-
201.《周氏敬荣堂诗》 宋·辛弃疾
泰伯古至德,以逊天下闻。
周公去未远,二叔乃流言。
春风棠棣萼,秋日脊令原。
岂无良友生,岁晏谁急难。 -
202.《野兴》 宋·陆游
江湖萧散葛天民,敕放还山一幅巾。
老去饥羸惟恃粥,病来举动每须人。
道穷举世知心少,学进吾儿著语亲。
更有一端差自慰,短檠不作白头新。 -
203.《书志》 宋·陆游
著书汗马牛,不如守道力;卖文取卿相,讵是儒者职。
孔光岂不学,千载污简册。
通塞本细事,于我奚失得?袁安卧空庐,亦度风雪夕;如何慕温饱,挠节不自惜!我突无炊烟,或至日中昃。
小儿抱遗经,衣短两胫赤,吟诵何琅琅,声如出金石;掩卷语乃翁:圣有陈蔡厄。 -
204.《定拆号日喜而有作》 宋·陆游
小雨如丝落复收,悄无人语但呜鸠。
挽须预想诸儿喜,倒指犹为五日留。
满案堆书惟引睡,侵天围棘不遮愁。
为农父子长相守,误计随人学宦游。 -
205.《次韵答天启》 宋·张耒
黄钟无声登瓦釜,蔡子青衫在尘土。
逼人爽气百步寒,知子胸中有风雨。
三年河东走胡马,绝口鱼虾便鮥乳。
归来万卷付一读,不学儿曹用心苦。 -
206.《都下喜见八叔父》 宋·黄庭坚
一别七冬夏,几书通置邮。
冥鸿难借问,江鲤多沈浮。
心因梦想去,迹为山川留。
叔趋丹凤阙,身向卧龙洲。 -
207.《己未过太湖僧寺得宗汝为书寄山蓣白酒长韵诗》 宋·黄庭坚
从学晚闻道,谋官无见功。
早衰观水鉴,内热愧邻邦。
比邻有宗侯,治剧乃雍容。
摩手抚鳏寡,蒿碪磔强梁。 -
208.《次韵答常甫世弼二君不利秋官郁郁初不平故予》 宋·黄庭坚
鹏翼将图南,垂天上扶摇。
飞飞寻常闲,深树乘风蜩。
大观与小智,从事不同条。
扬雄老执戟,金张珥汉貂。 -
209.《葛氏鼎》 宋·欧阳修
大河昔决东南流,萧条东郡今止湫。
我从故老问其由,云古五鼎藏高丘。
地灵川秀草木稠,郁郁佳气蒸常浮。
惟物伏见数有周,秘藏奇怪神所搜。 -
210.《正月十五夜出回》 宋·梅尧臣
不出只愁感,出游将自宽。
贵贱依俦匹,心复殊不欢。
渐老情易厌,欲之意先阑。
却还见儿女,不语鼻辛酸。 -
211.《赠陆远大夫》 宋·晁说之
顾陆笔墨森威仪,身後犹为道子师。
欲观道子观顾陆,陆孙定自有天资。
或言苦学龙眠者,不颂世德夸义儿。
肯为俗人落吾笔,王许支公实我知。
傥非从容接笑语,安得生气今如兹。
湖光万丈明珠满,对此佳客申愁眉。 -
212.《晚悟》 宋·刘克庄
晚悟才为崇,深居学养生。
乃知景升字,差胜少游兄。
绝涧携瓶汲,空山抱耒耕。
儿孙听苦语,世世勿谈兵。 -
213.《送曹杜赴试礼部》 宋·王令
霜风琅琅鸣鼓鼙,鸟寒夜噪树折枝。
居者不出行者归,厩马解衔车弃脂。
长河夜冰船就维,百贾晏起朝闭扉。
为问当今行者谁,出门千里到何处。 -
214.《送潜同年调官归》 宋·洪咨夔
以君一年长,为我异姓兄。
衡从玄圃玉,出入武库兵。
急手搏苍兕,隽气鞭长鲸。
议论到千古,慷慨吐不平。 -
215.《观宋中道家藏书画》 宋·蔡襄
宣献业文学,尝作调羹盐。
藏书百千帙,传世惟清廉。
东堂得春和,花卉晨露沾。
之君延宾从,当昼褰珠帘。 -
216.《李山英以疾归田客有言山英移书石守道者因摭》 宋·蔡襄
吾友守道气刚劲,丑邪扶直出天性。
意高身贱无所发,胸中事事先后併。
襄尝畏其大勇果,愿以中直为得正。
忽闻鲁士李山英,移书告之要力行。 -
217.《马驭周晬思之因成》 宋·蔡襄
马驭今日方周晬,昨夜迢遥梦到家。
盘里应知心所爱,尊前唯祝寿无涯。
咿嚘弄语群儿学,踉跄初行乳母夸。
独上扬州津馆望,江山摇落去鸿斜。 -
218.《次韵孔平仲著作见寄四首》 宋·苏辙
昔在京城南,成均封茅屋。
清晨屣履过,不顾车击毂。
时有江南生,能使多士服。
同侪畏锋锐,兄弟更驰逐。 -
219.《题王诜都尉画山水横卷三首》 宋·苏辙
摩诘本词客,亦自名画师。
平生出入辋川上,鸟飞鱼泳嫌人知。
山光盎盎著眉睫,水声活活流肝脾。
行吟坐咏皆自见,飘然不作世俗词。 -
220.《次韵孔平仲著作见寄四首》 宋·苏辙
治生非所长,儿女惊满屋。
作官又迂疏,不望载朱毂。
因缘罣罪罟,未许即潜伏。
空余读书病,日与古人逐。