-
301.《咏怀二首》 唐·杜甫
人生贵是男,丈夫重天机。
未达善一身,得志行所为。
嗟余竟轗轲,将老逢艰危。
胡雏逼神器,逆节同所归。 -
302.《入衡州》 唐·杜甫
兵革自久远,兴衰看帝王。
汉仪甚照耀,胡马何猖狂。
老将一失律,清边生战场。
君臣忍瑕垢,河岳空金汤。 -
303.《奉赠鲜于京兆二十韵(鲜于仲通,天宝末为京兆尹)》 唐·杜甫
王国称多士,贤良复几人。
异才应间出,爽气必殊伦。
始见张京兆,宜居汉近臣。
骅骝开道路,雕鹗离风尘。 -
304.《承闻河北诸道节度入朝欢喜口号绝句十二首》 唐·杜甫
禄山作逆降天诛,更有思明亦已无。
汹汹人寰犹不定,时时斗战欲何须。
社稷苍生计必安,蛮夷杂种错相干。
周宣汉武今王是,孝子忠臣后代看。 -
305.《承闻河北诸道节度入朝欢喜口号绝句十二首》 唐·杜甫
禄山作逆降天诛,更有思明亦已无。
汹汹人寰犹不定,时时斗战欲何须。
社稷苍生计必安,蛮夷杂种错相干。
周宣汉武今王是,孝子忠臣后代看。 -
306.《惜别行送刘仆射判官(仆射乃其主将刘乃仆射之判官也)》 唐·杜甫
闻道南行市骏马,不限匹数军中须。
襄阳幕府天下异,主将俭省忧艰虞。
只收壮健胜铁甲,岂因格斗求龙驹。 -
307.《海畔秋思》 唐·钱起
匡济难道合,去留随兴牵。
偶为谢客事,不顾平子田。
魏阙贲翘楚,此身长弃捐。
箕裘空在念,咄咄谁推贤。
无用即明代,养痾仍壮年。
日夕望佳期,帝乡路几千。
秋风晨夜起,零落愁芳荃。 -
308.《归义寺题震上人壁(寺即神尧皇帝读书之所)》 唐·钱起
入谷逢雨花,香绿引幽步。
招提饶泉石,万转同一趣。
向背森碧峰,浅深罗古树。
尧皇未登极,此地曾隐雾。 -
309.《九日巴丘杨公台上宴集》 唐·张继
凄凄霜日上高台,水国秋凉客思哀。
万叠银山寒浪起,一行斜字早鸿来。
谁家捣练孤城暮,何处题衣远信回。
江汉路长身不定,菊花三笑旅怀开。 -
310.《送李湜下第归卫州便游河北》 唐·韩翃
莫嗟太常屈,便入苏门啸。
里在应未迟,勿作我身料。
轻云日下不成阴,出对流芳搅别心。
万雉城东春水阔, -
311.《送李侍御归宣州使幕》 唐·韩翃
春草东江外,翩翩北路归。
官齐魏公子,身逐谢玄晖。
山色随行骑,莺声傍客衣。
主人池上酌,携手暮花飞。 -
312.《题鹤林寺》 唐·薛据
道门隐形胜,向背临法桥。
松覆山殿冷,花藏溪路遥。
珊珊宝幡挂,焰焰明灯烧。
迟日半空谷,春风连上潮。
少凭水木兴,暂忝身心调。
愿谢携手客,兹山禅侣饶。 -
313.《过三郊驿却寄杨评事时此子郭令公欲有表荐》 唐·耿湋
冉冉青衫客,悠悠白发人。
乱山孤驿暮,长路百花新。
终岁行他县,全家望此身。
更思君去就,早晚问平津。 -
314.《酬梁二十》 唐·戎昱
渚宫无限客,相见独相亲。
长路皆同病,无言似一身。
岁寒唯爱竹,憔悴不堪春。
细与知音说,攻文恐误人。 -
315.《酬梁二十》 唐·戎昱
渚宫无限客,相见独相亲。
长路皆同病,无言似一身。
岁寒唯爱竹,憔悴不堪春。
细与知音说,攻文恐误人。 -
316.《送车参军江陵(一作送韦参军,一作释清江诗)》 唐·戴叔伦
槐花落尽柳阴清,萧索凉天楚客情。
海上旧山无的信,东门归路不堪行。
身随幻境劳多事,迹学禅心厌有名。
公子道存知不弃,欲依刘表住南荆。 -
317.《送饯从叔辞丰州幕归嵩阳旧居》 唐·卢纶
白须宗孙侍坐时,愿持寿酒前致词。
致词何所拟?愿自边城始。
边城贵者李将军,战鼓遥疑天上闻。
屯田布锦周千里,牧马攒花溢万群。 -
318.《赠道者》 唐·李端
窗中忽有鹤飞声,方士因知道欲成。
来取图书安枕里,便驱鸡犬向山行。
花开深洞仙门小,路过悬桥羽节轻。
送客自伤身易老,不知何处待先生。 -
319.《荆南赠别李肇著作转韵诗》 唐·王建
辉天复耀地,再为歌咏始。
素传学道徒,清门有君子。
文涧泻潺潺,德峰来垒垒。
两京二十年,投食公卿间。 -
320.《送杨闲侍御拜命赴上都》 唐·刘商
贺客移星使,丝纶出紫微。
手中霜作简,身上绣为衣。
骢马朝天疾,台乌向日飞。
亲朋皆避路,不是送人稀。