-
1.《杭州送萧宝校书》 唐·朱庆馀
马识青山路,人随白浪船。
别君犹有泪,学道谩经年。 -
2.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
3.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
4.《学山野烧异常登高泮宫如在火池中间泮师率诸》 宋·郑刚中
传道官颇清,防患计微拙。
学宫墙外草,十里望不绝。
芟除失豫备,滋蔓久盘结。
野烧因风起,四垣具烈烈, -
5.《至道初元六月不雨为民冒暑乞灵龙湫投辞未竟》 宋·王挺之
欲呼云雨沃焦田,袅袅篮舆入翠烟。
万仞孤高随鸟道,一潭澄碧快龙眠。
浮丘黄帝真成道,汉武秦皇谩学仙。
但愿甘霖慰枯槁,岂知衰朽得神怜。 -
6.《金陵社集诗(一十六人三十二首) 集鸡笼山》 明·吴文潜
文潜字元翰,莆田人。
孤癖苦吟,诗不多作,或累月始成一章。
弃家学道,寄食武夷山中,数载后剃发为僧。
谩将遗迹问齐梁,寂寂台城露草荒。 -
7.《史贤良入蜀有锦江诗卷陈谊甚高》 宋·戴复古
学道世情薄,论交谊气深。
谩怀三献玉,肯爱四知金。
万里铜梁道,千篇锦水吟。
一芹供匕筯,聊寓野人心。 -
8.《依韵答宋中道》 宋·梅尧臣
朝回思见子,疲马不及换。
入门呼僮仆,鸡犬屡鸣嚾。
中厨尚青烟,知未毕晨爨。
曾不留我餐,忍馁固已惯。 -
9.《书麻姑庙》 宋·李覯
流俗好仙方学道,至人乐道自成仙。
飞升若也由贪欲,紫府还应用诈权。
尘里笙歌千古梦,洞中星斗几家天。
无心便是归真日,姹女河车总谩传。 -
10.《秋日遣怀十六韵寄道侣》 唐·陆龟蒙
尽日临风坐,雄词妙略兼。
共知时世薄,宁恨岁华淹。
且把灵方试,休凭吉梦占。
夜然烧汞火,朝炼洗金盐。