-
201.《雪中作》 唐·徐铉
赋分多情客,经年去国心。
疏钟寒郭晚,密雪水亭深。
影迥鸿投渚,声愁雀噪林。
他乡一尊酒,独坐不成斟。 -
202.《雪中作》 唐·徐铉
赋分多情客,经年去国心。
疏钟寒郭晚,密雪水亭深。
影迥鸿投渚,声愁雀噪林。
他乡一尊酒,独坐不成斟。 -
203.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
204.《同袁高使君送李判官使回》 唐·皎然
庾公欢此别,路远意犹赊。
为出塘边柳,荣归府中花。
驰阳照古堞,遥思凝寒笳。
延步下前渚,溯觞流浅沙。
湖光引行色,轻舸傍残霞。 -
205.《赠抱麻刘舍人》 唐·贯休
郡政今良吏,门风古缙绅。
万年唐社稷,一个哭麻人。
愤烈身先死,敷扬气益贞。
天乎资大宝,泰矣见忠臣。 -
206.《赠抱麻刘舍人》 唐·贯休
郡政今良吏,门风古缙绅。
万年唐社稷,一个哭麻人。
愤烈身先死,敷扬气益贞。
天乎资大宝,泰矣见忠臣。 -
207.《寄张无颇》 唐·广利王女
羞解明珰寻汉渚,但凭春梦访天涯。
红楼日暮莺飞去,愁杀深宫落砌花。
燕语春泥堕锦筵,情愁无意整花钿。
寒闺欹枕不成梦,香炷金炉自褭烟。 -
208.《浣溪沙》 唐·薛昭蕴
红蓼渡头秋正雨,印沙鸥迹自成行,整鬟飘袖野风香¤
不语含嚬深浦里,几回愁煞棹船郎,燕归帆尽水茫茫。
钿匣菱花锦带垂,静临兰槛卸头时,约鬟低珥算归期¤
花茂草青湘渚阔,梦馀空有漏依依,二年终日损芳菲。 -
209.《浣溪沙》 唐·顾夐
春色迷人恨正赊,可堪荡子不还家,细风轻露著梨花¤
帘外有情双燕扬,槛前无力绿杨斜,小屏狂梦极天涯。
红藕香寒翠渚平,月笼虚阁夜蛩清,塞鸿惊梦两牵情¤
宝帐玉炉残麝冷,罗衣金缕暗尘生,小窗孤烛泪纵横。 -
210.《高唐赋》 先秦·宋玉
昔者楚襄王与宋玉游于云梦之台,望高之观,其上独有云气,崪兮直上,忽兮改容,须臾之间,变化无穷。
王问玉曰:“此何气也?”玉对曰:“所谓朝云者也。
”王曰:“何谓朝云?”玉曰:“昔者先王尝游高唐,怠而昼寝,梦见一妇人曰:‘妾,巫山之女也。
为高唐之客。 -
211.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
212.《芜城赋》 南北朝·鲍照
沵迆平原,南驰苍梧涨海,北走紫塞雁门。
柂以漕渠,轴以昆岗。
重关复江之隩,四会五达之庄。
当昔全盛之时,车挂轊,人驾肩。 -
213.《滕王阁序》 唐·王勃
豫章故郡,洪都新府。
星分翼轸,地接衡庐。
襟三江而带五湖,控蛮荆而引瓯越。
物华天宝,龙光射牛斗之墟;人杰地灵,徐孺下陈蕃之榻。 -
214.《永州八记》 唐·柳宗元
始得西山宴游记自余为僇人,居是州。
恒惴慄。
时隙也,则施施而行,漫漫而游。
日与其徒上高山,入深林,穷回溪,幽泉怪石,无远不到。 -
215.《情诗》 魏晋·张华
游目四野外,逍遥独延伫。
兰蕙缘清渠,繁华荫绿渚。
佳人不在兹,取此欲谁与?
巢居知风寒,穴处识阴雨。
不曾远离别,安知慕俦侣? -
216.《赠傅都曹别》 南北朝·鲍照
轻鸿戏江潭,孤雁集洲沚。
邂逅两相亲,缘念共无已。
风雨好东西,一隔顿万里。
追忆栖宿时,声容满心耳。
落日川渚寒,愁云绕天起。
短翮不能翔,徘徊烟雾里。 -
217.《怀园引》 南北朝·谢庄
鸿飞从万里,飞飞河岱起。
辛勤越霜雾,联翩溯江汜。
去旧国,违旧乡,旧山旧海悠且长。
回首瞻东路,延翮向秋方。 -
218.《江津送刘光禄不及》 南北朝·阴铿
依然临送渚,长望倚河津。
鼓声随听绝,帆势与云邻。
泊处空余鸟,离亭已散人。
林寒正下叶,晚钓欲收纶。
如何相背远,江汉与城闉。 -
219.《早发扬州还乡邑》 隋代·孙万寿
乡关不再见,怅望穷此晨。
山烟蔽钟阜。
水雾隐江津。
洲渚敛寒色,杜若变芳春。
无复归飞羽,空悲沙塞尘。 -
220.《诉衷情》 宋·晏几道
渚莲霜晓坠残红。
依约旧秋同。
玉人团扇恩浅,一意恨西风。
云去住,月朦胧。
夜寒浓。
此时还是,泪墨书成,未有归鸿。