-
101.《答崔主簿问,兼简温上人》 唐·韦应物
缘情生众累,晚悟依道流。
诸境一已寂,了将身世浮。
闲居澹无味,忽复四时周。
靡靡芳草积,稍稍新篁抽。
即此抱馀素,块然诚寡俦。
自适一忻意,愧蒙君子忧。 -
102.《出还》 唐·韦应物
昔出喜还家,今还独伤意。
入室掩无光,衔哀写虚位。
凄凄动幽幔,寂寂惊寒吹。
幼女复何知,时来庭下戏。
咨嗟日复老,错莫身如寄。
家人劝我餐,对案空垂泪。 -
103.《过昭国里故第》 唐·韦应物
不复见故人,一来过故宅。
物变知景暄,心伤觉时寂。
池荒野筠合,庭绿幽草积。
风散花意谢,鸟还山光夕。 -
104.《林园晚霁》 唐·韦应物
雨歇见青山,落日照林园。
山多烟鸟乱,林清风景翻。
提携唯子弟,萧散在琴言。
同游不同意,耿耿独伤魂。
寂寞钟已尽,如何还入门。 -
105.《龙门游眺》 唐·韦应物
凿山导伊流,中断若天辟。
都门遥相望,佳气生朝夕。
素怀出尘意,适有携手客。
精舍绕层阿,千龛邻峭壁。 -
106.《安西馆中思长安》 唐·岑参
家在日出处,朝来起东风。
风从帝乡来,不异家信通。
绝域地欲尽,孤城天遂穷。
弥年但走马,终日随飘蓬。 -
107.《夜过盘石,隔河望永乐,寄闺中,效齐梁体》 唐·岑参
盈盈一水隔,寂寂二更初。
波上思罗袜,鱼边忆素书。
月如眉已画,云似鬓新梳。
春物知人意,桃花笑索居。 -
108.《夜过盘石,隔河望永乐,寄闺中,效齐梁体》 唐·岑参
盈盈一水隔,寂寂二更初。
波上思罗袜,鱼边忆素书。
月如眉已画,云似鬓新梳。
春物知人意,桃花笑索居。 -
109.《宋中十首》 唐·高适
梁王昔全盛,宾客复多才。
悠悠一千年,陈迹唯高台。
寂寞向秋草,悲风千里来。
朝临孟诸上,忽见芒砀间。 -
110.《夜听许十损诵诗爱而有作》 唐·杜甫
许生五台宾,业白出石壁。
余亦师粲可,身犹缚禅寂。
何阶子方便,谬引为匹敌。
离索晚相逢,包蒙欣有击。 -
111.《北征》 唐·杜甫
北归至凤翔,墨制放往鄜州作。
皇帝二载秋,闰八月初吉。
杜子将北征,苍茫问家室。
维时遭艰虞,朝野少暇日。 -
112.《昔游》 唐·杜甫
昔谒华盖君,深求洞宫脚。
玉棺已上天,白日亦寂寞。
暮升艮岑顶,巾几犹未却。
弟子四五人,入来泪俱落。 -
113.《凤凰台》 唐·杜甫
亭亭凤凰台,北对西康州。
西伯今寂寞,凤声亦悠悠。
山峻路绝踪,石林气高浮。
安得万丈梯,为君上上头。 -
114.《八哀诗·赠左仆射郑国公严公武》 唐·杜甫
郑公瑚琏器,华岳金天晶。
昔在童子日,已闻老成名。
嶷然大贤后,复见秀骨清。
开口取将相,小心事友生。 -
115.《赠高式颜》 唐·杜甫
昔别是何处,相逢皆老夫。
故人还寂寞,削迹共艰虞。
自失论文友,空知卖酒垆。
平生飞动意,见尔不能无。 -
116.《收京三首》 唐·杜甫
仙仗离丹极,妖星照玉除。
须为下殿走,不可好楼居。
暂屈汾阳驾,聊飞燕将书。
依然七庙略,更与万方初。 -
117.《寄彭州高三十五使君適、虢州岑二十七长史参三十韵》 唐·杜甫
故人何寂寞,今我独凄凉。
老去才难尽,秋来兴甚长。
物情尤可见,辞客未能忘。
海内知名士,云端各异方。 -
118.《江亭》 唐·杜甫
坦腹江亭暖,长吟野望时。
水流心不竞,云在意俱迟。
寂寂春将晚,欣欣物自私。
江东犹苦战,回首一颦眉。 -
119.《自阆州领妻子却赴蜀山行三首》 唐·杜甫
汩汩避群盗,悠悠经十年。
不成向南国,复作游西川。
物役水虚照,魂伤山寂然。
我生无倚著,尽室畏途边。 -
120.《诸将五首》 唐·杜甫
汉朝陵墓对南山,胡虏千秋尚入关。
昨日玉鱼蒙葬地,早时金碗出人间。
见愁汗马西戎逼,曾闪朱旗北斗殷。
多少材官守泾渭,将军且莫破愁颜。