-
181.《颐和园词》 清·王国维
汉家七叶钟阳九,澒洞风埃昏九有。
南国潢池正弄兵,北沽门户仍飞牡。
仓皇万乘向金微,一去宫车不复归。
提挈嗣皇绥旧服,万几从此出宫闱。 -
182.《同谷七歌》 唐·杜甫
有客有客字子美,白头乱发垂过耳。
岁拾橡栗随狙公,天寒日暮山谷里。
中原无书归不得,手脚冻皴皮肉死。
呜呼一歌兮歌已哀,悲风为我从天来。 -
183.《梅花 其二》 元·王冕
江南十月天雨霜,人间草木不敢芳。
独有溪头老梅树,面皮如夷生光芒。
朔风吹寒珠蕾裂,千花万花开白雪。
仿佛瑶台群玉妃,夜深下踏罗浮月。 -
184.《烛影摇红 又用张材甫韵 强村丛书用孔氏微波》 宋·张玉娘
梅雪乍融,单于吹彻寒犹浅。
夜从灯下翦春幡,笑罢椒盘宴。
云母屏开帘卷。
放嫦娥、广寒宫苑。 -
185.《水调歌头·春色去何急》 元·赵雍
春色去何急,春去尚微寒。
满地落花芳草,渐觉绿阴圆。
马足车尘情味,暑往寒来岁月,扰扰十余年。
赢得朱颜老,孤负好林泉。 -
186.《题画梅和王山农韵》 明·钱宰
江南春来白雪烂,落月横参夜将半。
缟衣绰约如故人,踏飒梨云欹老干。
北风猎猎天正寒,仿佛风节凭西阑。
乃知山人竟不死,夜煮白石青松间。 -
187.《送程孟阳楚游》 明·郑胤骥
自君有楚役,离念日以旋。
今兹遂行迈,那免相迍邅。
接欢已成暂,后会方欲慳。
前夕把君诗,不觉为泫然。 -
188.《与胡祠部游法华山》 宋·苏轼
波湖欲尽山为界,始见寒泉落高派。
道人未放泉出山,曲折虚堂泻清快。
使君年老尚儿戏,绿棹红船舞澎湃。
一笑翻杯水溅裙,余欢濯足波生隘。 -
189.《与胡祠部游法华山》 宋·苏轼
陂湖欲尽山为界,始见寒泉落高派。
道人未放泉出山,曲折虚堂泻清快。
使君年老尚儿戏,绿棹红船舞澎湃。
一笑翻杯水溅裙,余欢濯足波生隘。 -
190.《有感》 元·王冕
春风花开洛阳县,此处与子初相见。
乱离相去五十秋,我□星星子皱面。
莫言今日重凄凉,且说当年与华宴。
细腰皓齿供奉欢,金鼎玉盘羞美馔。 -
191.《道过成蹊菴偶成旧风一篇》 宋·白玉蟾
笑把青藜出武夷,不辞千里记幽奇。
吐吞风月一壶酒,拈弄溪山万首诗。
道过星河骇双目,万灶清烟缠华屋。
老岩峭拔森翠屏,大江东去流苍玉。 -
192.《代书寄赵宏》 宋·曾巩
忆承昨岁致书召,遂入江城同一笑。
羸奴小马君所借,出犯朝寒鞅频掉。
从来万事固已拙,况乃病敦颜不少。
去随众后已自枉,更苦世情非可料。 -
193.《大明铙歌鼓吹曲十三篇》 元·杨维桢
於王气,涂之冈。
五百祀,皇陵藏。
火流乌,星流红,驾生圣人应天祥。
圣人生,六合一统天下昌。 -
194.《次翁士秀喜雪长咏》 宋·曾协
阴阳持权或赢缩,运气循环更剥复。
忽惊寒凛袭重裘,元是祥霙散平陆。
登山不觉屐齿折,索酒仍催葛巾漉。
萧条贫居马为二,瑟缩冻坐龟藏六。 -
195.《中秋玩月以东坡诗不择茅檐与市楼况我官居似》 宋·李流谦
十年中秋不见月,譬之去国唯喜似。
朝来氛翳崩厥角,天公粲然一启齿。
夕月可占此其祥,枯龟未必知许事。
黄昏天宇开琉璃,出云微觇抟空势。 -
196.《曾吏部寿诗集老杜句》 宋·楼钥
刺史诸侯贵,春城海水边。
层城临媚景,水合数百源。
山色佳有余,云门吼瀑泉。
游山忆谢公,频游任履穿。 -
197.《和大著何后部》 宋·程公许
何侯起胶庠,岿立诸老后。
盐酸空茂桧柏,惊秋笑蒲柳。
平生经世心,短舞要长袖。
白头谒承明,彩闼炳郎宿。 -
198.《天池寺夜与主僧觉翁圆上共坐谈浯溪山水之胜》 宋·董嗣杲
空云驾我登天池,江山秋渺无津涯。
涉溪蓦栈借杖藜,光景体认裁诗。
峥嵘寺门窝风低,塔铃喧风际天吹。
方丈轩槛供毗尼,老僧喜气扬须眉。 -
199.《兰陵王 岁晚忆王彦强而作》 元·邵亨贞
暮天碧。
长是登临望极。
松江上、云冷雁稀,立尽斜阳耿相忆。
凭阑起叹息。 -
200.《兰陵王 岁晚忆王彦强而作》 元·邵亨贞
暮天碧。
长是登临望极。
松江上、云冷雁稀,立尽斜阳耿相忆。
凭阑起叹息。