-
21.《义通里寓居即事》 唐·徐夤
家住寒梅翠岭东,长安时节咏途穷。
牡丹窠小春馀雨,杨柳丝疏夏足风。
愁鬓已还年纪白,衰容宁藉酒杯红。
长卿甚有凌云作,谁与清吟绕帝宫。 -
22.《送勋道人之建安》 唐·徐铉
下国兵方起,君家义独闻。
若为轻世利,归去卧溪云。
挂席冲岚翠,携筇破藓纹。
离情似霜叶,江上正纷纷。 -
23.《题取经诗(载《翻译名义集》,云唐义净三藏作)》 唐·无名氏
晋宋齐梁唐代间,高僧求法离长安。
去人成百归无十,后者安知前者难。
路远碧天唯冷结,沙河遮日力疲殚。
后贤如未谙斯旨,往往将经容易看。 -
24.《安公》 唐·灵一
弥天称圣哲,象法初繄赖。
弘道识行藏,匡时知进退。
秦王轻与举,习生重酬对。
学文古篆中,义显心经内。
法服应华夏,金言流海岱。
西方浮云间,更陪龙华会。 -
25.《赠信安郑道人》 唐·贯休
貌古似苍鹤,心清如鼎湖。
仍闻得新义,便欲注阴符。
点化金常有,闲行影渐无。
杳兮中便是,应不食菖蒲。 -
26.《贺新郎·酬辛幼安再用韵见寄》 宋·陈亮
离乱从头说。
爱吾民、金缯不爱,蔓藤累葛。
壮气尽消人脆好,冠盖阴山观雪。
亏杀我、一星星发。 -
27.《鹧鸪天(又次韵为妇安人生日)》 宋·魏了翁
夫子同年第太常。
偶然二内亦同乡。
其间更有真同处,道义场中无别香。
花入思,绣为肠。
不妨冬月作重阳。
家人但歉今年会,犹欠腰金与鞠黄。
冬用重阳,用东坡事。
鞠黄,夫人鞠衣也。 -
28.《鹧鸪天(又次韵为妇安人生日)》 宋·魏了翁
夫子同年第太常。
偶然二内亦同乡。
其间更有真同处,道义场中无别香。
花入思,绣为肠。
不妨冬月作重阳。
家人但歉今年会,犹欠腰金与鞠黄。
冬用重阳,用东坡事。
鞠黄,夫人鞠衣也。 -
29.《水调歌头(寿颐斋兄安世)》 宋·陈著
风骨最魁岸,宇宙更宽平。
□人皆道,天上南极寿星精。
随意后园花木,满眼家山松竹,尽可适平生。
门外底须问,好占菊轩清。 -
30.《水调歌头(寿颐斋兄安世)》 宋·陈著
风骨最魁岸,宇宙更宽平。
□人皆道,天上南极寿星精。
随意后园花木,满眼家山松竹,尽可适平生。
门外底须问,好占菊轩清。 -
31.《沁园春(同林义倩游惠觉寺,衲子差可与语,因作葛藤语示之)》 宋·陈人杰
万法皆空,空即是空,佛安在哉。
有云名妙净,可遮热恼,海名圆觉,堪洗尘埃。
翠竹真如,黄花般若,心上种来心上开。
教参熟,是菩提无树,明镜非台。 -
32.《摸鱼儿(寿周耐轩府尹,是岁起义仓)》 宋·邓剡
问庐陵、米作何价。
棠阴又绿今夏。
活人手段依然在,独乐园中司马。
初度也。 -
33.《鲁仲连义不帝秦》 先秦·佚名
秦围赵之邯郸。
魏安釐王使将军晋鄙救赵,畏秦,止于荡阴不进。
魏王使客将军辛垣衍间入邯郸,因平原君谓赵王曰:“秦所以急围赵者,前与齐闵王争强为帝,已而复归帝,以齐故;今齐闵王已益弱,方今唯秦雄天下,此非必贪邯郸,其意欲求为帝。
赵诚发使尊秦昭王为帝,秦必喜,罢兵去。 -
34.《报任少卿书/报任安书》 两汉·司马迁
太史公牛马走司马迁,再拜言。
少卿足下:曩者辱赐书,教以慎于接物,推贤进士为务,意气勤勤恳恳。
若望仆不相师,而用流俗人之言,仆非敢如此也。
仆虽罢驽,亦尝侧闻长者之遗风矣。 -
35.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。 -
36.《治安疏》 明·海瑞
户部云南清吏司主事臣海瑞谨奏;为直言天下第一事,以正君道、明臣职,求万世治安事:君者,天下臣民万物之主也。
惟其为天下臣民万物之主,责任至重。
凡民生利病,一有所不宜,将有所不称其任。
是故事君之道宜无不备,而以其责寄臣工,使之尽言焉。 -
37.《我爱淳安好》 宋·陈晔
我爱淳安好,能知义命方。
育遗存后裔,刳腹奉高堂。
隐节推承诏,儒官教有庠。
胡为得祠奉,退省更徊徨。 -
38.《我爱淳安好》 宋·陈晔
我爱淳安好,百方民力宽。
役胥遵大义,论牒上狂澜。
公赋争先入,穷阎可奠安。
从今滋向化,为政不因难。 -
39.《重庆赴延安途中口占寄儿》 近代·任锐
儿父临刑曾大呼:我今就义亦从容。
寄语天涯小儿女,莫将血恨付秋风。 -
40.《喜宣义大师英公相访》 宋·陈文颢
三事天衣两字师,长安风月更谁知。
闲骑劣马寻碑去,醉卧荒庐出寺迟。
辞赡不容夸犬子,兴阑兼许吐鱼儿。
左冯假道来看我,正值严冬大雪时。