-
341.《代书寄欧阳永叔四十韵》 宋·梅尧臣
始谪夷陵日,当居建德年。
一书冤逐客,四咏继称贤。
自谓临江徼,相逢莫我先。
白醪封画榼,素鲤养泓泉。 -
342.《新作竹轩》 宋·晁说之
斋壁值墨竹,文苏两先生。
移根今何殊,初度风雨声。
妙识前日意,欢见此时情。
家山几千里,客恨倏以倾。
归期恨今晚,像此葺茅楹。
故知江海梦,常共月华清。 -
343.《夜风雨声甚恶》 宋·晁说之
上元灯火胡尘里,寒食田园野草生。
文武坠来唯不寐,精神耗後更多情。
片云忽作几日雨,众恨添号半夜声。
从此无烦问春色,市无过客谩荒城。 -
344.《至河中首访鬼拔河图有画人云因陆学士移其壁》 宋·晁说之
坎坎分明拔河戏,盛在北朝唐尚尔。
画手何人展子虔,妙不戏人惟戏鬼。
更无狞厉可严怖,既曰依人人是拟。
家家贾勇负胜余,见之心宁不知耻。 -
345.《献转运使雷谏议》 宋·王禹偁
江南江北接王畿,漕运帆樯去似飞。
父子才有同富国,君王无事免宵衣。
屏除奸吏魂应丧,养活疲民肉渐肥。
还有文场爱恩客,望尘情抱倍依依。 -
346.《题庐陵罗生诗卷》 宋·刘克庄
门巷萧然人迹少,华裾客子袖文过。
织千机锦非常巧,熏一铢香已觉多。
持赠白云情厚矣,暗投明月愧如何。
桃花水暖鲈堪鱠,恨不相携买短蓑。 -
347.《开梅山》 宋·晁补之
开梅山,梅山开自熙宁之五年。
其初连峰上参天,峦崖盘崄阂群蛮。
南北之帝凿混元,此山不圯藏云烟。
跻攀鸟道出荟蔚,下视蛇脊相夤缘。 -
348.《赠段万顷》 宋·晁补之
美人窈窕家南国,可与副笄亲黍稷。
平生寂莫凤将雏,惭愧木桃犹报璧。
石城三桨为谁催,万里清江凌不测。
王门酒肉傲胜诡,岂有邹阳仍下客。 -
349.《登闻鼓诗》 宋·毛滂
九重赤涂高如天,四海黔首纷於蝝。
众屧望天若无路,区区有意常能宣。
乃知听卑四聪达,万里呻笑如邮传。
朝阳门外登闻鼓,鼓下章飞如急雨。 -
350.《题王诜都尉画山水横卷三首》 宋·苏辙
摩诘本词客,亦自名画师。
平生出入辋川上,鸟飞鱼泳嫌人知。
山光盎盎著眉睫,水声活活流肝脾。
行吟坐咏皆自见,飘然不作世俗词。 -
351.《孔毅父封君挽词二首》 宋·苏辙
交契良人厚,家风季妇贤。
诗书中有助,苹藻岁无愆。
象服期他日,恩封属此年。
神伤自不觉,吊客问潸然。 -
352.《闻李安下第因有所感》 宋·魏野
客携春榜至,开处倚柴荆。
未看御题目,先寻君姓名。
本期邻状首,敢叹滞文明。
不会玄穹意,默然空怆情。 -
353.《送宣州杜都官》 宋·曾巩
夜闻陵阳峰上雨,晓见宛溪春水平。
画船不待双橹挟,归客喜成千里行。
牧之文采家未泯,夫子风流今有声。
篇什高吟凤凰下,翰墨醉洒烟云生。 -
354.《赠詹朝倚》 宋·刘子翚
之子词锋孰敢争,它时云路定飞腾。
客怀未免悲弹铗,文社遥知喜得朋。
旧隐生涯三径菊,夜窗弦诵十年灯。
长篇寄人情何厚,欲和阳春愧未曾。 -
355.《题王亦颜清心阁》 宋·王之道
湖光浩无际,远与列岫并。
风澄烟雾开,炯若镜面平。
高人对万变,寸田常默耕。
扰扰亦何为,岂容方寸撄。 -
356.《雨中寄用章上人》 明·刘基
月盈复魄已过五,不见白日长见雨。
美人娟娟隔巷陌,会面不得徒延伫。
昔邪当门泉涌础,仲蔚蓬蒿塞环堵。
阴风向人作秋气,芳草日夕成宿莽。 -
357.《句容送蔡惟中》 明·杨基
昨日立秋今日凉,蔡子束书归故乡。
我来未久子遽别,子岂与我如参商。
自惭贫无橐金赠,解剑换酒浇愁肠。
醉酣月出重露滴,梧飘金井芙蕖香。 -
358.《夜坐有怀黎君》 宋·韩维
霜风动脩竹,寒月照广庭。
此夕南堂客,得无羁旅情。
束书万里外,徒步游上京。
岂惮行役劳,所期功与名。 -
359.《寄辟疆》 宋·强至
忆昨枉君轩,始来就客邸。
尔仆方息肩,顾我遽屈体。
守阍前通名,倒屣出致礼。
相见吐论议,所学愈根柢。 -
360.《寄献王中丞》 宋·强至
近侍才俱杰,明公望独尊。
纪纲新献府,德业旧王门。
礼乐陪朱邸,文章落紫垣。
训辞含鼓动,气概独飞骞。