-
1.《题云溪寺》 宋·李春叟
杖屦前溪踏晓霜,僧茶那定搅饥肠。
不如乘此清风去,觅取留侯辟谷方。 -
2.《定泉井》 宋·高颐
方师凿破天地髓,碧龙吹出冰霜寒。
一泓清澄绝泥滓,万窍号勋无波澜。
倒海翻江俱是幻,贮风留月得真观。
我来酌饮冷彻骨,飘飘此身在霄汉。 -
3.《咏雪赠张籍》 唐·韩愈
只见纵横落,宁知远近来。
飘飖还自弄,历乱竟谁催。
座暖销那怪,池清失可猜。
坳中初盖底,垤处遂成堆。 -
4.《竞渡》 唐·元稹
吾观竞舟子,因测大竞源。
天地昔将竞,蓬勃昼夜昏。
龙蛇相嗔薄,海岱俱崩奔。
群动皆搅挠,化作流浑浑。 -
5.《蓦山溪(杨花)》 宋·毛滂
雪空毡径,扑扑怜飞絮。
柔弱不胜春,任东风、吹来吹去。
墙阴苑外,一片落谁家,叶依依,烟郁郁,依旧如张绪。
那人拈得,吹向钗头住。 -
6.《思佳客》 宋·吕渭老
微点胭脂晕泪痕。
更衣整鬓立黄昏。
春风搅树花如雨,夕霭迷空燕趁门。
题往事,锦回纹。
春心无定似行云。
深屏绣幌空愁独,明月梨花殢一尊。 -
7.《莺啼序·荷和赵修全韵》 宋·吴文英
横塘棹穿艳锦,引鸳鸯弄水。
断霞晚、笑折花归,绀纱低护灯蕊。
润玉瘦,冰轻倦浴,斜拖凤股盘云坠。
听银床,声细梧桐,渐搅凉思。 -
8.《望海潮》 宋·黄岩叟
梅天雨歇,柳堤风定,江浮画鹢纵横。
瀛女弄箫,冯夷伐鼓,云间凤咽鼍鸣。
波面走长鲸。
卷怒涛来往,搅碎沧溟。 -
9.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
10.《梵天寺》 宋·房芝兰
门前流水碧粼粼,禅定僧闲化复淳。
搅梦半因诗作崇,破寒全藉酒生春。
休教一切有为法,误着三生自在身。
拂袖重来经五载,梵云飞雨洒儒巾。 -
11.《偈四首》 宋·释法恭
五天一只蓬蒿箭,搅动支那百万兵。
不得云门行正令,几乎错认定盘星。 -
12.《怀伯兄》 明·吴扩
老至无家别,飘零何处边。
音书常不定,生死竟谁传。
朔雁伤秋思,阴虫搅夜眠。
空庭孤月下,顾影一潸然。 -
13.《次御河寄城北会上诸友》 宋·王安石
客路花时只搅心,行逢御水半晴阴。
背城野色云边尽,隔屋春声树外深。
香草已堪回步履,午风聊复散衣襟。
忆君载酒相追处,红萼青跗定满杯。 -
14.《四绝》 宋·秦观
阴风一夜搅青冥,风定霏霏霰雪零。
遥想玉真清境上,白虚光里诵黄庭。 -
15.《渔扉》 宋·陆游
蜻蜓浦上一渔扉,回首人间万事非。
卖药山城携鹤去,看碑野寺策驴归。
偶因束带悲腰减,常为梳头感发稀。
午睡定知无客搅,曲肱闲看雨霏霏。 -
16.《莺啼序》 宋·吴文英
横塘棹穿艳锦,引鸳鸯弄水。
断霞晚、笑折花归,绀纱低护灯蕊。
润玉瘦、冰轻倦浴,斜拖凤股盘云坠。
听银床声细。 -
17.《寄程安抚》 宋·陈造
归袖翩翩去谁御,篝灯荧荧翳复吐。
取道言从草市西,问津更访修竹坞。
残梦欻过均州山,杀更尚数襄阳鼓。
盎盎屯云连远岫,剪剪北风斜细雨。 -
18.《重阳即席呈诸兄叔》 宋·吴芾
淅淅西风作晚凉,惊人节物又重阳。
频年此会成千里,环坐如今共一觞。
且把黄花开笑口,莫因白发搅愁肠。
人生聚散浑无定,来岁那知在故乡。 -
19.《题三昧泉》 宋·李石
乳崖霜雪根,金地白莲蕊。
泉上碧眼师,秋月照清泚。
玉籢开明镜,肝胆两冤鬼。
若为人面创,如以佛手洗。 -
20.《金鸡叫 化李仲达》 元·马钰
撞着鲸鲵须索钓。
抛香饵、时时引调。
洋洋不顾迷波淼。
休要相趋,与你如胶鳔。
掷下金钓常搅扰。
如回首、牵归玄妙。
将来决定成仙了。
朝拜三清,出自我金鸡叫。