-
181.《题栖云阁》 宋·胡寅
青山画出天台障,溪流宛是桃源漾。
一庵深著翠微间,高阁更搴云气上。
道人於此几经春,七闰不作黄杨屯。
孤标如松自磊砢,爽气映竹长清真。 -
182.《宿天宁示{左忄右度}老》 宋·李洪
又扶残醉渡溪桥,饮散南园夜寂寥。
炬火照山疑犯斗,松风动地欲平潮。
观河自叹尘容老,就日那能鬓雪消。
煨芋拥炉谈妙道,阶梯佛祖直须超。 -
183.《二十七日既浴于乾明庵负暄久之诗示住庵》 宋·赵蕃
天公于人元不负,书生何用深追咎。
无衣还可卒岁无,我有大裘听汝覆。
吾家缚屋依山址,晏斋之前仅盈咫。
霜飚卷席不畏渠,羲驭停车吾事已。 -
184.《自道场山至何山读故人洪舜俞内翰诗刻追和》 宋·程公许
褊性不谐俗,泛梗归无家。
故人右扶风,双旌拥崇牙。
款门及暇日,褰裳蹑飞霞。
维南古道场,诸天集毗耶。 -
185.《比闻赵季茂春板舆行春甚乐予跃然效之是日乃》 宋·岳珂
棠湖有病客,破鼎支药糜。
青阳动新晴,兀兀厌坐驰。
静闻箫鼓闹,翠幰行春堤。
柔风吹帘旌,杲日浮屏缇。 -
186.《夜坐读韦苏州集序》 宋·苏泂
兹辰孟春夕,芳意二分在。
登临愧成晚,倏忽朝晡改。
楼栏带栖鸟,野色半苍黛。
花围郡园夜,柳暗陂塘外。 -
187.《式贤和杜夔府百韵过余秋崖下大篇舂容笔力乃》 宋·方岳
林壑黄昏外,衡门紫翠边。
火耕今已老,云卧几何年。
棋敛将残局,篙回兴尽船。
画麟真已矣,骑犊适悠然。 -
188.《次韵采菌》 宋·方岳
秋崖不惯大官肉,雪屋为出斋房芝。
山灵颇怜世味薄,风格略与诗情宜。
菘膰何但退三舍,蕨拳恨不同一时。
自寻堕樵了幽寂,岂料枯卉能神奇。
群仙餐霞吸沆瀣,豪贵蒸乳盛琉璃。
砖炉石鼎煮飞瀑,此妙勿令渠辈知。 -
189.《赞赵直阁所藏四美人画·冬》 宋·姚勉
红炉暖阁烘如春,玉琴不抚生微尘。
梅花嗅罢寂无语,千里潇湘思故人。
燕钗和闷都敲折,愁搅柔肠千万结。
沉吟望断信不来,同云暗酿江天雪。 -
190.《初至江城寓分司衙》 宋·董嗣杲
书生浪出值暑天,何啻千里身在船。
今辰忽向船亭坐,头眩犹类濒江牵。
履平划地若恍惚,四体不舒惯臲杌。
自嗟时滞久劳苦,驱驰负得贫筋骨。 -
191.《题冷翠谷道者庵》 宋·董嗣杲
万计千谋浊世纷,莲花峰下寂无闻。
丹泉漱冷齿凝雪,翠谷虚凌身入云。
藤杖卓苔防险峻,石炉炷柏起氤氲。
独游独宿露寒夜,绝顶想多秋几分。 -
192.《和王文州咏雪韵》 宋·王炎
老尽青青江上山,渔蓑如画过前湾。
玲珑冰玉光相射,点缀寒花意自閒。
瓮面春风消寂寞,炉中宿火护尫孱。
请君试跨白霓去,鹤氅凌空我愿攀。 -
193.《卜算子 焦姑求》 元·王哲
听闻阐户。
灭虫亡,炉灶堪安固。
粹常纯空外觑。
彻清清,寂静无思虑。
频忘按住。
结金丹,透入明堂所。
斧长施钢剑锋,荐真元,直*蓬莱 -
194.《六么令 鸣鹤馀音卷四》 元·王哲
真清真静,便是虎和龙。
澄澄湛湛,婴儿姹女自升腾。
寂默刀圭根本,斋戒换西东。
时中十二,常常觉照,内调神气玉炉功。 -
195.《沁园春·金阙琼楼》 元·侯善渊
金阙琼楼,宝殿香云,朝现玉虚。
*参鸾驾凤,霓环佩响,天真谪降,久匿凡躯。
顿觉寂然,灵光透体,混合玄元出有无。
飞神剑,向龙宫海藏,奈取明珠。 -
196.《闽中早春》 宋·张嵲
愁见繁云贴死灰,骤喜春从天际回。
晴云流烂满峰起,潋滟陂塘泉脉来。
春归欲验将何许,柳腰杏颊知春处。
出门矫首望四郊,满目都无故园树。 -
197.《寄题郭侯至喜堂》 宋·章甫
岷江西来会众水,峡束奔湍吁可畏。
年长三老更相贺,舟到夷陵若平地。
宁知市朝车马尘,仕路风波尤畏人。
急流往往捷有神,滟澦瞿唐何足云。 -
198.《移石种竹橘》 宋·张镃
野性乐閒寂,况值秋气清。
旋即东墙隈,削苔方甃平。
石立稍退步,薜荔缠珠缨。
橘香湖海趣,竹翠山林情。 -
199.《从人觅墨梅》 宋·裘万顷
熏炉束诗魂,茗碗驱睡思。
掩关寂无营,翰墨自娱戏。
山寒溪正清,月澹雪初霁。
横斜两三枝,见说可人意。
天机如胸中,出手特余事。
何时翦冰纨,来对病居士。 -
200.《次余求之坐间所赋》 宋·裘万顷
地僻不闻车马闹,官闲但觉屋庐深。
摆除诗债寂无事,一炷炉香观此心。