-
1.《游仙》 宋·释文珦
吾嫌人世隘,忻同古仙伍。
寂尔契冲虚,与这相尔汝。
晨多游玉清,夕每憩园圃。
身已外乾坤,飘飘自遐举。 -
2.《登玉山诸峰,偶至悟真寺》 唐·钱起
郭南云水佳,讼简野情发。
紫芝每相引,黄绶不能绁。
稍入石门幽,始知灵境绝。
冥搜未寸晷,仙径俄九折。 -
3.《寒夜联句》 唐·陆龟蒙
静境揖神凝,寒华射林缺。
——陆龟蒙
清知思绪断,爽觉心源彻。
——皮日休 -
4.《寒夜联句》 唐·陆龟蒙
静境揖神凝,寒华射林缺。
——陆龟蒙
清知思绪断,爽觉心源彻。
——皮日休 -
5.《同诸公过福先寺律院宣上人房》 唐·欧阳詹
律座下朝讲,昼门犹掩关。
叨同静者来,正值高云闲。
寂尔方丈内,莹然虚白间。
千灯智慧心,片玉清羸颜。
松色落深井,竹阴寒小山。
晤言流曦晚,惆怅归人寰。 -
6.《同诸公过福先寺律院宣上人房》 唐·欧阳詹
律座下朝讲,昼门犹掩关。
叨同静者来,正值高云闲。
寂尔方丈内,莹然虚白间。
千灯智慧心,片玉清羸颜。
松色落深井,竹阴寒小山。
晤言流曦晚,惆怅归人寰。 -
7.《武夷山》 宋·陈观
邮亭立溪端,上有石鼓字。
回顾溪水中,石鼓安所置。
移舟激清流,前山郁苍翠。
一曲遽停桡,寻真步幽邃。 -
8.《甘露寺》 宋·梅尧臣
曾非远城郭,寂尔隔嚣氛。
尚有南朝树,能留北固云。
川涛观海若,霜磬入江濆。
卫国丹青在,孤堂绿桂薰。 -
9.《经诵慧僧录影堂》 宋·释智圆
寂尔归真界,人间化已成。
两朝钦至业,四海仰高名。
旧迹存花社,遗编满帝京。
徘徊想前事,庭树跪鸦鸣。 -
10.《和张防御》 宋·释心月
我有一方田,於中息万缘。
生涯虽寂尔,日用不徒然。
知足长年乐,无求在处禅。
西邻知此意,松竹销寒烟。