-
21.《答郑方回》 唐·皎然
独禅外念入,中夜不成定。
顾我憔悴容,泽君阳春咏。
词贞思且逸,琼彩何晖映。
如聆云和音,况睹声名盛。 -
22.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
23.《冯谖客孟尝君》 先秦·佚名
齐人有冯谖者,贫乏不能自存,使人属孟尝君,愿寄食门下。
孟尝君曰:“客何好?”曰:“客无好也。
”曰:“客何能?”曰:“客无能也。
”孟尝君笑而受之曰:“诺。 -
24.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。 -
25.《送杨少尹序》 唐·韩愈
昔疏广、受二子,以年老,一朝辞位而去。
于是公卿设供帐,祖道都门外,车数百辆;道路观者,多叹息泣下,共言其贤。
汉史既传其事,而后世工画者,又图其迹,至今照人耳目,赫赫若前日事。
国子司业杨君巨源,方以能诗训后进,一旦以年满七十,亦白相去,归其乡。 -
26.《魏公子列传》 两汉·司马迁
魏公子无忌者,魏昭王少子而魏安釐王异母弟也。
昭王薨,安釐王即位,封公子为信陵君。
是时范睢亡魏相秦,以怨魏齐故,秦兵围大梁,破魏华阳下军,走芒卯。
魏王及公子患之。 -
27.《刘氏善举》 未知·佚名
刘氏者,某乡寡妇也。
育一儿,昼则疾耕作于田间,夜则纺织于烛下,竟年如是。
邻有贫乏者,刘氏辄以斗升相济。
偶有无衣者,刘氏以己之衣遗之。 -
28.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
29.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
30.《张烈妇》 明·陆师道
抱璧置泥涂,皎然质不泯。
菖蒲九节花,虽死常流芬。
十三学裁衣,十六诵诗书。
十七妇道成,十八为君妻。 -
31.《垤鹳》 明·梦观法师
垤鹳何翩翩,颇与鹤同类。
秦人罗致之,怜爱无不至。
固无警露姿,实有乘轩贵。
羽毛已鲜泽,习性亦骄恣。 -
32.《月下戏示儿侄》 明·张献翼
夜色上星辰,秋来兴有神。
好书仍诫子,盗酒亦娱亲。
月作谁家客,风为我辈人。
承欢在庭下,倍觉露华新。 -
33.《禽虫十二章》 唐·白居易
燕违戊己鹊避岁,兹事因何羽族知?
疑有凤王颁鸟历,一时一日不参差。
[不知其然也。
燕衔泥常避戊己日,鹊巢口常避太 -
34.《观何君宝画》 宋·梅尧臣
燕马易画,吴牛难图。
马骨隐细牛骨麤,马毛厚密牛毛疏。
麤疏必辨别,细密多模胡。
乃知戴嵩笔,能出韩干徒。 -
35.《赠上官法师》 宋·李吕
法官道家流,修奉有年所。
灵验感人多。
时贤赠诗句。
一日来访予,三揖进宾庑。 -
36.《某尝约才甫游双溪以连雨多事因循未果辱诗督》 宋·强至
共君曾约访烟霞,欲趁芳时物物嘉。
宿诺古人尝有诫,春游今我果成赊。
眼看日下无穷事,肠断风前已落花。
天气清明当趣驾,此诗先寄谪仙家。 -
37.《和刘后村杂兴》 宋·胡仲弓
迩来笔砚亦相疎,野服焚香读异书。
筑室不须临孔道,闭门只合造轻车。
有梅花处犹堪酒,无行人家不可居。
涉世真消诫口过,是非荣辱不关渠。 -
38.《寄长安端明王左丞》 宋·宋庠
纲辖尊华省,旌麾镇旧秦。
州荣朱毂守,公待黑头人。
从橐荷中密,仁风扉外春。
才包扬马思,政续赵张神。 -
39.《逍遥咏》 宋·宋太宗
先贤所诫恐心邪,不说神明道理耶。
岂信炉中生白雪,是非汞内产丹砂。
华池自有延龄药,龙虎相逢王几家。
十月阴阳须满足,馀残審细勿教差。