《醉蓬莱(力修宝学贤表宴胡明仲侍郎,遣歌姬来乞词,作醉蓬莱令歌之)》 宋·孙道绚
看鸥翻波溅,苹末风轻,水轩消暑。
云叠奇峰,破桐阴亭午。
列岫连环,溜泉鸣玉,对幅巾芒履。
况有清时,风流故人,剧谈挥尘。 -
29.《定风波(九·苏学士宅绿杨村)》 宋·仲殊
南徐好,桥下绿杨村。
两榭风流称郡守,二苏家世作州民。
文彩动星辰。
书万卷,今日富儿孙。
三径客来消永昼,百壶酒尽过芳春。
江月伴开尊。 -
30.《定风波(九·苏学士宅绿杨村)》 宋·仲殊
南徐好,桥下绿杨村。
两榭风流称郡守,二苏家世作州民。
文彩动星辰。
书万卷,今日富儿孙。
三径客来消永昼,百壶酒尽过芳春。
江月伴开尊。 -
31.《劝学》 先秦·荀子
君子曰:学不可以已。
青,取之于蓝,而青于蓝;冰,水为之,而寒于水。
木直中绳,輮以为轮,其曲中规。
虽有槁暴(pù),不复挺者,輮使之然也。 -
32.《尊经阁记》 明·王守仁
经,常道也。
其在于天,谓之命;其赋于人,谓之性。
其主于身,谓之心。
心也,性也,命也,一也。 -
33.《稽山书院尊经阁记》 明·王守仁
经,常道也,其在于天谓之命,其赋于人谓之性,其主于身谓之心。
心也,性也,命也,一也。
通人物,达四海,塞天地,亘古今,无有乎弗具,无有乎弗同,无有乎或变者也,是常道也。
其应乎感也,则为恻隐,为羞恶,为辞让,为是非;其见于事也,则为父子之亲,为君臣之义,为夫妇之别,为长幼之序,为朋友之信。 -
34.《学士院端午贴子二十七首 皇太妃阁五首》 宋·苏辙
晓起钟犹凝,朝回露欲干。
逡巡下清跸,委曲问平安。
压蔗出寒浆,敲冰簇画堂。
人间正礻半暑,天上绝清凉。 -
35.《水龙吟 庶齐老学丛谈卷中》 元·李纯甫
几番冷笑三闾,算来枉向江心堕。
和光混俗,随机达变,有何不可。
清浊从他,醉醒由己,分明识破。
待用时即进,舍时便退,虽无福,亦无祸。 -
36.《留守待制视学》 宋·石介
艺祖与王地,诸侯布教宫。
冠缨临晓集,文雅与时隆。
泮水差差绿,春沂习习风。
袍辉了衿动,旗映讲纱红。 -
37.《次胡馀学同年四首》 宋·曹泾
桃花柳絮及春敷,台是浮轻匪壮图。
幸有田耕并井饮,犹胜身屦与妻纑。
郎君竞爽贤声起,老子尊安道味腴。
便是当年正考父,是间饘粥口堪糊。 -
38.《驾幸太学》 宋·韩忠彦
恢崇儒教顿生光,天子亲来幸上庠。
星弁煌煌环帝座,霜袍密密缀周行。
庙祠稽首尊先圣,书义终篇劝嗣王。
学道深惭非入室,此辰荣事亦升堂。 -
39.《益州州学对训堂》 宋·何郯
益为蕃捍西南隅,物众地大称名都。
择守来頒兹土政,治人颇与他邦殊。
蹉跌一有戾條教,便宜皆得行黥诛。
群奸帖息不敢动,无复弄兵觊穿窬。 -
40.《伏睹禁林新成盛事辄思歌咏不避荒芜上李学士》 宋·李沆
禁庭多士列华簪,严乐辉光冠古今。
御笔腾骧题玉署,宸章照耀咏辞林。
虚堂挂后传千载,翠琰刊成直万金。
振复文明知对作,尊崇儒术见天心。