-
41.《和柳子玉地炉》 宋·苏辙
凿地泥床不费功,山深炭贱火长红。
拥衾熟睡朝衙后,抱膝微吟莫雪中。
宠辱两忘轻世味,冰霜不到傲天工。
遥知麻步无人客,寒夜清樽谁与同。 -
42.《勉子瞻失干子二首》 宋·苏辙
人生本无有,众幻妄聚耳。
手足非吾亲,何况妻与子。
偶来似可乐,强作室家喜。
忽去未免悲,欣成要矜毁。 -
43.《勉子瞻失干子二首》 宋·苏辙
破甑不复顾,彼无爱甑心。
弃璧负赤子,始验爱子深。
诚知均非我,胡为有不能。
一从三界游,久被百物侵。 -
44.《君子有所思》 明·刘基
晨上龙首山,徘徊望咸京。
交衢错万井,甲第连公卿。
鞍马相照曜,冠盖如云行。
扈从金宫归,赐酒银瓮盈。 -
45.《资善常御筵送太子少保致仕李柬之归西京》 宋·王珪
紫阁飞章谢宠名,离筵特地敞宫楹。
杯深御酒先成醉,衣拂京尘顿觉清。
少室旧游窥玉霤,甘盘余训薄金籝。
谁言疏傅东归盛,不得君王一饨行。 -
46.《某蒙君章兄宠示樱桃佳篇辄依韵奉和》 宋·强至
炎蒸有正色,下与地气关。
相结成含桃,使冠百果班。
独忧赤日曝,坐变红成殷。
多应绛阙种,流落来尘寰。 -
47.《某蒙太守卢公惠酒因作诗以谢公子仇香遽赐光》 宋·强至
予怀天地惠何悭,赖有仁侯念拙艰。
尘土未尝轻俗状,风霜多为霁严颜。
兵厨美酿才嘉贶,子舍清吟繼宠颁。
诗酒而今谐素嗜,更兼春雪满群山。 -
48.《某前日以鄙诗叙谢通判国博特垂宠和谨复依韵》 宋·强至
夫子文章却异端,横流遏尽见平湍。
间于风雅能臻极,粹甚圭璋不假刊。
累句辄尝论盛美,赐篇还与作荣观。
起予自愧无商学,何敢言诗向杏坛。 -
49.《次子仁赠永翁韵》 宋·吴则礼
脱吾头上巾,星星复种种。
聊欲对可人,洗此尘事冗。
归受一大钱,知渠笑刘宠。
且当浇渴心,长江岌翻动。 -
50.《送霍子侔还都》 宋·李廌
真人造区夏,民瘼傒以苏。
戎衣振不格,力举覆地盂。
桓桓神武威,自信人未孚。
当年群啸聚,剑立犹称孤。 -
51.《李子仪喜津改秩作诗相庆因次韵》 宋·吴芾
懒复从人问里评,纵今得誉亦虚声。
有儿第使传儒业,改秩何期冒宠荣。
敢望芝兰如谢氏,但亲松菊学渊明。
烦君慰藉来佳句,读罢欣然酒一倾。 -
52.《悼何求卿内子王氏川人王丞相夫人母之妯娌》 宋·姜特立
名父飞凫席庆长,良人傅粉旧传芳。
篮舆曾带阳台雨,花院俄沉婺宿光。
表表门眉看列倩,诜诜兰玉有诸郎。
不唯彩诰生前宠,更有丰碑自玉堂。 -
53.《和四十五叔庆谦子过省二首》 宋·廖行之
长笑痴儿恋戏衫,拖泥带水漫卑凡。
何如一动君王听,不入徒劳簿尉衔。
细水循除空虢虢,泰山终古镇岩岩。
可怜司马身华宠,晚作谀书拟奏函。 -
54.《用山门记游韵赋酴醾简林子长不蒙宠和岂不复》 宋·虞俦
袅娜柔条不自持,锁窗深处最相宜。
试教疑手簪双鬓,莫遣新愁上两眉。
子建洛神空有赋,乐天杨柳可无诗。
为君唤起温柔梦,春草池塘日正迟。 -
55.《留清江蒙简兄寿玉徐兄思叔皆以文卷宠教愧未》 宋·赵蕃
客亭何以祛暑溽,一时顿有此两玉。
逃虚不用听跫然,医俗宁须更栽竹。
平生韦布困蓝缕,敢并奇文森绮縠。
爱而忘丑反誉我,惠以大篇仍短幅。 -
56.《奉谢唐子耆及两冯君载酒宠临借屋》 宋·苏泂
年事半七十,躬耕吾本谋。
读书讵云然,乃与世为雠。
维我先人庐,雨风行蜗牛。
假此以适我,得无岁云周。 -
57.《刘氏内政及二宠同孕》 宋·王迈
中秋过后缠十日,广寒侍人遭谴谪。
随在人间富贵家,依前不离姮娥侧。
刘郎风流世所无,醉中饮啖无精粗。
三胎闻已俱孕秀,次第门外连悬弧。
老子释氏亲抱送,想应屡入维能梦。
我今预作弄璋书,君须早辨汤饼供。 -
58.《行香子·世事尘轻》 宋·吴潜
世事尘轻。
宠辱何惊。
□不须、更问君平。
一帆客棹,几曲渔汀。
正年华晚,露华澹,月华明。
休论烟阁,莫说云屏。
算惟堪、瓜种东陵。
驹阴短景,蜗角浮名。
但岁难留,身难健,鬓难青。 -
59.《送子用弟游学番易》 宋·方岳
顿觉溪流滑,番湖草欲春。
船轻携砚易,家近寄书频。
山雨同离别,寒窗自宠珍。
但於灯火夜,报子倚门亲。 -
60.《贺族兄宠妾生子》 宋·姚勉
艳红香紫春正中,扶舆磅礴清气融。
玉麟夜掣香案锁,五云裹送光玲珑。
吾家自是诗书裔,秀杰相承擢丹桂。
太丘合有二方儿,省华须着三尧继。
近闻络秀生伯仁,喜君掌上明珠新。
愿言种德相扶植,此子定是高车人。