-
261.《运命论》 魏晋·李康
夫治乱,运也;穷达,命也;贵贱,时也。
故运之将隆,必生圣明之君。
圣明之君,必有忠贤之臣。
其所以相遇也,不求而自合;其所以相亲也,不介而自亲。 -
262.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
263.《哀国子黄助教》 宋·梅尧臣
儒者务欲博,诵说穷各秋。
衣裙未及解,含珠以见求。
闽称黄夫子,常恐学不流。
有徒如浮萍,匝匝围刳舟。 -
264.《好了歌注》 清·曹雪芹
陋室空堂,当年笏满床;
衰草枯杨,曾为歌舞场。
蛛丝儿结满雕梁,绿纱今又糊在蓬窗上。 -
265.《洞仙歌·仲冬二七》 清·朱彝尊
仲冬二七,算良期须果。
若再沉吟甚时可。
况熏炉渐冷,窗烛都灰,难道又各自抱衾闲坐。
银湾桥已就,冉冉行云,明月怀中半霄堕,归去忒匆匆,软语丁宁,第一怕,袜罗尘涴。
料消息青鸾定应知,也莫说今番,不曾真个。 -
266.《二鬼》 明·刘基
忆昔盘古初开天地时,以土为肉石为骨,水为血脉天为皮
,昆仑为头颅,江海为胃肠,蒿岳为背膂,其外四岳为四
肢。
四肢百体咸定位,乃以日月为两眼,循环照烛三百六十骨 -
267.《予奉诏总裁元史故人操公琬实与纂修寻以病归》 明·宋濂
忆昔试艺时,年丁二十九。
不谙精与粗,运笔若挥帚。
欲尽王霸言,自寅直窥酉。
于时有操君,许子乃其友。 -
268.《偈颂一百二十三首》 宋·释普度
说禅说道,撒土撒沙,半山终不也随邪。
重阳定在九月九,东篱何处无黄花。 -
269.《缘识》 宋·宋太宗
白发长,眉似雪,宗禅和尚何分别。
百尺高山足浮云,万丈海中有明月。 -
270.《次韵何陆二别驾同游灵山阁三首》 宋·徐元杰
闻说精蓝颇壮哉,天教杰栋起崔嵬。
檐前山色呈螺髻,槛外溪光献玉杯。
对景自应双眼豁,忧时应得笑颜开。
唤回忠定遗芳躅,衮衮云霄步武催。 -
271.《孔雀东南飞》 两汉·汉无名氏
序曰:汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母
所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦 -
272.《咏桃花菊一章》 宋·陈东
潘郎尝望尘,陶令亟避俗。
胸中定何如,清浊在一瞩。
河阳艳桃春,彭泽郁秋菊。
所好邈如许,二子殊品目。 -
273.《即事》 宋·郑刚中
可信南方气候温,冬寒未退已飞蚊。
庖霜岂复冰鱼脍,剪雨定无春韭根。
向晚孤城人寂寂,闭门幽梦酒醺醺。
起来欲向寒梅说,一见眼明惟是君。 -
274.《岳阳楼望洞庭》 宋·甄龙友
风定空澄气浑然,恍如太极未分前。
只因有浪知为水,若遇无云总是天。
旧说君山嶷帝乐,新同老木识飞仙。
而今大洞黄庭客,又着题诗记岁年。 -
275.《听郑三弹双韵子歌》 宋·游九言
寒窗积雪生虚明,玉壶风折层檐冰。
朱霞秀色妙公子,理弦灯下声亭亭。
游丝两两挂孤月,双声应手无留停。
月寒照户砌虫泣,云冻出浦边鸿征。 -
276.《渔家傲·净土故乡嗟乍别》 宋·可旻
净土故乡嗟乍别。
天涯流浪经时节。
老去染沾眉鬓雪。
思归切。
闻声愿寄辽天月。
念念时时修净业。
临终佛定来迎接。
有誓表为诚实说。
广长舌。
三千遍覆红莲叶。 -
277.《麻姑山七古寿主簿母》 宋·卓田
麻姑之山高接天,世言中有麻姑仙。
朱颜玉扑镇长在,不知阅世经几年。
问此仙今在何许,当初果是谁家女。
似因一念天人寰,已作人间夫妇缘。 -
278.《摸鱼儿·猛思量》 宋·张榘
猛思量、孄窝初度,鲁云呈瑞时节。
平山杨柳苍茫外,犹是乡关明月。
春漏泄。
定知有、梅花先向江南发。 -
279.《悼古镜果佛慧法师》 宋·储泳
霜毛垂半顶,说法国王前。
定里修千劫,佛中添一员。
諡本终后赐,真谤在时传。
讲下诸徒弟,焚香石塔边。 -
280.《寿宗室》 宋·吴势卿
海珠吐月海水红,翠竹岩近蓬莱宫。
晨游东华天帝所,望舒前导参丰隆。
帝曰炎图亿万载,往哉汝谐盘石宗。
授之虹玉金斗印,一佛出世群仙从。