-
1.《念奴娇(次韵张仲远,是日醉甚,逃席)》 宋·张纲
论思厌久,动莼鲈清兴,轻辞丹极。
佩玉腰金归故里,光照湖山秋色。
八座仪刑,九重尊宠,才大今词伯。
汉家豪俊,一时谁是勍敌。 -
2.《念奴娇·春情》 宋·李清照
萧条庭院,又斜风细雨,重门须闭。
宠柳娇花寒食近,种种恼人天气。
险韵诗成,扶头酒醒,别是闲滋味。
征鸿过尽,万千心事难寄。 -
3.《念奴娇》 宋·赵善括
於岚光亭。
思恭蒋丈宠和寄示,醉中操笔,对月再用前韵
扬辉璧月,照层台缥缈,蓬莱云气。
玉宇清明仙语近,多少怨红愁翠。 -
4.《念奴娇(庆朱察推)》 宋·高子芳
葱葱佳气,人都道、今日垂孤令旦。
怪得欢声如鼎沸,准拟华堂开宴。
三虎容仪三子,二乔态度二宠是姊妹,争捧金杯劝。
瑶池王母,何妨引领仙眷。 -
5.《酹江月/念奴娇》 宋·无名氏
天高气爽,正金风玉露,安排秋节。
株守蓬窗无寸效,自愧才非人杰。
那更家贫,又添丁累,料想无奇骨。
新章褒美,天然好语还发。 -
6.《蒙知府宠示秋日郡圃佳制遂侍杖屦逍遥林水间》 宋·陈与义
竹际笙簧起,回听众籁微。
时陪物外赏,肯念日斜阳。
草色违秋意,池光净客衣。
吟公清绝句,政尔不能肥。 -
7.《答张念五见寄》 宋·韩维
林泉萧酒逸平生,不识人间宠辱惊。
美质自全荆璞贵,嘉名长共洛波清。
身虽贫约非原病,诗为穷愁似孟精。
命驾高踪久无继,一时风义独归程。 -
8.《杂曲歌辞·长干行》 唐·张潮
婿贫如珠玉,婿富如埃尘。
贫时不忘旧,富贵多宠新。
妾本富家女,与君为偶匹。
惠好一何深,中门不曾出。 -
9.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
10.《江风行(一作长干行)》 唐·张潮
婿贫如珠玉,婿富如埃尘。
贫时不忘旧,富日多宠新。
妾本富家女,与君为偶匹。
惠好一何深,中门不曾出。 -
11.《邯郸宫人怨》 唐·崔颢
邯郸陌上三月春,暮行逢见一妇人。
自言乡里本燕赵,少小随家西入秦。
母兄怜爱无俦侣,五岁名为阿娇女。 -
12.《邯郸宫人怨》 唐·崔颢
邯郸陌上三月春,暮行逢见一妇人。
自言乡里本燕赵,少小随家西入秦。
母兄怜爱无俦侣,五岁名为阿娇女。 -
13.《同王十三维偶然作十首》 唐·储光羲
仲夏日中时,草木看欲燋。
田家惜工力,把锄来东皋。
顾望浮云阴,往往误伤苗。
归来悲困极,兄嫂共相譊. -
14.《晚次东亭献郑州宋使君文》 唐·储光羲
自初宾上国,乃到邹人乡。
曾点与曾子,俱升阙里堂。
武皇恢大略,逸翮思寥廓。
三居清宪台,两拜文昌阁。 -
15.《重阳日陪元鲁山德秀登北城,瞩对新霁,因以赠别》 唐·萧颖士
山县绕古堞,悠悠快登望。
雨馀秋天高,目尽无隐状。
绵连滍川回,杳渺鸦路深。
彭泽兴不浅,临风动归心。 -
16.《对韩少尹所赠砚有怀》 唐·韦应物
故人谪遐远,留砚宠斯文。
白水浮香墨,清池满夏云。
念离心已永,感物思徒纷。
未有桂阳使,裁书一报君。 -
17.《郡斋闲坐》 唐·岑参
负郭无良田,屈身徇微禄。
平生好疏旷,何事就羁束。
幸曾趋丹墀,数得侍黄屋。
故人尽荣宠,谁念此幽独。
州县非宿心,云山欣满目。
顷来废章句,终日披案牍。
佐郡竟何成,自悲徒碌碌。 -
18.《真定即事,奉赠韦使君二十八韵》 唐·高适
飘泊怀书客,迟回此路隅。
问津惊弃置,投刺忽踟蹰。
方伯恩弥重,苍生咏已苏。
郡称廉叔度,朝议管夷吾。 -
19.《同元使君舂陵行》 唐·杜甫
遭乱发尽白,转衰病相婴。
沈绵盗贼际,狼狈江汉行。
叹时药力薄,为客羸瘵成。
吾人诗家秀,博采世上名。 -
20.《故相国苗公挽歌》 唐·钱起
灞陵谁宠葬,汉主念萧何。
盛业留青史,浮荣逐逝波。
陇云仍作雨,薤露已成歌。
凄怆平津阁,秋风吊客过。