-
501.《狂言示诸侄》 唐·白居易
世欺不识字,我忝攻文笔。
世欺不得官,我忝居班秩。
人老多病苦,我今幸无疾。
人老多忧累,我今婚嫁毕。 -
502.《青毡帐二十韵》 唐·白居易
合聚千羊毳,施张百子弮。
骨盘边柳健,色染塞蓝鲜。
北制因戎创,南移逐虏迁。
汰风吹不动,御雨湿弥坚。 -
503.《六十六》 唐·白居易
七十欠四岁,此生那足论。
每因悲物故,还且喜身存。
安得头长黑,争教眼不昏。
交游成拱木,婢仆见曾孙。
瘦觉腰金重,衰怜鬓雪繁。
将何理老病,应付与空门。 -
504.《斋居偶作》 唐·白居易
童子装炉火,行添一炷香。
老翁持麈尾,坐拂半张床。
卷缦看天色,移斋近日阳。
甘鲜新饼果,稳暖旧衣裳。 -
505.《斋居偶作》 唐·白居易
童子装炉火,行添一炷香。
老翁持麈尾,坐拂半张床。
卷缦看天色,移斋近日阳。
甘鲜新饼果,稳暖旧衣裳。 -
506.《自诲》 唐·白居易
乐天乐天,来与汝言。
汝宜拳拳,终身行焉。
物有万类,锢人如锁。 -
507.《齿落辞》 唐·白居易
嗟嗟乎双齿,自吾有之尔,俾尔嚼肉咀蔬,衔杯漱水;
丰吾肤革,滋吾血髓;从幼逮老,勤亦至矣。
幸有辅车,非无龂齶.胡然舍我,一旦双落。 -
508.《咏古》 唐·李涉
大智思济物,道行心始休。
垂纶自消息,岁月任春秋。
纣虐武既贤,风云固可求。
顺天行杀机,所向协良谋。 -
509.《秋怀五首》 唐·鲍溶
促促生有涯,营营意无限。
无限意未申,有涯生已晚。
恩荣不可恃,天道归寸管。
老如影随人,时若车下坂。 -
510.《秋思三首》 唐·鲍溶
胡风吹雁翼,远别无人乡。
君近雁来处,几回断君肠。
昔奉千日书,抚心怨星霜。
无书又千日,世路重茫茫。 -
511.《道者与金丹开合已失,因为二首,再有投掷》 唐·章孝标
木钻钻盘石,辛勤四十年。
一朝才见物,五色互呈妍。
七魄憎阳盛,三彭恶命延。
被他迷失却,叹息只潸然。 -
512.《题曾氏园林》 唐·张祜
十亩长堤宅,萧疏半老槐。
醉眠风卷簟,棋罢月移阶。
斫树遗桑斧,浇花湿笋鞋。
还将齐物论,终岁自安排。 -
513.《题曾氏园林》 唐·张祜
十亩长堤宅,萧疏半老槐。
醉眠风卷簟,棋罢月移阶。
斫树遗桑斧,浇花湿笋鞋。
还将齐物论,终岁自安排。 -
514.《杜秋娘诗》 唐·杜牧
京江水清滑,生女白如脂。
其间杜秋者,不劳朱粉施。
老濞即山铸,后庭千双眉。
秋持玉斝醉,与唱金缕衣。 -
515.《冬至日寄小侄阿宜诗》 唐·杜牧
小侄名阿宜,未得三尺长。
头圆筋骨紧,两眼明且光。
去年学官人,竹马绕四廊。
指挥群儿辈,意气何坚刚。 -
516.《杜秋娘诗》 唐·杜牧
京江水清滑,生女白如脂。
其间杜秋者,不劳朱粉施。
老濞即山铸,后庭千双眉。
秋持玉斝醉,与唱金缕衣。 -
517.《冬至日寄小侄阿宜诗》 唐·杜牧
小侄名阿宜,未得三尺长。
头圆筋骨紧,两眼明且光。
去年学官人,竹马绕四廊。
指挥群儿辈,意气何坚刚。 -
518.《燕台四首·夏》 唐·李商隐
前阁雨帘愁不卷,后堂芳树阴阴见。
石城景物类黄泉,夜半行郎空柘弹。
绫扇唤风阊阖天,轻帷翠幕波渊旋。 -
519.《送千牛李将军赴阙五十韵》 唐·李商隐
照席琼枝秀,当年紫绶荣。
班资古直阁,勋伐旧西京。
在昔王纲紊,因谁国步清。
如无一战霸,安有大横庚。 -
520.《李肱所遗画松诗书两纸得四十韵》 唐·李商隐
万草已凉露,开图披古松。
青山遍沧海,此树生何峰。
孤根邈无倚,直立撑鸿濛。
端如君子身,挺若壮士胸。