-
1.《送人适越》 唐·贾岛
高城满夕阳,何事欲沾裳。
迁客蓬蒿暮,游人道路长。
晴湖胜镜碧,寒柳似金黄。
若有相思梦,殷勤载八行。 -
2.《兰陵王·柳》 宋·周邦彦
柳阴直,烟里丝丝弄碧。
隋堤上、曾见几番,拂水飘绵送行色。
登临望故国,谁识京华倦客?长亭路,年去岁来,应折柔条过千尺。
闲寻旧踪迹,又酒趁哀弦,灯照离席。 -
3.《琐窗寒·寒食》 宋·周邦彦
暗柳啼鸦,单衣伫立,小帘朱户。
桐花半亩,静锁一庭愁雨。
洒空阶、夜阑未休,故人剪烛西窗语。
似楚江暝宿,风灯零乱,少年羁旅。 -
4.《夜游宫·春语莺迷翠柳》 宋·吴文英
春语莺迷翠柳。
烟隔断、晴波远岫。
寒压重帘幔拕绣。
袖炉香,倩东风,与吹透。
花讯催时候。
旧相思、偏供闲昼。
春澹情浓半中酒。
玉痕销,似梅花,更清瘦。 -
5.《谢池春·残寒销尽》 宋·李之仪
残寒销尽,疏雨过,清明后。
花径敛余红,风沼萦新皱。
乳燕穿庭户,飞絮沾襟袖。
正佳时,仍晚昼。 -
6.《花心动·柳》 宋·吴文英
十里东风,袅垂杨、长似舞时腰瘦。
翠馆朱楼,紫陌青门,处处燕莺晴昼。
乍看摇曳金丝细,春浅映、鹅黄如酒。
嫩阴里,烟滋露染,翠娇红溜。 -
7.《壬辰寒食》 宋·王安石
客思似杨柳,春风千万条。
更倾寒食泪,欲涨冶城潮。
巾发雪争出,镜颜朱早凋。
未知轩冕乐,但欲老渔樵。 -
8.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·薛能
华清高树出离宫,南陌柔条带暖风。
谁风轻阴是良夜,瀑泉声畔月明中。
洛桥晴影覆江船,羌笛秋声湿塞烟。
闲想习池公宴罢,水蒲风絮夕阳天。 -
9.《柳枝辞十二首》 唐·徐铉
把酒凭君唱柳枝,也从丝管递相随。
逢春只合朝朝醉,记取秋风落叶时。
南园日暮起春风,吹散杨花雪满空。
不惜杨花飞也得,愁君老尽脸边红。 -
10.《昔柳柳州作永州山水诸记泉石之状如在目前兹》 宋·张嵲
山磎荦确冒荒筠,石溜涓涓尽日闻。
微水寒来浑见底,峡山雪后欲侵云。
深溪春动梅争发,绝壑林高日易曛。
应似零陵溪上景,林泉多类柳州文。