-
81.《黄华歌》 宋·王柏
太极动兮两仪分,四序纲领秋兴春。
机缄密运乎三百六十五度之外,浩浩万物资生成。
清明纯淑不易遇,间禀英气俱异人。
堂堂忠定公,独得东方仁。 -
82.《道间怀益昌总所海棠》 宋·李曾伯
点点红妆缀绿枝,睡犹未足已相宜。
欠呼杜老供吟笔,仅约杨妃倒酒卮。
数日以来应烂漫,一风之后想离披。
凭谁警戒司花女,密遣轻阴谨护持。 -
83.《扫蜜》 宋·方岳
须密之人去其国,尽以族行无敢逸。
缀如垂瘤大如囊,低压山墙於我室。
秦人逐客真少恩,客来须看春正酣。
咄嗟已办四山壁,正对桃李开茅庵。 -
84.《冬留紫芝庵即事》 宋·卫宗武
玄冬适莽苍,霜宇更阒寂。
系舟山下路,窈窕松关入。
一榻寄僧居,幽云生卧室。
明朝过东山,寻更矹硉。 -
85.《万年枝花》 宋·董嗣杲
此种何奇等寿椿,吹香时借好风频。
细花当暑飞黄玉,密叶屯阴侍紫宸。
深樾暗埋巢鹊乳,纖蕤乱缀网蛛尘。
岁寒重结青青子,培拥皇基不老春。 -
86.《楝花》 宋·董嗣杲
吹将二十四番愁,锦样群芳逐急流。
风信到花春自往,霜华着子晚谁收。
树攒密萼屯阴重。
瓣落高枝缀藓稠。
霞外曾传香醉咏,莺莺未啭舌应柔。 -
87.《上詹仲通县尉》 宋·华岳
松竹不著花,密叶徒和帚。
江梅不藏叶,寒花缀枯朽。
独有龙焙茶,花叶秀而耦。
冰霜著群木,冻死十八九。 -
88.《望远行·祥敷瑞布》 元·王哲
祥敷瑞布,琼瑶妥、片片风刀裁下。
密抛虚外,遍撒空中,顷刻粉铺檐瓦。
锁缀园林,妆点往来樵迳,真个最宜图画。
报丰登,珠宝应难比价。 -
89.《千叶黄梅歌呈王梦得张以道》 宋·张镃
笛声吹起南湖水,散作奇葩江园里。
被春收入玉照堂,不逐余芒弄红紫。
一春开霁能几时,江梅正多人来稀。
光风屈指已过半,赖有缃蕊森高枝。 -
90.《退老堂》 宋·李处权
我公自言老,能事如少年。
我公自言退,人材望陶甄。
公功在本朝,本朝方赖焉。
公德在斯民,斯民宁舍旃。 -
91.《青布道人》 宋·李复
逸意閒云野鹤孤,药苗山叶缀衣裾。
新蒸石卵将留饭,戏酌铜盘便得鱼。
疗疾但分庵畔草,吐言不出世间书。
五年密密求真诀,始露三元御气车。 -
92.《失题》 宋·舒岳祥
山云如练静,水云如鹤飞。
细观聚散间,动静皆天机。
是物本无心,出处不可期。
我亦尝出岫,不雨竟空归。
师今恐云去,密密关窗扉。
收卷成坐卧,补缀为衲衣。
此中有深意,宴坐添炉霏。