-
481.《蛩声三首》 宋·杨万里
莫憎苦调大酸辛,月思霜哀亦可人。
村路小家无此客,漂阳少府是前身。 -
482.《信云父》 宋·文天祥
东鲁遗黎老子孙,南方心事北方身。
几多江左腰金客,便把君王作路人。 -
483.《有怀谢炳宗先辈》 宋·宋祁
凄霜刮野转蓬乾,永忆江湖旅鬓残。
身有支离求病粟,爵无公乘免旒冠。
柴车路迥骖驴蹇,栗坞人稀溜鹊寒。
日暮浮云遍西北,客心悽断向长安。 -
484.《喜宝积智轸道人惠书偈》 宋·张耒
南山老禅翁,白净如水月。
我初获亲近,解此痴脑结。
十年归故里,父老半存灭。
逢师百如旧,才若旦夜别。 -
485.《送江瞻道之汝阴尉》 宋·张耒
少年相见已蹉跎,千里分携可奈何。
世路险艰知子少,人间忧患属予多。
二年穷巷山阳客,一棹清风颍水波。
我为离居感身世,援琴西望独悲歌。 -
486.《春思》 宋·黄庭坚
花柳事权舆,东风刚作恶。
启明动钟鼓,睡著初不觉。
简书催秣马,行路如徇铎。
看云野思乱,遇雨春衫薄。 -
487.《次韵奉送公定》 宋·黄庭坚
去年君渡河,枣下实离离。
今年君渡河,剥枣咏豳诗。
直缘恩义重,不惮鞍马疲。
诗书半行李,道路费岁时。 -
488.《和刘景文》 宋·黄庭坚
追随城西园,残暑欲退席。
夜凉雨新休,城谯挂苍璧。
佳人携手嬉,调笑忘日夕。
刘侯本将家,今为读书客。 -
489.《书石牛溪旁大石上》 宋·黄庭坚
郁郁窈窈天官宅,诸峰排霄帝不隔。
六时谒天开关钥,我身金华牧羊客。
羊眠野草我世闲,高真众灵思我还。
石盆之中有甘露,青牛驾我山谷路。 -
490.《舟子》 宋·黄庭坚
黄须客子居水滨,水行水宿忘冬春。
莽渺三江五湖外,短船无地不知津。
弓弯夜月射鸣雁,舷系晓风歌采蘋。
时望青旗沽白酒,醉煮白鱼羹紫蓴。 -
491.《山中杂兴 其一》 元·王冕
去城悬九里,夹地出双溪。
傍水编茅屋,移花近药畦。
长年无客到,终日有猿啼。
利路何须问,闲身尽可栖。 -
492.《三月十五日宿魏云夫山庄》 宋·司马光
先生嫌俗宾,犹与故乡亲。
不惜烟霞地,暂容缰锁身。
林庐深有径,鸡犬四无邻。
蔌蔌闇花堕,苍苍古柏春。 -
493.《於刘功曹家见杨直讲女奴弹琵琶戏作呈圣俞》 宋·欧阳修
大弦声迟小弦促,十岁娇儿弹啄木。
啄木不啄新生枝,惟啄槎牙枯树腹。
花繁蔽日锁空园,树老参天杳深谷。
不见啄木鸟,但闻啄木声。 -
494.《朝鲜儿歌(予饮周检校宅,有二高丽儿歌舞者》 明·高启
朝鲜儿发绿,初剪齐双眉。
芳筵夜出对歌舞,木绵裘软铜环垂。
轻身回旋细喉转,荡月摇花醉中见。
夷语何须问译人,深情知诉离乡怨。 -
495.《秋感》 宋·晁说之
邻鸡鸣已过,吾鸡一何懒。
要稳土人眠,高视清秋晏。
惜哉清秋时,留客久异县。
莫谓兹荒陬,千令几洿甸。 -
496.《月波楼咏怀》 宋·王禹偁
郡城无大小,雉堞皆有楼。
其间著名者,不过十数州。
吹箫事辽敻,仙迹难寻求。
庾公在九江,缔构何风流。 -
497.《仲咸因春游商山下得三怪石辇致郡斋甚有幽趣》 宋·王禹偁
咏尽千峰雪,吟行六里春。
布多成暇政,方称好闲身。
物得商山下,形如震泽根。
初期谷城叟,乍遇魏榆神。 -
498.《不见阳城驿》 宋·王禹偁
不见阳城驿,空吟昔人诗。
谁改避贤邮,唱首元微之。
微之谪江陵,顦悴为判司。
路宿商山驿,一夕见嗟咨。 -
499.《示儿》 宋·刘克庄
瓜芋村边一亩宫,闭门不复问穷通。
生羞奏技伶人里,死怕标名狎客中。
讲学有谁明太极,吟诗无路和薰风。
身今老矣空追悔,但祝吾儿勿似翁。 -
500.《郡中禁私酿严甚戏作》 宋·曾几
结交欢伯无他肠,小槽窍比顾建康。
此身忽堕禁酒国,何路得到无功乡。
官酤快甚夏酌水,斋酿惬于冬饮汤。
客来且复置是事,北焙荐椀春风香。