-
81.《寄满衡父》 宋·王令
寒业落傞傞,荆榛刺出柯。
四邻松竹少,晚岁雪霜多。
兹世居无可,劳生计奈何。
此心须见子,不敢向人歌。 -
82.《寄衡父满翁》 宋·王令
只卓来篇不许双,社坛高处立旌幢。
自知孤敌难为胜,欲竖长幡一面降。
须学依墙勤哭楚,莫同伏弩助收庞。
何时玉手归重搦,笑倒秋醪潋灩缸。 -
83.《客杭思李常伯满粹翁及衡父子权因寄此》 宋·王令
始予既迂疏,城郭非所乐。
闻吴富山水,思往颇计校。
脱身东南来,见实与闻效。
吴之山棱棱,吴水清不挠。 -
84.《思程氏父子兄弟因以寄之》 宋·邵雍
年年时节近中秋,佳水佳山熳烂游。
此际归期为君促,伊川不得久迟留。 -
85.《思程氏父子兄弟因以寄之》 宋·邵雍
气候如当日,山川似旧时,独来还独往,此意有谁知。
-
86.《寄怀寿光主簿四叔父》 宋·晁补之
我初就学首未冠,叔父不以童儿看。
我今生年二十一,叔父晚作东州官。
侧身西望不得见,泪下两脸何丸澜。
青春白日不照贫士屋,使我四壁长年寒。 -
87.《次韵四叔父寄贺二叔父少监入馆并见寄诗》 宋·晁补之
琅邪太守鲁儒英,典校还高刘更生。
已似诸荀并才子,复如群窦占诗名。
尚吟河水怜孤侄,应与乡人痛伯兄。
老鹤长鸣近天汉,可容丛灌和骊庚。 -
88.《次韵毅父提刑将至蒲见寄》 宋·晁补之
骑报山云见旗脚,吏趋原雪没靴翁。
朅来定坐玄犹白,捷去还忧易又东。
他日江湖空白首,只今关陇有清风。
登瀛契分南迁梦,十五年来事事同。 -
89.《得告家居次韵贡父见寄》 宋·苏辙
君恩赐告许归来,雨后中庭有绿苔。
起问日高三丈久,卧闻车过九门开。
泥封连日传新语,腕脱知君有轶才。
〈十八、二十二两日除目猥多。
〉待得晴干追后乘,未应尘土热如灰。 -
90.《和王定国寄刘贡父》 宋·苏辙
度岭当年惜远行,过淮今日似前生。
留连秋思江侵海,摇荡春心花满城。
欲寄尺书慵把笔,偶闻佳句独含情。
何时复看清虚会,醉听蓁筝促柱声。 -
91.《和王衢见寄兼呈董行父》 宋·魏野
弃繻东入武牢关,帝里经年岂是闲。
鶂退暂知淹凤藻,鹏残即看上鰲山。
讨论想慰门人意,谈笑应开翰长颜。
唯我块然谁共处,终朝门掩竹林间。 -
92.《寄时父》 宋·姜夔
迟君日日数归程,到得君归我已行。
一路好山思共看,半年有酒不同倾。
吾侪政坐清贫累,各自而今白发生。
人物眇然须强饭,天工应不负才名。 -
93.《寄吕英父》 宋·刘过
清时萧散坐才疏,收拾穷愁却著事。
诗笑有神通梦寐,丰标不俗更清癯。
黄花细雨图江路,落日西风处士庐。
抖擞尘埃旧时帽,不妨觅句倒骑驴。 -
94.《寄吕英父》 宋·刘过
秋到家山冷不知,但惊风露入新诗。
低头欲拜无东野,满耳惟闻说项斯。
骨格昂藏云鹤瘦,吟哦凄断雪猿悲。
文章已得真消息,三十科名未是迟。 -
95.《唐律寄呈父凤山提举十首》 宋·汪元量
西兴渡口乱啼鸦,锦缆牵江目力赊。
六馆衣冠沦道路,三宫珠玉走风砂。
山川不尽心难老,岁月忧煎发渐华。
行到湘南归不得,倚门应是望天涯。 -
96.《唐律寄呈父凤山提举十首》 宋·汪元量
黄帽催人急放舟,荻花枫叶共飕飕。
天公作恶云翻手,河伯为妖风打头。
接翅野鸦围古堞,断行孤雁落中州。
吴山只隔淮山路,江北江南处处愁。 -
97.《唐律寄呈父凤山提举十首》 宋·汪元量
燕山只在乱云边,过了黄河便豁然。
鼠帽蒙头车上坐,貂裘拥鼻草间眠。
秋砧捣落千营月,晓寨炊残万灶烟。
说与奚奴休笑我,诗人要看好山川。 -
98.《唐律寄呈父凤山提举十首》 宋·汪元量
锦帆浩荡湿龙鸾,乐指三千粉泪寒。
万里远行看日近,一人不杀见天宽。
玉关屡沐军罗拜,金殿时蒙上问安。
宴罢御香携满袖,醉归环佩月中看。 -
99.《唐律寄呈父凤山提举十首》 宋·汪元量
昔年去国大苍黄,同舍诸生半死亡。
春别浙江花似雾,秋行碛地草如霜。
时沽市酒借余景,屡宿官邮悲故乡。
满目故人皆厚禄,吾侪添得两奚囊。 -
100.《唐律寄呈父凤山提举十首》 宋·汪元量
抱琴挟策马萧萧,北望燕云道路遥。
紫塞晓行闻鸡叫,黄河夜渡见鱼跳。
周回四蜀愁双剑,浩荡三湘梦六桥。
踏遍乾坤犹是客,小山丛桂不能招。