-
1.《忆山泉》 唐·吴融
穿云落石细湔湔,尽日疑闻弄管弦。
千仞洒来寒碎玉,一泓深去碧涵天。
烟迷叶乱寻难见,月好风清听不眠。
春雨正多归未得,只应流恨更潺湲。 -
2.《多丽(西湖)》 宋·赵时奚
敛吴云,翠奁推上红晴。
渺澄流、鳞光寒碎,远峰螺绀低凝。
杏香引、画船影湿,柳阴趁、骄马蹄轻。
桥限宽平,堤横南北,去来人入绣围行。 -
3.《句》 宋·子间
驱欲馀寒碎土牛,田园生计又从头。
-
4.《寒夜独坐游子多怀简知己》 唐·骆宾王
故乡眇千里,离忧积万端。
鹑服长悲碎,蜗庐未卜安。
富钩徒有想,贫铗为谁弹。
柳秋风叶脆,荷晓露文团。
晚金丛岸菊,馀佩下幽兰。
伐木伤心易,维桑归去难。
独有孤明月,时照客庭寒。 -
5.《寒溪》 唐·孟郊
霜洗水色尽,寒溪见纤鳞。
幸临虚空镜,照此残悴身。
潜滑不自隐,露底莹更新。
豁如君子怀,曾是危陷人。 -
6.《玩半开花赠皇甫郎中(八年寒食日池东小楼上作)》 唐·白居易
勿讶春来晚,无嫌花发迟。
人怜全盛日,我爱半开时。
紫蜡黏为蒂,红苏点作蕤。
成都新夹缬,梁汉碎胭脂。 -
7.《寒食夜》 唐·崔道融
满地梨花白,风吹碎月明。
大家寒食夜,独贮望乡情。 -
8.《樊川寒食》 唐·喻凫
新松□绿草,古柏翳黄沙。
珮珂客惊鸟,绮罗人间花。
蹙尘南北马,碾石去来车。
川晚悲风动,坟前碎纸斜。 -
9.《瑞鹧鸪(除夜,依逆旅主人,寒雨不止,夜酌)》 宋·卢炳
客里惊嗟又岁除。
萧萧寒雨滴茅庐。
山深溪转泉声碎,夜永风摇烛影孤。
冷甚只多烧木叶,诗成无处写桃符。
强酬节物聊清酌,今岁屠苏自取疏。 -
10.《瑞鹧鸪(除夜,依逆旅主人,寒雨不止,夜酌)》 宋·卢炳
客里惊嗟又岁除。
萧萧寒雨滴茅庐。
山深溪转泉声碎,夜永风摇烛影孤。
冷甚只多烧木叶,诗成无处写桃符。
强酬节物聊清酌,今岁屠苏自取疏。 -
11.《春声碎(南浦送别自度腔)》 宋·谭宣子
津馆贮轻寒,脉脉离情如水。
东风不管,垂杨无力,总雨颦烟寐。
栏干外。
怕春燕掠天,疏鼓叠、春声碎。 -
12.《尾犯(寒夜)》 宋·蒋捷
夜倚读书床,敲碎唾壶,灯晕明灭。
多事西风,把齐铃频掣。
人共语、温温芋火,雁孤飞、萧萧桧雪。
遍阑干外,万顷鱼天,未了予愁绝。 -
13.《琐窗寒》 宋·张炎
绝响矣。
余悼之玉笥山,所谓长歌之哀,过于痛哭。
断碧分山,空帘剩月,故人天外。
香留酒殢。 -
14.《入声甘州(孤山寒食)》 宋·罗椅
甚匆匆岁月,又人家、插柳记清明。
正南北高峰,山传笑响,水泛箫声。
吹散楼台烟雨,莺语碎春晴。
何地无芳草,惟此青青。 -
15.《入声甘州(孤山寒食)》 宋·罗椅
甚匆匆岁月,又人家、插柳记清明。
正南北高峰,山传笑响,水泛箫声。
吹散楼台烟雨,莺语碎春晴。
何地无芳草,惟此青青。 -
16.《锁窗寒(帘下)》 宋·曾隶
绣额云横,银钩月小,绿杨庭院。
疏明满幅,永画未忺高卷。
爱空纹、巧匀曲波,弄晴日色花阴转。
任筛金影碎,轻敲檐玉,碍双飞燕。 -
17.《锁窗寒(帘下)》 宋·曾隶
绣额云横,银钩月小,绿杨庭院。
疏明满幅,永画未忺高卷。
爱空纹、巧匀曲波,弄晴日色花阴转。
任筛金影碎,轻敲檐玉,碍双飞燕。 -
18.《群珠碎伤吴帅潘元绍众妾作》 元·陈基
绣纹刺绮春纤长,兰膏鬌鬓琼肌香。
芳年艳质媚花月,三三两两红鸳鸯。
翠靴踏云云帖妥,海棠露湿胭脂朵。
冶情纷作蝶恋春,新曲从翻玉连琐。 -
19.《蝶恋花词(丙寅寒夜,与宛君谈君庸流落,相》 明·张倩倩
漠漠轻阴笼竹院,细雨无情,泪湿霜花面。
试问寸肠何样断?残红碎绿西风片。
千遍相思才夜半,又听楼前叫过伤心雁。
不恨天涯人去远,三生缘薄吹箫伴。 -
20.《拟寒山拾得二十首》 宋·王安石
风吹瓦堕屋,正打破我头。
瓦亦自破碎,岂但我血流。
我终不嗔渠,此瓦不自由。
众生造众恶,亦有一机抽。
渠不知此机,故自认愆尤。
此但可哀怜,劝令真正修。
岂可自迷闷,与渠作冤雠。