-
141.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
142.《游山门呈知府大卿》 宋·姚辟
春风到宛陵,太守遇康乐。
隐几坐高斋,清风媚林壑。
语我诸峰峦,道人古棲吒。
幽潜远江汉,秀耸类衡霍。 -
143.《胡讲书赴张国录讲席之招良月也》 宋·曾由基
初日融霜泮水清,鹄袍翔集宿中庭。
先生有道如阳月,太白占祥聚德星。
安定重来阐湖学,渠水端坐讲西铭。
自怜一唯无传久,避席何时觌黄刑。 -
144.《戏徐观空》 宋·张汝勤
学诗如学禅,所贵在观妙。
肺肝剧雕镂,乃自凿其窍。
冥心游象外,何物可供眺。
空山散云雾,仰避日初照。
旷观宇宙间,璀璨同晖曜。
但以此理参,而自诗料理。
持以问观空,无言但一笑。 -
145.《郡楼》 元·龚璛
久客有远思,肩舆登郡楼。
聊为避暑饮,更学御风游。
叠翠城南面,双虹水北流。
流将五湖去,叶叶采蘋舟。 -
146.《甲戌乡中民情长句寄彦文布政》 明·龚诩
景泰五年甲戌岁,正当南亩耕耘际。
忽然骤水涨江湖,汹涌浩漫良可畏。
更堪滂沛雨兼旬,大岸小塍俱决溃。
田家男妇奔救忙,力竭气穷无术备。 -
147.《古壮士歌》 明·顾璘
山西壮士何才雄,虬须燕颔生英风。
青春挟槊三边外,白昼探丸九市中。
一身列侍麒麟殿,跨出龙驹万人羡。
狐腋朝裁赵客裘,鹈膏夜淬吴王剑。 -
148.《九日喜家人寄书至秉常相过问慰与之共饮至醉》 明·郭登
逐客世多违,浮生自堪悼。
尘容绝媚妩,褊性复昏髦。
读书虽不多,力学苦欲到。
矜愚何足计,见善诚所好。 -
149.《张烈妇》 明·陆师道
抱璧置泥涂,皎然质不泯。
菖蒲九节花,虽死常流芬。
十三学裁衣,十六诵诗书。
十七妇道成,十八为君妻。 -
150.《寄馆天宁寺(二首)》 明·丘吉
宝树林中避世情,琴囊长挂白云层。
蒲团学得枯禅坐,合作东轩长老称。 -
151.《赵彦徵画》 明·宋杞
远山入空青,老树擎寸碧。
近山接平坡,凿凿见白石。
两山尽处歧路平,松林漠漠烟如织。
清溪疑自天目来,鸥鹭飞起无纤埃。 -
152.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
153.《解嘲诗(并序)》 明·屠滽
见恶必远避,见善尝加恭。
石田乃隐者,赋诗亦多工。
如何论朝政,所论殊不公。
此札实差谬,何谓声枌枌。 -
154.《送郑叔车》 明·张孟兼
郑子离襁褓,所怙惟乃父。
父昔仕燕京,半世去乡土。
子家孝义门,十世居同聚。
派衍白麟支,望出荥阳谱。 -
155.《溪上》 明·张泰
溪上闲行日未斜,石桥南北见桃花。
避人鱼入深深水,傍母凫眠浅浅沙。
渡口孤舟依野店,矶头一径到渔家。
何时谢却尘中事,来就田围学种瓜。 -
156.《司竹监烧苇园因召都巡检柴贻勖左藏以其徒会》 宋·苏轼
官园刈苇留枯槎,深冬放火如红霞。
枯槎烧尽有根在,春雨一洗皆萌芽。
黄狐老兔最狡捷,卖侮百兽常矜夸。
年年此厄竟不悟,但爱蒙密争来家。 -
157.《寓言九首》 宋·王安石
不得君子居,而与小人游。
疵瑕不相摩,况乃祸衅稠。
高语不敢出,鄙辞强颜酬。
始云避世患,自觉日已偷。 -
158.《晁子西寄诗谢酒,自言其家数有逝者,词意悲》 宋·范成大
我读晁子诗,十语九慨伤。
长川日夜逝,鬓发空苍浪。
君家出世学,无生亦无亡。
乡谓法幢立,何乃槁木僵 -
159.《送辛幼安殿撰造朝》 宋·陆游
稼轩落笔凌鲍谢,退避声名称学稼。
十年高卧不出门,参透南宗牧牛话。
功名固是券内事,且葺园庐了婚嫁。
千篇昌谷诗满囊,万卷邺侯书插架。 -
160.《闰五月十四日因哭小孙子蓬孙,归志浩然》 宋·杨万里
宪孙哭了哭蓬孙,老眼元枯也湿巾。
名宦何须深插脚,山林从此早抽身。
祸无避处唯辞福,命不如渠强学人。
吟了此诗还毁了,莫令一读一伤神。