-
81.《读蟠桃诗寄子美》 宋·欧阳修
韩孟於文词,两雄力相当。
篇章缀谈笑,雷电击幽荒。
众鸟谁敢和,鸣凤呼其凰。
孟穷苦累累,韩富浩穰穰。 -
82.《希真堂东手种菊花十月始开》 宋·欧阳修
当春种花唯恐迟,我独种菊君勿诮。
春枝满园烂张锦,风雨须臾落颠倒。
看多易厌情不专,斗紫夸红随俗好。
豁然高秋天地肃,百物衰零谁暇吊。 -
83.《送沈学士知常州》 宋·欧阳修
旧馆芸香锁寂寥,斋舲东下入秋涛。
江晴风暖旌旗扬,木落霜清鼓角高。
吟就彩牋宾已醉,舞翻红袖饮方豪。
平生粗得为州乐,因羡君行首重搔。 -
84.《送王尚恭隰州幕》 宋·欧阳修
去国初游宦,从军苦寂寥。
愁云带城起,画角向山飘。
秋劲方驰马,春寒正袭貂。
遥知为客恨,应赖酒杯消。 -
85.《酬滕子京同年》 宋·范仲淹
谢家风雅若为酬,散吏方耽海上游。
疏懒几忘传笔梦,寂寥仍有负薪忧。
欲歌兰雪归真隐,敢向簪轩竞急流。
如共茂先瞻气象,莫言神物在南州。 -
86.《送内兄周谊还江上》 明·高启
忆奉纶音趋赴朝,曾烦远送过枫桥。
云山方恨成睽阻,雪夜俄来件寂寥。
吴苑疏钟沉晚树,楚江归雁逐寒潮。
情亲海内如君少,敢惜离魂为一销。 -
87.《九日》 宋·晁说之
日日无堪只欢嗟,谁教九日事豪华。
寂寥难落方山帽,烂熳抚开野菊花。
闻道鹤鸾趋镐燕,忍将鸿雁听边笳。
古来感慨今朝甚,苦雨凄风助我赊。 -
88.《次韵刘贡父和韩康公忆其弟持国二首》 宋·苏辙
霜风瑟瑟卷梧蕉,燕处超然夜寂寥。
羽客信来丹鼎具,石淙梦断水声遥。
赤松作伴谁当见,黄鹄高飞未易招。
剑履终身定何益,勤劳付与沛中萧。 -
89.《依韵和答陈公度五邑季点道中见寄之什》 宋·强至
幕府清郎安在哉,方冬行县冒尘埃。
寂寥坐客思车乐,点检诗朋欠鼎来。
按吏最谁官簿整,教民几处战旗开。
未应输我论文饮,赢得新诗满箧回。 -
90.《结交行》 宋·强至
贵友高车照簪组,富友黄金轻粪土。
二友方论富贵交,以漆倾胶入心腑。
一朝金尽囊无馀,门前不见簪组车。
贵人今车底似昔,早失黄金旧时客。 -
91.《次韵张守妻闵忌》 宋·陈造
莱妻魂逝不容招,敢问何方处寂寥。
老去更堪听薤露,病来久不近金蕉。
声摇夜梦蛩相吊,垢翳篝衣雨辄潮。
细读君诗重凄惋,隐侯肤骨不胜销。 -
92.《山斋霜寒》 宋·郑刚中
山斋仅容身,寒到不嫌窄。
小窗压茅檐,虚静自生白。
寂寥贤圣心,颠倒文书册。
限以一帘垂,中外尘事隔。 -
93.《岳阳道中》 宋·郑刚中
客子方忧畏,津亭更寂寥。
乱云藏野寺,积雪覆溪桥。
米润还难买,酤迟转不饶。
梅花有何故,冷笑背寒条。 -
94.《谢素师惠二石》 宋·冯时行
素师为我良古僻,野性乖疏无与适。
呼门投我清净友,翻是巴江两好石。
一石形作巢莲龟,近人团圆生素迹。
皎如孤月流清空,光逐一星斜辟易。 -
95.《简单令》 宋·胡寅
十月絺无斁,中冬木尚荣。
原为寒玉佩,思灌阆风清。
之子牛刀暇,寻余兔径行。
已携从事至,旋觉大庖盈。 -
96.《和送春诗送陈泽民》 宋·吴芾
少年买青春,千金初不惜。
常恐春不留,韶华难再行。
种杏更栽桃,为春添景色。
对酒复当歌,与春亡间隙。 -
97.《子永弟寄都下大雪律诗》 宋·李洪
快雪频占瑞,饕风并助豪。
白银天上阙,组练浙江涛。
拓地龙沙远,瞻山群玉高。
齐宫延孟叟,楚些诵离骚。 -
98.《送王正言守永嘉》 宋·楼钥
江头潮生江月小,暝烟绿暗垂杨道。
有客扁舟送史君,道傍不怕揶揄笑。
向来一别三换岁,正喜情亲得倾倒。
吏民引颈望旌麾,空有离愁满怀抱。 -
99.《送元积弟赴淮东总属》 宋·楼钥
十人兄弟五人存,心事方欣得细论。
可但衰迟怜远别,只因喜惧有慈尊。
倚门何止期吾子,发策还知望好孙。
从此三年风雨夜,寂寥棋局与清樽。 -
100.《从元衡借庐山记偶成三首》 宋·赵蕃
山南山北富深幽,羽服方袍占上头。
吾道才余白鹿洞,寂寥几载有新修。