-
21.《山中呈聂心远诸客》 宋·文天祥
黄叶婆娑上钓舟,唤回旧梦到江流。
多情政自怜樯燕,两鬓终当付野鸥。
未说离怀向南浦,须知诗意在夔州。
朔风昨夜吹沙急,早觉寒声战玉楼。 -
22.《长郊雨馀远树减翠新蝉忽鸣激耳嘹唳久客孤坐》 宋·寇准
遥山夏雨歇,远树凉风至。
凭栏偶开襟,新蝉动秋思。
沙溪洁细流,庭木惊疏翠。
节候又复然,幽忧斯所萃。
芳岁若奔流,羲光不停辔。
感物悼前期,谁知此时意。 -
23.《和子远泛江送客用老杜韵》 宋·王之道
北风还入夜,波怒未能平。
江气云烟重,山光水墨轻。
荧荧渔火乱,惨惨暮寒生。
咫尺淮乡路,淹留系此情。 -
24.《久客和子远用老杜韵》 宋·王之道
舟解风还顺,江神亦世情。
滞留三月过,攀送一帆轻。
行此关吾道,穷通任此生。
梅梢春已动,冰雪漫纵横。 -
25.《客长沙邢园堂下梅花一萼先开有怀成父斯远二》 宋·赵蕃
老树发青枝,晴多雨亦奇。
一花夸独破,病眼得先窥。
又作殊方见,还成寄远诗。
不知闽与淛,何处念乖离。 -
26.《客长沙邢园堂下梅花一萼先开有怀成父斯远二》 宋·赵蕃
亦到溪南否,还能念我不。
梅花今次第,客子政飘浮。
师法真难得,微官盍罢休。
饥寒还累我,寤寐只关忧。 -
27.《杜陵至节后诗有远在剑南思洛阳句予客九江远》 宋·董嗣杲
杜陵曾吟至后诗,我今客远愁归迟。
蜀中想重洛阳忆,江上亦起钱塘思。
地异心同一今古,风饕雪虐共路岐。
西湖何殊灞桥趣,亟归乘兴无复疑。 -
28.《客居余明远来访》 宋·董嗣杲
风浪而今自忍闻,尚甘客隐大江濆。
酒家债负将偿足,诗境情怀任醉分。
爱睡有魔销碗茗,遣闲无事对炉熏。
梧桐井畔敲门处,问字何人访子云。 -
29.《远客》 明·袁凯
野客频经雨,深林独闭门。
故人俱杀戮,稚子共朝昏。
城郭无归路,江湖有断魂。
夜寒灯焰短,呜咽对残樽。 -
30.《以诗句咏梅·万里春随远客来》 宋·方蒙仲
万里载梅归,道是春来路。
那知春到时,梅已随风去。 -
31.《徐思远招客》 宋·王洋
盍簪何啻得明龟,醉里呼曹自启扉。
我保刳肠正藏六,到将无处得同归。