-
1.《田家即事答崔二东皋作四首》 唐·储光羲
玄鸟双双飞,杏林初发花。
喣媮命僮仆,可以树桑麻。
清旦理犁锄,日入未还家。
有客山中至,言传故人讯。 -
2.《喜张进士叔豫见宿旅舍》 明·李祯
穷巷寂无邻,青灯共故人。
远声霜下磬,孤影客边身。
露冷蛩相吊,庭寒月自亲。
殷勤一瓢酒,更与话酸辛。 -
3.《庵中寂无一人童子觅酒未至》 明·施侃
数尽归鸦酒未来,佛香伴我信悠哉。
忽惊门外欢声过,邻父叉鱼得隽回。 -
4.《即事二首》 宋·张耒
嚣尘屏繁务,幽独会夙心。
惟时孟春月,微禄归园林。
下有采微径,上有知时禽。
终日自啸歌,寂无邻里音。
冉冉溪日下,悠悠山霭阴。
兴阑下绝巘,新月出遥岑。 -
5.《喜雨四首四》 宋·张耒
隙地秋日晓,寂无邻里音。
惟有草根虫,风前咽复吟。
悲歌者谁子,徂年惊苦心。
青灯夜斋静,微温生薄衾。 -
6.《无家别》 唐·杜甫
寂寞天宝后,园庐但蒿藜。
我里百余家,世乱各东西。
存者无消息,死者为尘泥。
贱子因阵败,归来寻旧蹊。 -
7.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人绝,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
8.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人絶,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
9.《咏史四首》 唐·卢照邻
季生昔未达,身辱功不成。
髡钳为台隶,灌园变姓名。
幸逢滕将军,兼遇曹丘生。
汉祖广招纳,一朝拜公卿。 -
10.《原上新居十三首》 唐·王建
新占原头地,本无山可归。
荒藤生叶晚,老杏著花稀。
厨舍近泥灶,家人初饱薇。
弟兄今四散,何日更相依。 -
11.《幽居戏赠邻曲》 宋·陆游
暮年远屏天所借,落佩倒冠如得谢。
虽无壶酒助歌呼,幸有蠹书供枕藉。
市声不闻耳差静,车辙扫空身转暇。
雨悭葵叶未吐甲,露重榴房初坼罅,深红菱角密覆水,烂紫蒲桃重垂架。 -
12.《清明后二日同邻几景仁次道中首兴宗完秉国如》 宋·司马光
寂寥清明后,余春已无多。
间轩富佳致,不惜载酒过。
水木晚尤秀,风烟晴更和。
临樽不尽醉,奈此芳菲何。 -
13.《穀城主簿王崇者少得养生禅寂之道中年弃官入》 宋·宋庠
余本丘壑人,失计蹈尘网。
轩冕忽缰锁,风波若流荡。
高羽颠宏罗。
奔骖偾归鞅。 -
14.《拟古十二首》 唐·李白
青天何历历,明星如白石。
黄姑与织女,相去不盈尺。
银河无鹊桥,非时将安适。
闺人理纨素,游子悲行役。 -
15.《和子瞻金山》 宋·苏辙
长江欲尽阔无边,金山当中唯一石。
潮平风静日浮海,缥缈楼台转金碧。
瓜洲初见石头城,城下波涛与海平。
中流转柂疑无岸,泊舟未定僧先迎。 -
16.《呈四表兄求栖碧遗文》 宋·廖行之
诗亡自昔周之东,末乃赖有三闾翁。
三闾避谗思去国,当时无人歌雨濛。
忠怀义概不见省,独以文字涂幽穷。
高情寓物发叹咏,忧深思远言非空。 -
17.《闻笛叹》 宋·方回
读书夜倦灯影暗,屋外笛声何处来。
邻翁吹笛意本乐,闻笛如我心何哀。
如说生离苦,天涯海角无由回。
又如诉死别,委骨黄壤埋蒿莱。 -
18.《有感二首》 唐·牟融
何事离怀入梦频,贫居寂寞四无邻。
诗因韵险难成律,酒为愁多不顾身。
眼底故人惊岁别,尊前华发逐时新。 -
19.《崔觐诗》 宋·文同
崔觐者高干,梁州城固人。
读书不求官,但与耕稼亲。
夫妇既已老,左右无子孙。
一日召奴婢,尽又田宅均。 -
20.《鸣皋歌,送岑征君(时梁园三尺雪,在清泠池作)》 唐·李白
若有人兮思鸣皋,阻积雪兮心烦劳。
洪河凌竞不可以径度,冰龙鳞兮难容舠.
邈仙山之峻极兮,闻天籁之嘈嘈。
霜崖缟皓以合沓兮,