-
181.《送左协律京西从事》 唐·曹松
辟书来几日,遂喜就嘉招。
犹向风沙浅,非于甸服遥。
时平无探骑,秋静见盘雕。
若遣关中使,烦君问寂寥。 -
182.《寄校书七兄(一作送韩校书)》 唐·李冶
无事乌程县,蹉跎岁月馀。
不知芸阁吏,寂寞竟何如。
远水浮仙棹,寒星伴使车。
因过大雷岸,莫忘八行书。 -
183.《建元寺集皇甫侍御书阁》 唐·皎然
不因居佛里,无事得相逢。
名重朝端望,身高俗外踪。
机闲看净水,境寂听疏钟。
宣室恩长在,知君志未从。 -
184.《妙喜寺逵公院赋得夜磬送吕评事》 唐·皎然
一磬寒山至,凝心转清越。
细和虚籁尽,疏绕悬泉发。
在夜吟更长,停空韵难绝。
幽僧悟深定,归客忘远别。
寂历无性中,真声何起灭。 -
185.《妙喜寺逵公院赋得夜磬送吕评事》 唐·皎然
一磬寒山至,凝心转清越。
细和虚籁尽,疏绕悬泉发。
在夜吟更长,停空韵难绝。
幽僧悟深定,归客忘远别。
寂历无性中,真声何起灭。 -
186.《简寂观》 唐·修睦
正同高士坐烟霞,思著闲忙又是嗟。
碧岫观中人似鹤,红尘路上事如麻。
石肥滞雨添苍藓,松老涵风落翠花。
莫道此间无我分,遗民长在惠持家。 -
187.《好事近》 宋·谢逸
疏雨洗烟波,雨过满江秋色。
风起白鸥零乱,破岚光深碧。
荻花枫叶只供愁,清吟写岑寂。
吟罢倚阑无语,听一声羌笛。 -
188.《桃源忆故人》 宋·陆游
然如世外。
予留七十日,被命参成都戎幕而去。
临行徙倚竟日作桃源忆故人一首
斜阳寂历柴门闭。 -
189.《好事近(怀归)》 宋·赵善括
月色透窗寒,一夜素衾霜湿。
无寐起来搔首,正参横人寂。
此心重省已回肠,何况是行役。
欲弃利名归去,奈楚天云隔。 -
190.《金缕曲(九日即事)》 宋·刘辰翁
与客携壶去。
望高高、半山失却,满城风雨。
何许白衣人邂逅,小立东篱共语。
未怪是、催租断句。 -
191.《即事》 宋·曾几
野寺山家两寂然,小窗下有白头禅。
微风不动炉烟直,永日方中树影圆。
隐几读书长竟夕,闭门觅句可忘年。
幸无驷马高车客,触忤幽人到眼边。 -
192.《临江仙·金锁重门荒苑静》 唐·鹿虔扆
金锁重门荒苑静,綺窗愁对秋空。
翠华一去寂无踪,玉楼歌吹,声断已随风。
烟月不知人事改,夜阑还照深宫。
藕花相向野塘中,暗伤亡国,清露泣香红。 -
193.《江汉》 宋·张埴
桃花门外三月头,有美人兮眇中洲。
泛呼木兰寂无语,举手相招老白鸥。
白鸥见人头上笠,洒洒西江雨痕湿。
足知心事两相忘,翻然飞出青蘋立。 -
194.《山乐官寄野斋》 宋·释永颐
山乐官,山乐官,尔为灵凤黄音乐,想尔废职来考盘。
莫厌山中多寂寞,山中无事忘忧乐。
晓窗睡起春书静,听尔幽情如有吒。
山乐官,山乐官。 -
195.《过分水岭即事次韵》 宋·王偘
积阴颇愁寂,一笑晚风生。
豪爽传诗韵,清真破欲醒。
层峦思就隐,大壑戒趋程。
芳草无人种,连天只麽青。 -
196.《寂光寺》 宋·王献臣
霸业何劳问废兴,前人楼阁后人登。
海山有籍归真主。
云物无情属野僧。
饮鹿澄潭环细浪,啼猿拱木网寒藤。
纷华不见旧时事。
惟有禅龛空报澄。 -
197.《交廉布书事三首呈郎中机宜诗韵》 宋·吴说
栖遁云岩下,无人到此边。
阶庭穿蚓穴,窗户蠹蜗涎。
寂寞春将老,淹留月再弦。
羁愁知几许,素发挽华巅。 -
198.《探梅过西湖》 宋·郑安恭
郊坰一到眼偏明,古寺寂无钟磬声。
共上篮舆寻胜事,独先冠盖愧双旌。
探梅载酒成幽趣,纵步登山喜晚晴。
自顾遨头最衰老,不才何幸守边城。 -
199.《题妙觉寺》 宋·朱利宾
有民增吏役,无事爱僧家。
不惮山头路,来煎饭后茶。
钟鱼虽阒寂,松竹自交加。
扫榻须盘薄,吾生会有涯。 -
200.《夏日即事次丰吏部》 明·卢沄
昼寂双扉掩,无人共酒杯。
睡嫌雏燕语,吟惜藕花开。
郊雨不能作,池风时复来。
还期问字去,载月夜迟回。