-
121.《雪寒百司作暇独入局观雪简张直阁》 宋·项安世
书生赋分合清愁,官与休辰不自休。
特地忍寒开省署,谁家见雪似瀛洲。
白银殿阁云中看,素李园林月下游。
说与南湖张秘阁,速来同直道山头。 -
122.《和宗易赋素馨茉莉白莲韵》 宋·陈傅良
轩窗一日粲三英,尽室无尘眼倍明。
闽粤固尝矜绝美,风骚犹未及知名。
羞将姿媚随花谱,爱伴孤高上月评。
独恨遇寒成弱植,色香殊不让梅兄。 -
123.《广寒游》 宋·赵汝鐩
九秋半矩月团团,琼瑶世界夜气寒。
羽士跃身导阿瞒,麾斥八极青云端。
老柯掷桂香不死,银桥跨空一万里。
飞步抽簪扣玉扃,中有素娥三千人。 -
124.《陪王监簿宴广寒游次韵》 宋·林景熙
银桥颖驾海天长,丹粟离离照翠觞。
影浸山河琼殿冷,舞深风露羽衣香。
亦知广莫元无野,却笑温柔别有乡。
手折一枝惊昨梦,素娥邻老授玄霜。 -
125.《儿馁嗔郎罢妻寒怨藁砧唐眉山诗也戏为笺之》 宋·艾性夫
父天不可嗔,夫君不宜怨。
要知古圣贤,贵在素贫贱。
父常煮字不成饭,夫常织文不成绢,衣粗布衣齕藜苋。 -
126.《题素庵壁间六首》 宋·艾性夫
枯树熨秋竹,一帘捲霜藤。
山风长夜寒,兀兀挑青灯。 -
127.《题傅侍郎寒碧十五韵·橘浦桥》 宋·陈宓
素药到眼明,浓香满怀入。
不忍度方桥,斜阳更凝立。
千里洞庭秋,一杯还可挹。 -
128.《范文正黄素小楷昌黎伯夷颂盖宋皇佑三年十一》 宋·戴表元
有耳不听下巴人,有手不写剧秦美新。
天生灵物寄我体,可惜秽弃同埃尘。
清风百世希文老,一字流传今是宝。
谁知堂堂伯夷颂,曾借春晖发枯槁。 -
129.《读素问十六首》 宋·方回
反治非反治,缪刺岂缪刺。
不同将无同,不异所以异。
寒热故殊途,左右肯易位。
圣贤善用权,初不失经意。 -
130.《读素问十六首》 宋·方回
窭人冒杀气,感寒多两伤。
贵者不其然,所患由高粱。
美石能发{疗了换真},芳草能发狂。
喜怒不中节,邂逅身亦亡。 -
131.《读素问十六首》 宋·方回
凡火以水沃,无不立销灭。
龙火行雨中,沃水乃愈烈。
甚者则从之,不以寒治热。
后主先所因,神圣有祠诀。 -
132.《读素问十六首》 宋·方回
三品别贵贱,四制寄奇偶。
主病则用之,上药或弗取。
得士寒畯可,量才世胄否。
豕苓鸡壅言,吾亦闻庄叟。 -
133.《修竹宴客广寒游亭分韵得香字》 宋·黄庚
银桥疑驾海天长,金粟离离照玉觞。
影浸山河琼殿冷,舞分风露羽衣香。
亦知广莫元无野,却笑温柔别有乡。
间折一枝惊昨梦,素娥邻我授玄霜。 -
134.《彦桓奉檄将行同饭素于龙泉寺》 宋·李复
西江吸水试庞翁,再访只园问色空。
古殿香寒消宿篆,晴林叶暗退残红。
衰年再乞千家饭,逸驭初乘五日风。
晓去清明边檄急,前旌高下乱山中。 -
135.《送清素禅者之金华》 宋·释重顯
古策风高瓶浪阔,春云片段分清绝。
金盆后夜孤顶寒,去去谁同落残月。 -
136.《村庄麦饭虀笋有怀达善正仲帅初因寄袁仲素季》 宋·舒岳祥
麦风生晓寒,梅潦蕴炎溽。
三日不出门,新笋已成竹。
独酌固自佳,对妇亦不俗。
黄鱼出海门,餍饫及僮仆。 -
137.《腊八日书斋早起南邻方智善送粥方雪寒欣然尽》 宋·王洋
腊月八日梁宋俗,家家相传侑僧粥。
栗桃枣柿杂甘香,菱椇芝栭俱不录。
金仟吒言成道时,不认饕馋借称目。
谁谓毗耶清净身,何有尘埃更须浴。 -
138.《素上人游方》 宋·薛嵎
山深不可见,一锡又云飞。
梵译通方语,林霜点衲衣。
神闲生境寂,思基入吟微。
寒月空相照,何人夜扣扉。 -
139.《素上人圆鉴》 宋·薛嵎
何须百鍊取晶荧,大化非由巧力成。
所性本来无阙蚀,认形却恐未分明。
寒泉深夜辘轳静,素魄中天世界清。
到此万缘皆了了,笑他拂拭堕缠萦。 -
140.《次韵提举五正言寒食游茶焙》 宋·喻良能
摘山胜煮海,财货所源流。
建焙甲天下,赋入十倍收。
国计颇赖之,贡输何时休。
择人为提领,得贤从宛丘。