-
81.《草堂》 宋·吴端
草堂长寂寂,无事且徘徊。
幽鸟啼清嶂,閒云覆绿苔。
古琴邀月听,新酒对花开。
俗驾何为者,移文招不来。 -
82.《夏日山居》 宋·种放
阴阴林木静,寂寂无人境。
红绽紫葳香,岚沈玉膏冷。
看云时独坐,慎事常中省。
何客驭风来,新篁动疏影。 -
83.《夜归塼街巷书事》 宋·陆游
近坊灯火如昼明,十里东风吹市声;远坊寂寂门尽闭,只有烟月无人行。
谁家小楼歌恼侬?余响缥缈萦帘栊。
苦心自古乏真赏,此恨略与吾曹同。
归来空斋卧凄冷,灯前病骨巉巉影。
独吟古调遣谁听,聊与梅花分夜永。 -
84.《逍遥》 宋·陆游
台省诸公日造朝,放慵别驾媿逍遥。
州如斗大真无事,日抵年长未易消。
午坐焚香常寂寂,晨兴署字亦寥寥。
时平更喜戈船静,闲看城边带雨潮。 -
85.《初夏即事十二解》 宋·杨万里
更无一个子规啼,寂寂空山花自飞。
啼得春归他便去,元来不是劝人归。 -
86.《春日书事》 宋·张耒
禅宫门寂寂,庭草无行迹。
东风自扫阶,疑是开帘客。 -
87.《次韵叔原会寂照房》 宋·黄庭坚
风雨思齐诗,草木怨楚调。
本无心击排,胜日用歌啸。
僧窗茶烟底,清绝对二妙。
俱含万里情,雪梅开岭徼。 -
88.《初秋感事三首》 宋·刘克庄
遍阅同参入涅槃,傍观尽怪老僧顽。
有诗传世天机浅,无史藏山笔钺闲。
梦境瞿庄更唤醒,醉乡陶阮夹扶还。
吾庐寂寂人稀至,不是先生爱掩关。 -
89.《春日即事》 宋·洪咨夔
黄奶扶春梦觉来,禅心已堕老黄梅。
沾沾桃叶相先发,寂寂梨花未肯开。
抱案并无钳纸请,索书时有打门催。
人生消得韶华几,两鬓霜根不待栽。 -
90.《木平像吾友宣老所藏宣示寂久矣余因归朱方遇》 宋·吴则礼
布袜元不破,霜雪遮头颅。
政自要老丑,肯剃颔底须。
经卷聊关身,帐座种种无。
安用古铜瓶,捉以高鼻奴。 -
91.《新春即事二首》 宋·胡寅
恰赋春还柳,俄闻地出雷。
雨丝分织作,风籁急喧豗。
寂寂炉无火,欣欣瓮有醅。
临寒插羔袖,雪观亦悠哉。 -
92.《签判丈再枉长句次韵》 宋·赵蕃
纷纷红蕊一番春,寂寂清阴几处新。
陌上风光属游女,林间觞咏听幽人。
经旬便作治聋饮,涉七还当修禊辰。
无事相过勿相远,具家从率亦从真。 -
93.《草堂书怀》 宋·释智圆
浮华念久绝,闲卧爱茆堂。
门外沧洲阔,闲中白日长。
庭寒频坠果,炉暖忽飘香。
寂寂无他事,谁知世路忙。 -
94.《秋日登戴山佛阁》 明·张羽
风物澄明宿霭收,登山欲尽更登楼。
一行白雁投南下,百道清溪向北流。
野嶂云归初歇雨,湖田稼熟始知秋。
空门寂寂无尘事,骋望端能散客愁。 -
95.《上巳成季召会于西溪会上赋诗须多韵仍用故事》 宋·李复
华林园中千金堤,铜龙吐水天泉池。
八公山下刘安台,城郭周围杂花开。
流金宝剑为秦出,彩鷁羽觞浮洛来。
著处祓除务是日,西关千人万人出。 -
96.《山居即事》 宋·释绍嵩
老罢休无赖,吟诗报答闲。
圆扉长寂寂,腾口任{左口右颜}{左口右颜}。
护塔云偏重,栖林鸟自还。
荣枯不经意,何用密防奸。 -
97.《溪山堂三首》 宋·王阮
檐敞祛红日,窗虚揖白云。
水痕一雨失,花气香风薰。
寂寂心无事,纷纷耳不闻。
只须添道力,底用战魔军。 -
98.《次程南仲韵五首》 宋·杨公远
倒指头颅六十余,尤堪抱瓮灌园蔬。
生来自得江山趣,身后何消竹帛书。
无事关怀心寂寂,有时敲句意徐徐。
乘閒问柳寻花去,缓步安然当小车。 -
99.《拟古十二首》 唐·李白
青天何历历,明星如白石。
黄姑与织女,相去不盈尺。
银河无鹊桥,非时将安适。
闺人理纨素,游子悲行役。 -
100.《寒食书事》 宋·赵元镇
寂寞柴门村落里,也教插柳记年华。
禁烟不到粤人国,上冢亦携庞老家。
汉寝唐陵无麦饭,山溪野径有梨花。
一樽径籍青苔卧,莫管城头奏暮笳。