-
121.《斋居阅东坡定惠院诗次韵遣兴》 明·陆釴
前岁青绫卧玉堂,今年桦烛春坊夜。
美景良朋往事中,清香宴寝疏帘下。
天空月白久不寐,雪重枝高坐闻泻。
门外材官护卫严,城头乌尾依栖亚。 -
122.《定风波·野草闲花不当春》 宋·辛弃疾
野草闲花不当春,杜鹃却是旧知闻。
谩道不如归去住,梅雨,石榴花又是离魂。
前殿群臣深殿女,赭袍一点万红巾。
莫问兴亡今几主。
听取,花前毛羽已羞人。 -
123.《春晚简陈鲁山》 宋·陆游
春工我辈人,可许不待面。
欲老更增奇,原野红绿遍。
向来苦摧伤,零雨杂飞霰。
岂知袖此手,天定乃徐见。 -
124.《出礼部试院王才元惠梅花三种皆妙绝戏答三首》 宋·黄庭坚
城南名士遣春来,三月乃见腊前梅。
定知锁著江南客,故放绿阴春晚回。 -
125.《沁园春·山驿萧疏》 宋·无名氏
山驿萧疏,水亭清楚,仙姿太幽。
望一枝颖脱,寒流林外,为传春信,风定香浮。
断送光阴,还同昨夜,叶落从知天下秋。
凭阑处,对冰肌玉骨,姑射来游。 -
126.《依韵和春日见示》 宋·梅尧臣
春雨懒从年少狂,一生憔悴为诗忙。
不能屑屑随时辈,亦耻区区忆故乡。
白玉笛声亲府席,六幺花拍动衣香。
龙咽嘹喨留行月,凤翼趋跄巧定场。
粉色酒客欢四座,花光烛影照西墙。
虚荣浪贵知多少,安得如君展肺肠。 -
127.《送次道学士知太平州因寄曾子固》 宋·梅尧臣
春浦杨花撩乱飞,春江鮆鱼来正肥。
采石新林儿女去,茭白蒲牙艇子归。
归令煮鱼不得熟,已望使君船上矶。
上矶亦不待潮应,争牵篾缆泥污衣。 -
128.《立春前二日雪》 宋·王禹偁
一夕满淮海,莎阶晓欲平。
气寒知腊在,势猛共春争。
飘泊残梅妬,龙锺老桧擎。
随风无定态,入竹有繁声。 -
129.《新春二首》 宋·刘克庄
春说吾去留靡定,又云君醉醒难知。
即愁醉里逃而去,不道先生有醒时。 -
130.《奉和赵王西京路春旦诗》 南北朝·庾信
直城龙首抗。
横桥天汉分。
风乌疑近日。
露掌定高云。 -
131.《同外孙文九新春五绝句》 宋·苏辙
瓮中腊脚长忧冻,户外春风那得知。
酒熟定应花未动,举瓢先对柳千丝。 -
132.《甲寅仲冬祠马步宿斋宫乙卯仲春十七日复因马》 宋·强至
昔年庭木雪僵条,今此风和柳自摇。
人事转如风不定,年光暗与雪俱消。
城中佳气生宫阙。
尘外清居隔市朝。
顾我何能知马政,江村祗合老渔樵。 -
133.《谢赵使君》 宋·陈师道
欲落未落雪迫人,将尽不尽冬压春。
风枝冰瓦有去鸟,远坊穷巷无来人。
忽闻叩门声遽速,惊鸡透篱犬升屋。
使君传教赐薪炭,妓围那解思寒谷。
老身曲直不足云,冷窗冻壁作春温。
定知和气家家到,不独先生席作门。 -
134.《送庐陵郭佥判致仕归》 宋·姚勉
世俗风波甚,谁能退急流。
渊明存菊日,张翰忆鲈秋。
高躅今云远,清风孰与侔。
明公回末习,逸韵踵前修。 -
135.《沁园春 次班彦功韵》 元·许有壬
旅食京华,蜀道天难,邯郸梦回。
笑白衣苍狗,悠悠无定,黄尘赤日,扰扰何为。
长铗休弹,瑶琴时鼓,倦鸟谁教强去来。
衡门下,幸良辰良友,同酒同诗。 -
136.《沁园春 次班彦功韵》 元·许有壬
旅食京华,蜀道天难,邯郸梦回。
笑白衣苍狗,悠悠无定,黄尘赤日,扰扰何为。
长铗休弹,瑶琴时鼓,倦鸟谁教强去来。
衡门下,幸良辰良友,同酒同诗。 -
137.《望蓬莱 春日*县道友索》 元·马钰
真消息,律管定春期。
应候土牛先击碎,芒儿闲散独何之。
此理有谁知。
马风子,凭仗做修持。
恰到人牛俱不见,澄澄湛湛入无为。
正是月明 -
138.《立春日园梅未花书呈尤检正》 宋·张镃
冻禽先自起多时,暖恋衾重晓不知。
栩栩梦回思树绕,绵绵息动离床支。
十行犹用午年历,数首初编丁藁诗。
腊雪已多春定好,愿求名名檄南枝。 -
139.《正月三日立春》 宋·方回
曾戴金幡胜,如今有几人。
尚能容白发,屡得见青春。
定力忘寒燠,冥怀任屈伸。
遥知残雪地,即复化为尘。 -
140.《感春》 宋·释文珦
忽闻春欲去,园林谩游瞩。
轻风散余红,细雨滋繁绿。
绿繁似欢荣,经散犹僇辱。
因悟人间世,万事易翻覆。