-
21.《独学》 宋·陆游
师友雕零身白首,杜门独学就谁评?秋风弃扇知安命,小炷留灯悟养生。
踵息无声酣午枕,舌根忘味美晨烹。
少年妄起功名念,岂信身闲心太平。 -
22.《记丘宗卿语绍兴府学前景》 宋·杨万里
镜湖泮宫转街曲,才隔清溪便无俗。
竹桥斜度透竹门,墙根一竿半竿竹。
恰思是间宣看梅,忽然一枝横出来。
霜余皴裂臂来大,只著寒花三两个。 -
23.《滁州赵学士重修怀嵩楼》 宋·宋祁
丞相怀嵩罢,因之名郡楼。
使君嗟久废,华栋郁重修。
人世兴衰换,山川处所留。
落成今日宴,感旧向来愁。 -
24.《正言田学士況书言上庠祭酒听北轩予所种竹滋》 宋·宋祁
昔承上庠乏,时竹北堂轩。
饬吏勤浸灌,冉冉荣孤根。
日晏到官下,对赏忘尘喧。
海月影宵戺,天风籁晨颠。 -
25.《书局梅圣俞刘仲更二学士讣问继至潸然有感》 宋·宋祁
二子继沦阏,惜哉难具论。
麈毛如昨语,墨藁未乾痕。
翣雾迷归柩,{流氵换忄}风惨葬原。
风流尽逝水,日月促陈根。
从古死皆有,由来命罕言。
病夫长恸罢,翻幸岿然存。 -
26.《柳闳展如子瞻甥也其才德甚美有意于学故以桃》 宋·黄庭坚
任世万钧重,载言以为轩。
空文误来世,圣达欲无言。
咸池浴日月,深宅养灵根。
胸中浩然气,一家同化元。 -
27.《萧巽葛敏修二学子和予食笋诗次韵答之二首》 宋·黄庭坚
北馔厌羊酪,南庖丰笋菜。
自北初落南,几为儿所卖。
习知价廉平,百态事烹宰。
盐曦枯腊瘦,蜜渍真味坏。 -
28.《赠学者》 宋·欧阳修
人禀天地气,乃物中最灵。
性虽有五常,不学无由明。
轮曲揉而就,木直在中绳。
坚金砺所利,玉琢器乃成。 -
29.《奉答子华学士安抚江南见寄之作》 宋·欧阳修
百姓病已久,一言难遽陈。
良医将治之,必究病所因。
天下久无事,人情贵因循。
优游以为高,宽纵以为仁。 -
30.《沁园春·切劝学人》 宋·无名氏
切劝学人,悟取灵台,休得外求。
这天机玄妙,非容易,与君今日,细说根由。
没口婆婆,偏能言语,没脚童儿,擅蹴戏*。
真消息,见云埋玉洞,月照金楼。 -
31.《和石昌言学士官舍十题·病竹》 宋·梅尧臣
水边移得已伤根,枝叶如枯生意少。
主人不使荒秽侵,遂长琅玕胜凡草。 -
32.《和吴冲卿学士省中植菊》 宋·梅尧臣
园菓已熟实未坠,野卉已老叶未瘁。
菊丛是时方发荣,潭上篱边俱有为。
一从潭岛辅长年,一自篱根图暂醉。
今将移近省中兰,壅培早与陶潜异。 -
33.《次韵和韩子华内翰於李右丞家移红薇子种学士》 宋·梅尧臣
红薇花树小扶疏,春种秋芳赏爱余。
丞相旧园移带土,侍臣清署看临除。
薄肤痒不胜轻爪,嫩干生宜近禁庐。
此地结根千万岁,联华荣莫比茅茹。 -
34.《次君畴洪卿韵送宗学赵优奏》 宋·刘克庄
欲为乾坤扫积阴,万言忠愤上穹临。
相嗔平地风波恶,主圣如天雨露深。
葛藟尚为庇根计,戎葵难改向阳心。
明时安肯寻斤斧,自古高材出邓林。 -
35.《再和张文学》 宋·刘克庄
安知后来者,所作不如今。
孰可执牛耳,君能贯虱心。
孤根才一寸,老干忽千寻。
未必子期死,无人听古音。 -
36.《送黄莘任道赴扬州主学》 宋·王令
子之来兮东之舟,暮不至兮谁牵以留。
子之去兮西之马,朝何亟兮不秣而驾。
驾胡适兮徂扬,扬之郊兮泮之央。
泮之冰兮春之水,泮之莪兮芽茁於涘。 -
37.《夜学》 宋·文同
已叨名第虽堪放,未到根原岂敢休。
文字一床灯一盏,只应前世是深雠。 -
38.《参政李公以勤谨和缓励后学江宪益以公廉忠信》 宋·洪咨夔
百一聚一车,百行根一诚。
反身物皆备,动与诚俱行。
勤如毂下转,谨如轼前横。
和缓以将之,辔舞锡鸾鸣。 -
39.《和王学士芍药》 宋·蔡襄
粲尔芳草叶,孤根当砌植。
违春已自分,薰风犹借力。
艳艳朝日光,纷披照颜色。
持之遗佳人,岁久香不息。 -
40.《次韵张耒学士病中二首》 宋·苏辙
一卧怜君三十朝,呼医仍苦禁城遥。
灵根自遂新阳发,病枿従经野火烧。
吻燥未须寻曲蘖,囊空谁与典絺蕉。
何时匹马随街鼓,睡起频惊髀肉消。