-
101.《木兰花慢 至大戊申八月二十五日,同疏仙万》 元·许有壬
云左丞未老休致,指清露堂扁,命予二人分赋长短句,予得清字,皆即席成章,喜甚,榜之堂上。
疏仙其甥也,后更号酸齐云渺西风天地,拂吟袖,出重城。
正秋满名园,松枯石润,竹瘦霜清。
扁舟采菱歌断,但一泓寒碧画桥平。 -
102.《水龙吟 戊申灯夕,云间城中作 以上四印齐本》 元·邵亨贞
兵余重见元宵,浅寒收雨东风起。
城门傍晚,金吾传令、遍张灯市。
报道而今,依然放夜,纵人游戏。
望**巷陌,星毯散乱,经行处、无歌吹。 -
103.《已巳岁除夜有感》 宋·宋庠
明晦互推斥,中都芳岁兰。
星回迫旧次,籥暖送馀寒。
来辰茧有绪,去境环无端。
天运故相易,人心那独安。 -
104.《荔支》 宋·陶弼
五月南游渴,欣逢荔子丹。
壳匀仙鹤顶,肉露白晶丸。
色映离为火,甘殊木作酸。
枝繁恐相染,树重欲成团。 -
105.《江行》 宋·张嵲
南讹溽暑方流汗,北陆凄风已裂肤。
江介寒暄越叵测,袗絺重茧在斯须。 -
106.《自安福过真珠园梅坡》 宋·张镃
舒忧早逾关,延昭尽名侣。
林亭果幽赏,得计良自许。
高鸣迭酬唱,阳春谁激楚。
坐移游好园,振策盼芳渚。 -
107.《荆渚书怀》 宋·赵汝鐩
明镜明於月,白发白於雪。
月照雪转添,使人心断绝。
连年事行役,曾不须臾歇。
陟冈脚双茧,凌湖舟一叶。 -
108.《青感》 宋·林景熙
柳花衮雪春冥冥,溪风一夜吹为萍。
萍随风去渺流水,人生无根亦如此。
故山入梦草芊芊,半窗疏雨寒食天。
晓来白发稀可数,多少朱颜化黄土。
高原冉冉青烟斜,麦饭洒松能几家。
子规叫残金粟暮,茧纸兰亭已飞去。 -
109.《木绵布歌》 宋·艾性夫
吴姬织绫双凤花,越女制绮五色霞。
犀薰麝染脂粉气,落落不到山人家。
蜀山橦老鹄衔子,种我南国趁春雨。
浅金花细亚黄葵,绿玉苞肥压青李。 -
110.《蚕妇辞》 宋·陈普
东邻采桑妇,西邻养蚕女,年年役役为蚕苦。
桐花如雪麦如云,鸣鸠醉椹叫春雨。 -
111.《耕桑》 宋·戴表元
耕桑本是闲居事,学得耕桑事转多。
失晒麦丛忧出蝶,迟缫蚕茧怕生蛾。
调停寒暖春移苎,侦候阴晴夏插禾。
衣饭为谁忙不彻,醉来乘兴作劳歌。 -
112.《野人》 宋·李覯
村落苍茫半草茅,路无车辙水无桥。
婚姻取足唯春茧,盐酪归来待晚樵。
一样宽衣疑效古,几人华发未经徭。
相逢不会寒温语,借问官家合是尧。 -
113.《瑞岩行者写华严经求僧》 宋·释宝昙
荷屋老子僧中龙,平生眼里无诸公。
莫年愈觉气深稳,木寒霜净天无风。
朅来精进复精进,焚香却扫大圆镜。
数十万偈堆如山,从头一唱一加敬。 -
114.《送庐山茶与陈大监》 宋·释宝昙
庐山瘦入骨,草木无华滋。
啼鸟消息真,春风仅如斯。
山翁少润色,玉雪空自奇。
舌端有小苦,谏味颇似之。 -
115.《偈颂一百零二首》 宋·释绍昙
茧足寻庄到海门,天衣往事与谁论。
长空雁影沉寒水,瘦立西风几断魂。 -
116.《听野老所言》 宋·释文珦
衰翁卧病山之阿,东村沈老来相过。
首言年饥若无备,次说时政多烦苛。
其间数事尽切已,具有本末非差讹。
农家累世服畎亩,此外宁复知其他。 -
117.《蚕麦辞》 宋·释文珦
山人日无事,行行自娱嬉。
竹西数家村,喜闻翁媪辞。
蚕以御我寒,麦以充我饥。
二者尝致祷,群神将我贻。 -
118.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
石上足蟠,人间念乾。
秋生眼角,喜入眉端。
丘壑之身心磈磊,丛林之肝胆衰残。
澗月依稀,夜霜濯磨而气韵清白;岩松偃蹇, -
119.《璋监寺写师像求赞》 宋·释正觉
杳杳冥冥,寒雁影没而秋远烟青;寂寂惺惺,老蚕茧就而风高叶零。
天机静时活,道环虚处灵。 -
120.《往时予有湖湘之游同年黄东发提举以清江楮衾》 宋·舒岳祥
我昔向湘潭,故人贻我别。
珍於锦鲸赠,未数绨袍脱。
温如阳春曦,白似腊天雪。
香收禅榻云,光映书斋月。