-
21.《烧香曲》 唐·李商隐
钿云蟠蟠牙比鱼,孔雀翅尾蛟龙须。
漳宫旧样博山炉,楚娇捧笑开芙蕖。
八蚕茧绵小分炷,兽焰微红隔云母。 -
22.《病中书怀呈友人》 唐·温庭筠
逸足皆先路,穷郊独向隅。
顽童逃广柳,羸马卧平芜。
黄卷嗟谁问,朱弦偶自娱。
鹿鸣皆缀士,雌伏竟非夫。 -
23.《野蚕》 唐·于濆
野蚕食青桑,吐丝亦成茧。
无功及生人,何异偷饱暖。
我愿均尔丝,化为寒者衣。 -
24.《杂讽九首》 唐·陆龟蒙
红蚕缘枯桑,青茧大如瓮。
人争捩其臂,羿矢亦不中。
微微待贤禄,一一希入梦。
纵操上古言,口噤难即贡。 -
25.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊 -
26.《试新服裁制初成三首》 唐·薛涛
紫阳宫里赐红绡,仙雾朦胧隔海遥。
霜兔毳寒冰茧净,嫦娥笑指织星桥。
九气分为九色霞,五灵仙驭五云车。
春风因过东君舍,偷样人间染百花。
长裾本是上清仪,曾逐群仙把玉芝。
每到宫中歌舞会,折腰齐唱步虚词。 -
27.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
28.《锦香囊》 宋·欧阳修
一寸相思无著处。
甚夜长难度。
灯花前、几转寒更,桐叶上、数声秋雨。
真个此心终难负。
况少年情绪。
已交共、春茧缠绵,终不学、钿筝移柱。 -
29.《蝶恋花·春涨一篙添水面》 宋·范成大
春涨一篙添水面。
芳草鹅儿,绿满微风岸。
画舫夷犹湾百转。
横塘塔近依前远。
江国多寒农事晚。
村北村南,谷雨才耕遍。
秀麦连冈桑叶贱。
看看尝面收新茧。 -
30.《瑞鹤仙(甲辰灯夕)》 宋·李公昴
玉城春不夜。
映月璧寒流,烛蕖光射。
鳌山海云驾。
拥遨头箫鼓,锦旗红亚。 -
31.《八声甘州(再用韵述怀)》 宋·何梦桂
自辽东鹤去,算何人、插得翅能飞。
笑平生错铸,儒冠误识,者也焉之。
谩道寒蚕冰底,瓮茧解成丝。
何许丝千丈,补得龙衣。 -
32.《高阳台(纸被)》 宋·王沂孙
霜楮刳皮,冰花擘茧,满腔絮湿湘帘。
抱瓮工夫,何须待吐吴蚕。
水香玉色难裁翦,更绣针、茸线休拈。
伴梅花,暗卷春风,斗帐孤眠。 -
33.《绮怀十六首》 清·黄景仁
楚楚腰肢掌上轻,得人怜处最分明。
千围步障难藏艳,百合葳蕤不锁情。
朱鸟窗前眉欲语,紫姑乩畔目将成。
玉钩初放钗初堕,第一销魂是此声。 -
34.《夏日田园杂兴》 宋·范成大
梅子金黄杏子肥,麦花雪白菜花稀。
日长篱落无人过,惟有蜻蜓蛱蝶飞。
五月江吴麦秀寒,移秧披絮尚衣单。
稻根科斗行如块,田水今年一尺宽。 -
35.《秋日田园杂兴》 宋·范成大
杞菊垂珠滴露红,两蛩相应语莎丛。
虫丝罥尽黄葵叶,寂历高花侧晚风。
朱门巧夕沸欢声,田舍黄昏静掩扃。
男解牵牛女能织,不须徼福渡河星。 -
36.《上林赋》 两汉·司马相如
亡是公听然而笑曰:“楚则失矣,而齐亦未为得也。
夫使诸侯纳贡者,非为财币,所以述职也。
封疆画界者,非为守御,所以禁淫也。
今齐列为东藩,而外私肃慎,捐国逾限,越海而田,其于义固未可也。 -
37.《水调歌头 曹侯浩然,人品高秀,玉立而冠,》 金朝·蔡松年
在寒士右。
惜乎流离顿挫无以见于事业,身闲胜日,独对名酒,悠然得意,引满径醉。
醉中出豪爽语,往往冰雪逼人,翰墨淋漓,殆与海岳并驱争先。
虽其平生风味,可以想见,然流离顿挫之助,乃不为不多。 -
38.《玉山道者还家诗》 明·明无名氏
春色阑珊四月天,数声啼鸟落花前。
荷知有热先擎盖,柳为无寒渐脱绵。
处处劝耕梅子雨,家家缲茧竹篱烟。
凭谁寄语仙源客,洞口云封信不传。 -
39.《寿李参政壁》 宋·崔与之
青年老仙紫云旄,函关西度天风高。
手携拄下五千卷,来擅一世文章豪。
玻璃江头梅欲蕾,蟆颐山麓寒方鏖。
飚车羽轮下霄汉,人以万鹤如云涛。 -
40.《题所藏赵清献公梅花图》 宋·蔡士裕
鹅溪白茧光昭回,上实罗浮山南绝壁之寒梅。
霜台铁面太孤峭,槎牙诘曲可望不可摧。
我疑华光道人云水绝,为花缚神惟有月。
胸中若无一片冰雪心。
焉能写此万古冰雪骨。