-
1.《王勃故事》 宋·宋祁
九月九日都督大宴滕王阁,宿命其婿作序以夸客,因出纸笔遍请客,莫敢当,至勃,泛然不辞。
都督怒,起更衣,遣吏伺其文辄报。
一再报,语益奇,乃矍然曰:“天才也!”请遂成文,极欢罢。
勃属文,初不精思,先磨墨数升,则酣饮,引被覆面卧,及寤,援笔成篇,不易一字,时人谓勃为腹稿。 -
2.《怀素上人草书歌》 唐·朱逵
几年出家通宿命,一朝却忆临池圣。
转腕摧锋增崛崎,秋毫茧纸常相随。
衡阳客舍来相访,连饮百杯神转王。 -
3.《病中诗十五首·自解》 唐·白居易
房传往世为禅客,王道前生应画师。
我亦定中观宿命,多生债负是歌诗。
不然何故狂吟咏,病后多于未病时。 -
4.《沁园春(用伍先生韵呈元规)》 宋·张继先
况有夷途,正透元关,众所共传。
愿万魔披散,诸尘荡尽,琴心和雅,天性清圆。
未信凡流,可回高步,留恋形声情更延。
真消息,定如何唤醒,聊证言诠。 -
5.《和雁湖先生病起自警八章》 宋·程公许
专气如婴儿相,观心得宿命通。
认取无声无色,了知非瞽非聋。 -
6.《初度诣葛仙化奉香火归邑之明日有驯鹿自中径》 宋·程公许
阆风觞九醖,脍鲸羞玉麟。
宿命忆往劫,隐诀闻至人。
失脚五浊海,未泯一念仁。
就盈纪良月,揆度逢佳辰。 -
7.《春晴将游玉渊践吴季谦待制冯可久武博山行之》 宋·岳珂
康庐三万丈,下有神龙渊。
旁联玉井并,仰溯银河连。
层崖积冰雪,断岸藏风烟。
崔隤五老峰,迸泻三峡泉。 -
8.《春风》 当代·钱钟书
春风恰似解相欺,缭乱缤纷也满蹊。
宿命沉沦花堕溷,禅心安隐絮和泥。
含情欲拾人沾臆,得意休蹂马避蹄。
姑待阴成秋陨叶,好教物论漆园齐。 -
9.《赠开先悟老述情三颂自掀持淡泊不事化缘夜坐》 宋·王洋
放怀澹泊省拘持,应物无方自不疑。
我国晏然君莫问,他心通处我为谁。
静无淮浦他年梦,老与庐山宿命期。
到了百年俱任运,世间屈曲自推移。 -
10.《行从方秀川与刘评事文同宿》 唐·张说
方秀美盘游,频年降天罕。
水共伊川接,山将阙门断。
捧日照恩华,攀云引疲散。
野宿霜入帐,孤衾寒不暖。