-
21.《残春晚起,伴客笑谈》 唐·白居易
掩户下帘朝睡足,一声黄鸟报残春。
披衣岸帻日高起,两角青衣扶老身。
策杖强行过里巷,引杯闲酌伴亲宾。
莫言病后妨谈笑,犹恐多于不病人。 -
22.《腊夜雪霁月彩交光开阁临轩竟睡不得…寄江陵副使杜中丞》 唐·李群玉
月华临霁雪,皓彩射貂裘。
桂酒寒无醉,银笙冻不流。
怀哉梁苑客,思作剡溪游。
竟夕吟琼树,川途恨阻修。 -
23.《定风波(客有两新鬟善歌者,请作送汤曲,因戏前二物)》 宋·黄庭坚
歌舞阑珊退晚妆。
主人情重更留汤。
冠帽斜欹辞醉去,邀定,玉人纤手自磨香。
又得尊前聊笑语。
如许。
短歌宜舞小红裳。
宝马促归朱户闭人睡。
夜来应恨月侵床。 -
24.《思佳客·赋半面女髑髅》 宋·吴文英
钗燕拢云睡起时。
隔墙折得杏花枝。
青春半面妆如画,细雨三更花又飞。
轻爱别,旧相知。
断肠青冢几斜晖。
断红一任风吹起,结习空时不点衣。 -
25.《金缕曲(和龚竹卿客中韵)》 宋·刘辰翁
何处从头说。
但倾尊、淋漓醉墨,疏疏密密。
看取两轮东西者,也是樊笼中物。
这光景、年来都别。 -
26.《望江南·春睡起》 宋·金德淑
春睡起,积雪满燕山。
万里长城横玉带,六街灯火已阑珊,人立蓟楼间。
空懊恼,独客此时还。
辔压马头金错落,鞍笼驼背锦斓班。
肠断唱门关。 -
27.《苏幕幕(客中独坐·)》 宋·柴元彪
晚晴初,斜照里。
远水连天,天外帆千里。
百尺高楼谁独倚。
滴落梧桐,一片相思泪。
马又嘶,风又起。
断续寒砧,又送黄昏至。
明月照人人不睡。
愁雁声声,更切愁人耳。 -
28.《少年游(戏友人与女客对棋)》 宋·刘铉
石榴花下薄罗衣。
睡起却寻棋。
未省高低,被伊春笋,拈了白玻璃。
钏脱钗斜浑不省,意重子声迟。
对面痴心,只愁必局,肠断欲输时。 -
29.《庵中睡起五颂寄海印长老》 宋·韩维
火衰水劣病余身,未散虚空一聚尘。
更欲强招年少客,折花同赏梦中春。 -
30.《湖上客舍睡起》 宋·徐宝之
湿云冉冉树藏鸦,秋岸无人小艇斜。
细雨入帘新睡起,晚□吹落木犀花。 -
31.《睡起》 宋·释昙莹
蕙帐烟凝昼掩关,落花时节雨阑珊。
客来惊起还乡梦,绕屋春风绿树寒。 -
32.《睡起》 宋·许必胜
睡起日满窗,苍蝇黄蜂如沸江。
莫言闲人得睡足,梦到封侯亦劳碌。
隔壁棋客时落子,功名事来此口已。
巫山洛水香成阵,天上晓云为翠鬓。 -
33.《客散》 明·方太古
客散书堂秋日凉,山风吹雨葛花香。
竹床藤簟茶初熟,消受山人午睡长。 -
34.《客枕》 明·郭奎
客枕睡不着,天高秋气清。
寒灯照四壁,孤泪滴三更。
霜落芙蓉悴,江空鸿雁鸣。
无衣复无褐,忽忽岁徂征。 -
35.《睡起偶作简无修兄弟》 明·黄辉
返照带微润,天似欲雨者。
轻阴灭遥翠,月已下弦也。
今日送行客,谈笑集兰若。
离怀冷游兴,去住空残斝。 -
36.《读唐人钱起诗黄绶罢来多远客青山何处不愁人》 明·林俊
林园乐事颇相关,不换神仙只一闲。
荒径也须存白菊,愁人元不是青山。
将雏野鹤飞还舞,酿蜜崖蜂去却还。
凉月孤舟自浓睡,乘流知下几溪湾。 -
37.《夏日睡起》 明·文徵明
绿阴如水夏堂凉,翠簟含风午梦长。
老去自于闲有得,困来每与客相忘。
松窗试笔端溪滑,石鼎烹云顾渚香。
一鸟不鸣心境寂,此身真不愧羲皇。 -
38.《王园官舍睡起》 宋·范成大
公退闭合卧,官居如净坊。
屋角断虹饮,日西杨柳黄。
客来束我带,客去书满床。
睡觉有忙事,煮茶翻续香。 -
39.《睡足寮寄震鼎二弟》 宋·秦观
与物无营但欲眼,客来从笑腹便便。
秋生淮海凉如水,得句还应梦阿连。 -
40.《睡起》 宋·陆游
风约飞花满曲廊,萧然无客共焚香。
瓮醅力重初投枕,鼻鼾声豪已撼床。
栩栩梦游心自适,昏昏起坐日方长。
静凭一几吾何恨,笑杀穿帘燕子忙。