-
101.《午睡中怀约山游》 宋·董嗣杲
苏州藤枕蕲州簟,更着洪州蝉翼扇。
高卧西窗风外榻,栩栩羲皇梦中见。
客寄无聊归未易,搜吟搅得酸肠遍。
莼香鲈肥自相忆,季鹰肯羡洛阳掾。 -
102.《客居余明远来访》 宋·董嗣杲
风浪而今自忍闻,尚甘客隐大江濆。
酒家债负将偿足,诗境情怀任醉分。
爱睡有魔销碗茗,遣闲无事对炉熏。
梧桐井畔敲门处,问字何人访子云。 -
103.《春昼睡起偶书二首》 宋·张嵲
闭户长春草,日晏独高眠。
起步绕广庭,爱此风景妍。
青山罗廓外,白日当中天。
坐见仰意浓,亦知花向残。
鸡鸣水外村,人耕原上田。
玩物意方适,居闲情转延。
忽悟是作客,骤使心悁然。 -
104.《秋雨未已客怀不佳夜诵少陵遣兴诗至生涯能几》 宋·章甫
日月无停轮,岁律今峥嵘。
夜长客无睡,打窗秋雨鸣。
早寒逼衾裯,儿女声吚嘤。
令人愧老庞,团栾话平生。 -
105.《王荆文公有客至当饮酒篇姜邦杰广其意赋诗见》 宋·张镃
客至当饮酒,客云亦饮酒。
有客与无客,酒杯不离手。
昔贤立意固可嘉,今贤广之尤足夸。
人生都无四万日,炊黍未办鬓已华。 -
106.《睡椅》 宋·孔武仲
非马亦非船,可坐兼可眠。
客来呼不应,睡美腹便便。
书慵食饱后,还作定中禅。 -
107.《估客乐》 宋·方回
为吏受赇婴木索,汉相忽遭东市斮。
不如估客取邪赢,居货罔人人不觉。
布素寒儒守乡学,夜夜孤灯同寂寞。
不如估客醉名倡,百万呼卢投六博。 -
108.《戏题睡庵壁》 宋·郭印
自我观世间,色色厌逐迫。
个中无尺地,漫不见阡陌。
中有南柯游,未怕东方白。
闭眼一榻多,开眼六合窄。
弥明息如雷,非我门下客。
觉寐两不知,偃仰有真宅。 -
109.《僧房午睡》 宋·郭印
客馆饶秋思,僧房惬昼眠。
纳凉仍古殿,濯热更清泉。
得失浑关命,行藏只听缘。
安能随世态,膏火日相煎。 -
110.《睡起》 宋·黄庚
满阶竹影扫斜阳,一枕秋风桂子香。
梦裹不知身是客,觉来依旧在他乡。 -
111.《春日与正仲坐山斋余隐几就睡既觉而正仲端坐》 宋·舒岳祥
坐睡吾知味,观书客更嘉。
柴门桑旧曲,石迳笋新斜。
花饮蜂归国,巢成燕着家。
此中真有意,高柳两三鸦。 -
112.《李允蹈以诗见诒走笔和之李号能诗诸贵人客也》 宋·孙应时
四海夥人物,百年各驰驱。
持身付埃尘,扰扰竟何须。
临邛家四壁,洛北饭一孟。
白首颇光劳,不愧初心无。 -
113.《王亚之元夕招客庭下红梅两株相对盛开》 宋·王洋
君家不种通神钱,只种春色留庭前。
庭前春色谁最妍,二女解佩来江边。
沉沉华屋清夜起,火树银花月如水。
自然颜色变韶稚,况乃新妆露初洗。 -
114.《杂曲歌辞·出门行》 唐·元稹
兄弟同出门,同行不同志。
凄凄分岐路,各各营所为。
兄上荆山巅,翻石辨虹气。
弟沉沧海底,偷珠待龙睡。 -
115.《杂曲歌辞·长安少年行十首》 唐·李廓
金紫少年郎,绕街鞍马光。
身从左中尉,官属右春坊。
刬戴扬州帽,重熏异国香。
垂鞭踏青草,来去杏园芳。 -
116.《过酒家五首(一作题酒店壁)》 唐·王绩
洛阳无大宅,长安乏主人。
黄金销未尽,只为酒家贫。
此日长昏饮,非关养性灵。
眼看人尽醉,何忍独为醒。 -
117.《同王十三维偶然作十首》 唐·储光羲
仲夏日中时,草木看欲燋。
田家惜工力,把锄来东皋。
顾望浮云阴,往往误伤苗。
归来悲困极,兄嫂共相譊. -
118.《彭衙行(郃阳县西北有彭衙城)》 唐·杜甫
忆昔避贼初,北走经险艰。
夜深彭衙道,月照白水山。
尽室久徒步,逢人多厚颜。
参差谷鸟吟,不见游子还。 -
119.《奉酬薛十二丈判官见赠》 唐·杜甫
忽忽峡中睡,悲风方一醒。
西来有好鸟,为我下青冥。
羽毛净白雪,惨澹飞云汀。
既蒙主人顾,举翮唳孤亭。 -
120.《早发》 唐·杜甫
有求常百虑,斯文亦吾病。
以兹朋故多,穷老驱驰并。
早行篙师怠,席挂风不正。
昔人戒垂堂,今则奚奔命。