-
21.《首春贻京邑文士》 唐·卢照邻
寂寂罢将迎,门无车马声。
横琴答山水,披卷阅公卿。
忽闻岁云晏,倚仗出檐楹。
寒辞杨柳陌,春满凤凰城。
梅花扶院吐,兰叶绕阶生。
览镜改容色,藏书留姓名。
时来不假问,生死任交情。 -
22.《剪彩》 唐·张九龄
姹女矜容色,为花不让春。
既争芳意早,谁待物华真。
叶作参差发,枝从点缀新。
自然无限态,长在艳阳晨。 -
23.《寒夜思友三首》 唐·王勃
久别侵怀抱,他乡变容色。
月下调鸣琴,相思此何极。
云间征思断,月下归愁切。
鸿雁西南飞,如何故人别。
朝朝翠山下,夜夜苍江曲。
复此遥相思,清尊湛芳绿。 -
24.《打球篇》 唐·蔡孚
德阳宫北苑东头,云作高台月作楼。
金锤玉蓥千金地,宝杖雕文七宝球。
窦融一家三尚主,梁冀频封万户侯。 -
25.《巫山怀古》 唐·刘希夷
巫山幽阴地,神女艳阳年。
襄王伺容色,落日望悠然。
归来高唐夜,金釭焰青烟。
颓想卧瑶席,梦魂何翩翩。 -
26.《寄许八》 唐·张说
万类春皆乐,徂颜独不怡。
年来人更老,花发意先衰。
乳鹊穿坛画,巢蜂触网丝。
平生美容色,宿昔影中疑。
远道何由梦,同心在者谁。
西风欲谁语,悯默遂无词。 -
27.《春女行》 唐·王翰
紫台穹跨连绿波,红轩铪匝垂纤罗。
中有一人金作面,隔幌玲珑遥可见。
忽闻黄鸟鸣且悲,镜边含笑著春衣。 -
28.《送李青归南叶阳川》 唐·李白
伯阳仙家子,容色如青春。
日月秘灵洞,云霞辞世人。
化心养精魄,隐几窅天真。
莫作千年别,归来城郭新。 -
29.《元和圣德诗》 唐·韩愈
皇帝即阼,物无违拒。
曰旸而旸,曰雨而雨。
维是元年,有盗在夏。 -
30.《咏古二首有所寄》 唐·刘禹锡
车音想辚辚,不见綦下尘。
可怜平阳第,歌舞娇青春。
金屋容色在,文园词赋新。
一朝复得幸,应知失意人。 -
31.《镜听词(古之镜听,犹今之瓢卦也)》 唐·李廓
匣中取镜辞灶王,罗衣掩尽明月光。
昔时长著照容色,今夜潜将听消息。
门前地黑人来稀,无人错道朝夕归。
更深弱体冷如铁,绣带菱花怀里热。
铜片铜片如有灵,愿照得见行人千里形。 -
32.《感兴》 唐·鲍溶
幽人无近迹,别易会则稀。
黄鹤亦姓丁,寥寥何处飞。
时见海上山,绕云心依依。
谅无驭风术,中路愁虚归。 -
33.《喜友再相逢》 唐·施肩吾
三十年前与君别,可怜容色夺花红。
谁知日月相催促,此度见君成老翁。 -
34.《襄阳曲》 唐·施肩吾
大堤女儿郎莫寻,三三五五结同心。
清晨对镜理容色,意欲取郎千万金。 -
35.《小弟艎南游近书来》 唐·李群玉
湘南客帆稀,游子寡消息。
经时停尺素,望尽云边翼。
笑言频梦寐,独立想容色。
落景无来人,修江入天白。 -
36.《茶山贡焙歌》 唐·李郢
使君爱客情无已,客在金台价无比。
春风三月贡茶时,尽逐红旌到山里。
焙中清晓朱门开,筐箱渐见新芽来。 -
37.《茶山贡焙歌》 唐·李郢
使君爱客情无已,客在金台价无比。
春风三月贡茶时,尽逐红旌到山里。
焙中清晓朱门开,筐箱渐见新芽来。 -
38.《姥山》 唐·罗隐
临塘古庙一神仙,绣幌花容色俨然。
为逐朝云来此地,因随暮雨不归天。
眉分初月湖中鉴,香散馀风竹上烟。
借问邑人沈水事,已经秦汉几千年。 -
39.《新秋》 唐·韩偓
一夜清风动扇愁,背时容色入新秋。
桃花脸里汪汪泪,忍到更深枕上流。 -
40.《减字木兰花》 宋·王之道
尊前放手。
铜钵声穷诗已就。
姑射肌肤。
舞罢缠头怎得无。
青腰更巧。
搓粉团酥来斗妙。
不敢方人。
容色依稀似太真。