-
81.《湖中闲夜遣兴》 唐·朱庆馀
钓艇同琴酒,良宵背水滨。
风波不起处,星月尽随身。
浦迥湘烟卷,林香岳气春。
谁知此中兴,宁羡五湖人。 -
82.《缑山月夜闻王子晋吹笙》 唐·厉玄
缑山明月夜,岑寂隔尘氛。
紫府参差曲,清宵次第闻。
韵流多入洞,声度半和云。
拂竹鸾惊侣,经松鹤对群。
蟾光听处合,仙路望中分。
坐惜千岩曙,遗香过汝坟。 -
83.《韶州韶阳楼夜宴(一作题韶州驿楼)》 唐·许浑
待月西楼卷翠罗,玉杯瑶瑟近星河。
帘前碧树穷秋密,窗外青山薄暮多。
鸲鹆未知狂客醉,鹧鸪先让美人歌。
使君莫惜通宵饮,刀笔初从马伏波。 -
84.《春宵自遣》 唐·李商隐
地胜遗尘事,身闲念岁华。
晚晴风过竹,深夜月当花。
石乱知泉咽,苔荒任径斜。
陶然恃琴酒,忘却在山家。 -
85.《夜思(以下续新添诗)》 唐·李商隐
银箭耿寒漏,金釭凝夜光。
彩鸾空自舞,别燕不相将。
寄恨一尺素,含情双玉珰。
会前犹月在,去后始宵长。 -
86.《清夜怨》 唐·李商隐
含泪坐春宵,闻君欲度辽。
绿池荷叶嫩,红砌杏花娇。
曙月当窗满,征云出塞遥。
画楼终日闭,清管为谁调。 -
87.《秋夜喜友人宿》 唐·刘得仁
莫说春闱事,清宵且共吟。
频年遗我辈,何日遇知音。
逼曙天倾斗,将寒叶坠林。
无将簪绂意,只损壮夫心。 -
88.《秋夜》 唐·刘得仁
秋气满堂孤烛冷,清宵无寐忆山归。
窗前月过三更后,细竹吟风似雨微。 -
89.《长安夜雨》 唐·薛逢
滞雨通宵又彻明,百忧如草雨中生。
心关桂玉天难晓,运落风波梦亦惊。
压树早鸦飞不散,到窗寒鼓湿无声。
当年志气俱消尽,白发新添四五茎。 -
90.《杪秋夜直》 唐·郑畋
蕊宫裁诏与宵分,虽在青云忆白云。
待报君恩了归去,山翁何急草移文。 -
91.《秋夜山中述事》 唐·薛能
初宵门未掩,独坐对霜空。
极目故乡月,满溪寒草风。
樵声当岭上,僧语在云中。
正恨归期晚,萧萧闻塞鸿。 -
92.《秋夜山中述事》 唐·薛能
初宵门未掩,独坐对霜空。
极目故乡月,满溪寒草风。
樵声当岭上,僧语在云中。
正恨归期晚,萧萧闻塞鸿。 -
93.《冬夜酬范秘书(一作九衢春日酬范秘书)》 唐·李频
九衢行一匝,不敢入他门。
累日无馀事,通宵得至言。
命嗟清世蹇,春觉闰冬暄。
翻覆吟佳句,何酬国士恩。 -
94.《八月十五夜对月》 唐·李频
阴盛此宵中,多为雨与风。
坐无云雨至,看与雪霜同。
抱湿离遥海,倾寒向迥空。
年年不可值,还似命难通。 -
95.《夜与故人别》 唐·于武陵
白日去难驻,故人非旧容。
今宵一别后,何处更相逢。
过楚水千里,到秦山几重。
语来天又晓,月落满城钟。 -
96.《冬夜与友人会宿》 唐·许棠
君初离雁塞,我久滞雕阴。
隔闰俱劳梦,通宵各话心。
禁风吹漏出,原树映星沉。
白昼常多事,无妨到晓吟。 -
97.《陪友人夏夜对月》 唐·许棠
后伏中宵月,高秋满魄齐。
轮移仙掌外,影下玉绳西。
蝉雀飞多误,星萤出自迷。
烦蒸惊顿绝,吟玩畏闻鸡。 -
98.《新定陪太守一百五夜南馆玩月》 唐·陆龟蒙
风雨教春处处伤,一宵云尽见沧浪。
全无片烛侵光彩,只有清滩助雪霜。
烟蔽棹歌归浦溆,露将花影到衣裳。
却嫌殷浩南楼夕,一带秋声入恨长。 -
99.《隐岩陪郑少师夜坐》 唐·张乔
幸喜陪驺驭,频来向此宵。
砚磨清涧石,厨爨白云樵。
竹外村烟细,灯中禁漏遥。
衣冠与文理,静语对前朝。 -
100.《隐岩陪郑少师夜坐》 唐·张乔
幸喜陪驺驭,频来向此宵。
砚磨清涧石,厨爨白云樵。
竹外村烟细,灯中禁漏遥。
衣冠与文理,静语对前朝。