-
41.《寿安公主出降》 唐·李商隐
沩水闻贞媛,常山索锐师。
昔忧迷帝力,今分送王姬。
事等和强虏,恩殊睦本枝。
四郊多垒在,此礼恐无时。 -
42.《安定城楼》 唐·李商隐
迢递高城百尺楼,绿杨枝外尽汀洲。
贾生年少虚垂泪,王粲春来更远游。
永忆江湖归白发,欲回天地入扁舟。
不知腐鼠成滋味,猜意鹓雏竟未休。 -
43.《送权先辈归觐信安》 唐·赵嘏
衣彩独归去,一枝兰更香。
马嘶芳草渡,门掩百花塘。
野色亭台晚,滩声枕簟凉。
小斋松岛上,重叶覆书堂。 -
44.《云安》 唐·李群玉
滩恶黄牛吼,城孤白帝秋。
水寒巴字急,歌迥竹枝愁。
树暗荆王馆,云昏蜀客舟。
瑶姬不可见,行雨在高丘。 -
45.《龙安寺佳人阿最歌八首》 唐·李群玉
团团明月面,冉冉柳枝腰。
未入鸳鸯被,心长似火烧。
见面知何益,闻名忆转深。
拳挛荷叶子,未得展莲心。 -
46.《龙安寺佳人阿最歌八首》 唐·李群玉
团团明月面,冉冉柳枝腰。
未入鸳鸯被,心长似火烧。
见面知何益,闻名忆转深。
拳挛荷叶子,未得展莲心。 -
47.《南歌子词二首/新添声杨柳枝词》 唐·温庭筠
一尺深红胜曲尘,天生旧物不如新。
(胜曲尘 一作:蒙曲尘)
合欢桃核终堪恨,里许元来别有人。
井底点灯深烛伊,共郎长行莫围棋。
玲珑骰子安红豆,入骨相思知不知。
-
48.《长安怀古》 唐·储嗣宗
祸稔萧墙终不知,生人力屈尽边陲。
赤龙已赴东方暗,黄犬徒怀上蔡悲。
面缺崩城山寂寂,土埋冤骨草离离。
秋风解怨扶苏死,露泣烟愁红树枝。 -
49.《送从弟长安下第南归觐亲》 唐·邵谒
白日不得照,戴天如戴盆。
青云未见路,丹车劳出门。
采薇秦山镇,养亲湘水源。
心中岂不切,其如行路难。 -
50.《长安春夕旅怀》 唐·罗邺
几年栖旅寄西秦,不识花枝醉过春。
短艇闲思五湖浪,羸蹄愁傍九衢尘。
关河风雨迷归梦,钟鼓朝昏老此身。
忽向太平时节过,一竿持去老遗民。 -
51.《长安秋夜》 唐·罗隐
远闻天子似羲皇,偶舍渔乡入帝乡。
五等列侯无故旧,一枝仙桂有风霜。
灯欹短焰烧离鬓,漏转寒更滴旅肠。
归计未知身已老,九衢双阙夜苍苍。 -
52.《长安冬日》 唐·杜荀鹤
近腊饶风雪,闲房冻坐时。
书生教到此,天意转难知。
吟苦猿三叫,形枯柏一枝。
还应公道在,未忍与山期。 -
53.《长安冬日》 唐·杜荀鹤
近腊饶风雪,闲房冻坐时。
书生教到此,天意转难知。
吟苦猿三叫,形枯柏一枝。
还应公道在,未忍与山期。 -
54.《题安定张使君》 唐·韦庄
器度风标合出尘,桂宫何负一枝新。
成丹始见金无滓,冲斗方知剑有神。
愤气不销头上雪,政声空布海边春。
中兴若继开元事,堪向龙池作近臣。 -
55.《长安春》 唐·韦庄
长安二月多香尘,六街车马声辚辚。
家家楼上如花人,千枝万枝红艳新。
帘间笑语自相问,何人占得长安春?
长安春色本无主,古来尽属红楼女。
如今无奈杏园人,骏马轻车拥将去。 -
56.《长安春》 唐·韦庄
长安二月多香尘,六街车马声辚辚。
家家楼上如花人,千枝万枝红艳新。
帘间笑语自相问,何人占得长安春?
长安春色本无主,古来尽属红楼女。
如今无奈杏园人,骏马轻车拥将去。 -
57.《长安即事三首》 唐·徐夤
抛掷清溪旧钓钩,长安寒暑再环周。
便随莺羽三春化,只说蝉声一度愁。
扫雪自怜窗纸照,上天宁愧海槎流。 -
58.《长安雪后》 唐·喻坦之
碧落云收尽,天涯雪霁时。
草开当井地,树折带巢枝。
野渡滋寒麦,高泉涨禁池。
遥分丹阙出,迥对上林宜。 -
59.《题新安国寺》 唐·李洞
佛亦遇艰难,重兴叠废坛。
偃松枝旧折,画竹粉新干。
开讲宫娃听,抛生禁鸟餐。
钟声入帝梦,天竺化长安。 -
60.《送刘散员同赋陈思王诗,得好鸟鸣高枝》 唐·刘斌
春林已自好,时鸟复和鸣。
枝交难奋翼,谷静易流声。
间关才得性,矰缴遽相惊。
安知背飞远,拂雾独晨征。