-
1.《冤妇行》 宋·文同
婉婉西邻女,韶颜艳朝霞。
淑性自天与,少小传令嘉。
孝爱亲党重,巧慧闾里夸。
其母最娇怜,看若眼下花。 -
2.《方氏棣华桂丛亭各一首》 宋·洪咨夔
天上广寒种,人间方寸栽。
田三和气溢,窦十庆源开。
色阅风霜在,香包月露来。
八窗秋竞爽,堪覆掌中杯。 -
3.《种莴苣》 唐·杜甫
阴阳一错乱,骄蹇不复理。
枯旱于其中,炎方惨如毁。
植物半蹉跎,嘉生将已矣。
云雷欻奔命,师伯集所使。 -
4.《暇日小园散病,将种秋菜,督勒耕牛,兼书触目》 唐·杜甫
不爱入州府,畏人嫌我真。
及乎归茅宇,旁舍未曾嗔。
老病忌拘束,应接丧精神。
江村意自放,林木心所欣。 -
5.《种竹》 唐·元稹
昔公怜我直,比之秋竹竿。
秋来苦相忆,种竹厅前看。
失地颜色改,伤根枝叶残。
清风犹淅淅,高节空团团。 -
6.《涧底松-念寒俊也》 唐·白居易
有松百尺大十围,生在涧底寒且卑。
涧深山险人路绝,老死不逢工度之。
天子明堂欠梁木,此求彼有两不知。 -
7.《华城西北雉堞最高崔相公首创楼台钱左丞继种…怅然成咏》 唐·白居易
高居称君子,潇洒四无邻。
丞相栋梁久,使君桃李新。
凝情看丽句,驻步想清尘。
况是寒天客,楼空无主人。 -
8.《寒食野望》 唐·熊孺登
拜扫无过骨肉亲,一年唯此两三辰。
冢头莫种有花树,春色不关泉下人。 -
9.《寒食夜(一作深夜,一作夜深)》 唐·韩偓
清江碧草两悠悠,各自风流一种愁。
正是落花寒食夜,夜深无伴倚南楼。 -
10.《玉堂种竹六韵》 唐·吴融
当砌植檀栾,浓阴五月寒。
引风穿玉牖,摇露滴金盘。
有韵和宫漏,无香杂畹兰。
地疑云锁易,日近雪封难。
静称围棋会,闲宜阁笔看。
他年终结实,不羡树栖鸾。 -
11.《雨霖铃·寒蝉凄切》 宋·柳永
寒蝉凄切,对长亭晚,骤雨初歇。
都门帐饮无绪,留恋处,兰舟催发。
执手相看泪眼,竟无语凝噎。
念去去,千里烟波,暮霭沉沉楚天阔。 -
12.《满江红(大热卧疾,浸石种蒲,强作凉想)》 宋·朱敦儒
竹翠阴森,寒泉浸、几峰奇石。
销畏日、溪蒲呈秀,水蕉供碧。
筠簟平铺光欲动,纱B23B高挂空无色。
似月明、萍叶起秋风,潇湘白。 -
13.《无月不登楼(种花)》 宋·王质
池塘生春草,梦中共、水仙相识。
细拨冰绡,低沈玉骨,搅动一池寒碧。
吹尽杨花,糁毡消白。
却有青钱,点点如积。 -
14.《小阑干(种桂戏成)》 宋·卢祖皋
露华深酿古香浓。
一树□云丛。
窗间试与,闲培秋事,聊寄幽_。
钩帘静对西风晚,尘外小房栊。
轻阴澹日,浅寒清月,想见山中。 -
15.《高阳台·过种山即越文种墓》 宋·吴文英
帆落回潮,人归故国,山椒感慨重游。
弓折霜寒,机心已堕沙鸥。
灯前宝剑清风断,正五湖、雨笠扁舟。
最无情,岸上闲花,腥染春愁。 -
16.《入声甘州(孤山寒食)》 宋·罗椅
甚匆匆岁月,又人家、插柳记清明。
正南北高峰,山传笑响,水泛箫声。
吹散楼台烟雨,莺语碎春晴。
何地无芳草,惟此青青。 -
17.《入声甘州(孤山寒食)》 宋·罗椅
甚匆匆岁月,又人家、插柳记清明。
正南北高峰,山传笑响,水泛箫声。
吹散楼台烟雨,莺语碎春晴。
何地无芳草,惟此青青。 -
18.《金明池·咏寒柳》 明·柳如是
有怅寒潮,无情残照,正是萧萧南浦。
更吹起,霜条孤影,还记得,旧时飞絮。
况晚来,烟浪斜阳,见行客,特地瘦腰如舞。
总一种凄凉,十分憔悴,尚有燕台佳句。 -
19.《临江仙·清明前一日种海棠》 清·顾太清
万点猩红将吐萼,嫣然迥出凡尘。
移来古寺种朱门。
明朝寒食了,又是一年春。
细干柔条才数尺,千寻起自微因。 -
20.《种柳》 宋·宋自逊
短研深煨倒插宜,明年便有绿垂垂。
只因因造化容易,不见岁寒冰雪时。