-
61.《沁园春》 宋·刘克庄
剥啄谁欤,户外一宾,布衣麻鞋。
有舌端雄辨,机锋破的,袖中行卷,锦绣成堆。
阍启上宾,侬观诸老,个主人公喜挽推。
怎奈向,今十分衰飒,非昔形骸。 -
62.《问说》 清·刘开
君子之学必好问。
问与学,相辅而行者也。
非学无以致疑,非问无以广识;好学而不勤问,非真能好学者也。
理明矣,而或不达于事;识其大矣,而或不知其细,舍问,其奚决焉?贤于己者,问焉以破其疑,所谓“就有道而正”也。 -
63.《放言五首·其一》 唐·白居易
朝真暮伪何人辨,古往今来底事无。
但爱臧生能诈圣,可知宁子解佯愚。
草萤有耀终非火,荷露虽团岂是珠。
不取燔柴兼照乘,可怜光彩亦何殊。 -
64.《鲁仲连义不帝秦》 先秦·佚名
秦围赵之邯郸。
魏安釐王使将军晋鄙救赵,畏秦,止于荡阴不进。
魏王使客将军辛垣衍间入邯郸,因平原君谓赵王曰:“秦所以急围赵者,前与齐闵王争强为帝,已而复归帝,以齐故;今齐闵王已益弱,方今唯秦雄天下,此非必贪邯郸,其意欲求为帝。
赵诚发使尊秦昭王为帝,秦必喜,罢兵去。 -
65.《尊经阁记》 明·王守仁
经,常道也。
其在于天,谓之命;其赋于人,谓之性。
其主于身,谓之心。
心也,性也,命也,一也。 -
66.《天问》 先秦·屈原
曰:遂古之初,谁传道之?
上下未形,何由考之?
冥昭瞢暗,谁能极之?
冯翼惟象,何以识之? -
67.《项脊轩志》 明·归有光
项脊轩,旧南阁子也。
室仅方丈,可容一人居。
百年老屋,尘泥渗漉,雨泽下注;每移案,顾视,无可置者。
又北向,不能得日,日过午已昏。 -
68.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
69.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
70.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
71.《龙井题名记》 宋·秦观
元丰二年,中秋后一日,余自吴兴来杭,东还会稽。
龙井有辨才大师,以书邀余入山。
比出郭,日已夕,航湖至普宁,遇道人参寥,问龙井所遣篮舆,则曰:“以不时至,去矣。
”是夕,天宇开霁,林间月明,可数毫发。 -
72.《和宋中道喜至次用其韵》 宋·梅尧臣
予从江南来,见子东浦榛。
问子何不治,子兄游洛濒。
子素乐文字,而复养慈亲。
去年始升朝,差差陪缙绅。 -
73.《双调·夜行船》 元·马致远
百岁光阴如梦蝶,重回首往事堪嗟。
今日春来,明朝花谢。
急罚盏夜阑灯灭。 -
74.《梅花》 宋·王令
风吹冬暖变春暖,江梅艳艳横新枝。
经年不逢间何久,忽此相遇如有期。
初开珊珊尚寂寞,仙人缀佩悬瑶玑。
从日重来不可辨,漫漫月树留寒辉。 -
75.《减字木兰花·心颠意耍》 元·谭处端
心颠意耍。
难辨身中真共假。
意耍心颠。
招得全生罪孽愆。
心宁意息。
定里闲闲明慧力。
意息心宁。
道自归而神自灵。 -
76.《秋夜与子充论文退而赋诗一首因简子充并寄胡》 明·宋濂
太虚之气随物形,天声地声由此生。
小或簸荡吼河海,大将触搏流风霆。
天轮胶戾神鬼战,地轴挺拔蛟龙争。
圈臼洼污各异奏,彯沙礜石咸齐鸣。 -
77.《无题》 宋·洪迈
前年溪上秋风时,主人酒熟烹黄鸡。
归来醉倒睡便著,父老唤起牛羊蹊。
此生一醉宁易得,未辨身为贵人空。
征西将军尔何人,那用尊前惊堕帻。 -
78.《游猎篇》 明·何景明
周王八骏行万里,朝游昆仑暮沧海。
驱霆策电遍天地,虎骤龙驰倏烟霭。
奔戎造父两为佐,大人王母遥相待。
千金白狐来四荒,蝼蚁下国轻天王。 -
79.《被旨祈祷数至天竺珪僧录法语白云堂诗为赋唐》 宋·许及之
白云峰下白云堂,堂上高人一辨香。
绕殿持经山四合,缭墙行道木千章。
众生示免婴时苦,大士宁能与世忘。
祈雨祈晴来复去,此身却似白云忙。 -
80.《满庭芳 抄化孤魂经纸》 元·王处一
杳杳穷魂,冥冥长夜,沉沉莫辨年龄。
全无知识,何处问亲情。
一自飘零浩散,空愁苦、宁得超升。
同垂救,巡门拜覆,乞纸复抄经。