-
21.《雪夜渔舟》 宋·张继先
晚风歇。
谩自棹扁舟,顺流观雪。
山耸瑶峰,林森玉树,高下尽无分别。
性情澄彻。 -
22.《念奴娇》 宋·沈端节
洛妃汉女,护春寒、不惜鲛绡重叠。
拾翠江边烟淡淡,交影参差胧月。
秦虢相将,英娥接武,同宴瑶池雪。
层冰连璧,个中谁敢优劣。 -
23.《贺新郎(次韵昌甫雪梅曲)》 宋·韩淲
又见年年雪。
水浮桥、南岸幽处,周遭森列。
横碧轩中空旧话,独钓寒江愁绝。
更一段、冰霜高洁。 -
24.《谒金门》 宋·赵崇
春意泄。
香重一枝梅雪。
寒透玉壶冰暗结。
玉奴情更劣。
似语还羞奇绝。
妒白怜红时节。
酒力未醒双眼缬。
一帘风弄月。 -
25.《水调歌头(致仕得请)》 宋·徐经孙
客问矩山老,何事得优游。
追数平生出处,为客赋歌头。
三十五时侥幸,四十三年仕宦,七十□归休。
顶踵皆君赐,天地德难酬。 -
26.《水调歌头(致仕得请)》 宋·徐经孙
客问矩山老,何事得优游。
追数平生出处,为客赋歌头。
三十五时侥幸,四十三年仕宦,七十□归休。
顶踵皆君赐,天地德难酬。 -
27.《颐和园词》 清·王国维
汉家七叶钟阳九,澒洞风埃昏九有。
南国潢池正弄兵,北沽门户仍飞牡。
仓皇万乘向金微,一去宫车不复归。
提挈嗣皇绥旧服,万几从此出宫闱。 -
28.《人间词话七则》 清·王国维
有有我之境,有无我之境。
“泪眼问花花不语,乱红飞过秋千去。
”“可堪孤馆闭春寒,杜鹃声里斜阳暮。
”有我之境也。 -
29.《正仲见赠依韵和答》 宋·梅尧臣
平生好书诗,一意在抱椠。
既无鈌云剑,身世遭黮黭。
耻游公相门,甘自守恬淡。
妻孥每寒饥,内愧剧剜憯。 -
30.《古诗赠新城王贻上》 清·钱谦益
风轮持大地,击扬为风谣。
吹万肇邃古,赓歌畅唐姚。
朱弦泛汉魏,丽藻沿六朝。
有唐盛词赋,贞符汇元包。 -
31.《二十世纪太平洋歌》 清·梁启超
亚洲大陆有一士,自名任公其姓梁。
尽瘁国事不得志,断发胡服走扶桑。
扶桑之居读书尚友既一载,耳目神气颇发皇。
少年悬弧四方志,未敢久恋蓬莱乡。 -
32.《兰陵王 昨日奉候,知玉体已不恙,轩从?》 元·姚燧
之,上雪崖使君雪崖雪。
玉垒浮云变灭。
蓬婆外、晴白界天,西岭窗涵古今绝。
秦山置下列。 -
33.《即事六绝》 宋·邓深
旧年不雪新年雪,今日非春明日春。
滕六勾芒真劣相,寒温相语作比邻。 -
34.《江行万里图》 宋·黄大受
雪山西来接海白,天之所以限南北。
谁人胸里着舆图,挥斥荆吴入绡墨。
浓浓淡淡两岸山,烟波弥茫江面宽。
水空漠漠鸟飞绝,渐看渐远天漫漫。 -
35.《雪窗联句》 宋·刘希古
霜风寒袭人,梅香清透骨。
莫色冥九峰,月华澹双阙。
青猿啸苍虬,红萤粘绿发。
滕六欲飞花,巽二急催雪。 -
36.《题万壑风烟亭百韵》 宋·彭郁
风在不周山空阙,底事问烟访两浙。
烟生庐阜香炉峰,孰使随风至吴越。
风乎与烟相得外,还有风雷千雨雪。
烟兮与风相好余,仍有烟波及霞月。 -
37.《题静春堂集》 宋·钱仲鼎
闭门雪卧远,咏史风情留。
诗有三百篇,令子手所裒。
汝翁秀儒林,殖学媲前修。
六经穷窔奥,万象工雕锼。 -
38.《雪窗联句》 宋·王枞
霜风寒袭人,梅香清透骨。
莫色冥九峰,月华澹双阙。
青猿啸苍虬,红萤粘绿发。
滕六欲飞花,巽二急催雪。 -
39.《梅花引·耨银云》 宋·余观复
耨银云,锄璧月,栽得寒花寄愁绝。
阳和一点来天要,春满江南谁漏泄。 -
40.《雪窗联句》 宋·张云友
霜风寒袭人,梅香清透骨。
莫色冥九峰,月华澹双阙。
青猿啸苍虬,红萤粘绿发。
滕六欲飞花,巽二急催雪。