-
1.《岁寒杂咏》 宋·钱时
森森多愿长琅玕,相伴山翁老岁寒。
雨后箨龙添几许,儿童欢喜报来看。 -
2.《赠能七伦》 唐·白居易
涧松高百寻,四时寒森森。
临风有清韵,向日无曲阴。
如何时俗人,但赏桃李林。
岂不知坚贞,芳馨诱其心。 -
3.《寄友人》 唐·贾岛
同人半年别,一别寂来音。
赖有别时文,相思时一吟。
我常倦投迹,君亦知此衿。
笔砚且勿弃,苏张曾陆沉。
但存舌在口,当冀身遂心。
君看明月夜,松桂寒森森。 -
4.《鹊桥仙(烛下看花)》 宋·毛滂
水精帘外,沈香阑畔,新下红油画幕。
百花何处避芳尘,便独自、将春占却。
月华淡淡,夜寒森森,犹把红灯照著。
醉时从醉不归家,贤守定、不教冷落。 -
5.《瀼溪书堂》 宋·周敦颐
元子溪曰瀼,诗传到于今。
此俗良易化,不欺顾相饮。
庐山我久爱,买田山之阴。
田间有流水,清泚出山心。 -
6.《平原郡王南园诗二十一首·岁寒》 宋·姜特立
森森翠色密藏烟,雾鬣风髯上拂天。
应伴我公长不老,不知化石在何年。 -
7.《经乱离后天恩流夜郎忆旧游书怀赠江夏韦太守良宰》 唐·李白
天上白玉京,十二楼五城。
仙人抚我顶,结发受长生。
误逐世间乐,颇穷理乱情。
九十六圣君,浮云挂空名。 -
8.《月蚀诗》 唐·卢仝
新天子即位五年,岁次庚寅,斗柄插子,律调黄钟。
森森万木夜僵立,寒气赑屃顽无风。
烂银盘从海底出,出来照我草屋东。 -
9.《忆余杭·长忆吴山》 宋·潘阆
长忆吴山,山上森森吴相庙。
庙前江水怒为涛。
千古恨犹高。
寒鸦日暮鸣还聚。
时有阴云笼殿宇。
别来有负谒灵祠。
遥奠酒盈卮。 -
10.《宿鰕湖》 唐·李白
鸡鸣发黄山,暝投鰕湖宿。
白雨映寒山,森森似银竹。
提携采铅客,结荷水边沐。
半夜四天开,星河烂人目。
明晨大楼去,冈陇多屈伏。
当与持斧翁,前溪伐云木。