-
281.《庆春宫·秋感》 宋·吴文英
残叶翻浓,余香栖苦,障风怨动秋声。
云影摇寒,波尘锁腻,翠房人去深扃。
昼成凄黯,雁飞过、垂杨转青。
阑干横暮,酥印痕香,玉腕谁凭。 -
282.《宴清都·秋感》 宋·吴文英
万里关河眼。
愁凝处,渺渺残照红敛。
天低远树,潮分断港,路回淮甸。
吟鞭又指孤店。 -
283.《西河(中吕商陪鹤林登袁园)》 宋·吴文英
春乍霁。
清涟画舫融泄。
螺云万叠暗凝愁,黛蛾照水。
漫将西子比西湖,溪边人更多丽。 -
284.《浣溪沙·琴川慧日寺蜡梅》 宋·吴文英
蝶粉蜂黄大小乔。
中庭寒尽雪微销。
一般清瘦各无聊。
窗下和香封远讯,墙头飞玉怨邻箫。
夜来风雨洗春娇。 -
285.《夜游宫·春语莺迷翠柳》 宋·吴文英
春语莺迷翠柳。
烟隔断、晴波远岫。
寒压重帘幔拕绣。
袖炉香,倩东风,与吹透。
花讯催时候。
旧相思、偏供闲昼。
春澹情浓半中酒。
玉痕销,似梅花,更清瘦。 -
286.《探芳新·吴中元日承天寺游人》 宋·吴文英
九街头,正软尘润酥,雪销残溜。
禊赏祇园,花艳云阴笼昼。
层梯峭空麝散,拥凌波、萦翠袖。
叹年端、连环转,烂漫游人如绣。 -
287.《风入松(邻舟妙香)》 宋·吴文英
画船帘密不藏香。
飞作楚云狂。
傍怀半卷金炉烬,怕暖销、春日朝阳。
清馥晴熏残醉,断烟无限思量。 -
288.《金盏子》 宋·吴文英
见开,有新邑之役。
D479来西馆,篱落间嫣然一枝可爱,见似人而喜,为赋此解
赏月梧园,恨广寒宫树,晓风摇落。
莓砌扫珠尘,空肠断、熏炉烬销残萼。 -
289.《永遇乐·探梅次时斋韵》 宋·吴文英
阁雪云低,卷沙风急,惊雁失序。
户掩寒宵,屏闲冷梦,灯飐唇似语。
堪怜窗景,都闲刺绣,但续旧愁一缕。
邻歌散,罗襟印粉,袖湿茜桃红露。 -
290.《高阳台(寿毛荷塘)》 宋·吴文英
风袅垂杨,雪销蕙草,何如清润潘郎。
风月襟怀,挥毫倚马成章。
仙都观里桃千树,映麹尘、十里荷塘。
未归来,应恋花洲,醉玉吟香。 -
291.《倦寻芳(上元)》 宋·吴文英
海霞倒影,空雾飞香,天市催晚。
暮靥宫梅,相对画楼帘卷。
罗袜轻尘花笑语,宝钗争艳春心眼。
乱箫声,正风柔柳弱,舞肩交燕。 -
292.《百字令(西湖十咏·断桥残雪)》 宋·陈允平
凝云冱晓,正コ花才积,荻絮初残。
华表翩跹何处鹤,爱吟人在孤山。
冻解苔铺,冰融沙甃,谁凭玉勾阑。
茸衫毡帽,冷香吹上吟鞍。 -
293.《还京乐》 宋·陈允平
彩鸾去,适怨清和,锦瑟谁共理。
奈春光渐老,万金难买,偷钱空费。
岸草烟无际。
落花满地芳尘委。 -
294.《解连环》 宋·陈允平
寸心谁托。
望潇湘暮碧,水遥云邈。
自绣带、同翦合欢,奈鸳枕梦单,凤帏寒薄。
淡月梨花,别后伴、情怀萧索。 -
295.《过秦楼》 宋·陈允平
倦听蛩砧,初抛纨扇,隔浦乱钟催晚。
湘蒲簟冷,楚竹帘稀,窗下乍闻裁翦。
倦柳梳烟,枯莲蘸水,芙蓉翠深红浅。
对半床灯,虚堂凄寂,近书思遍。 -
296.《红林檎近》 宋·陈允平
飞絮迷芳意,落梅销暗香。
皓鹤唳空碧,白鸥避寒塘。
妨它踏青斗草,便放晓日东窗。
先自懒弄晨妆。 -
297.《浣溪沙》 宋·陈允平
自别萧郎锦帐寒。
凤楼日日望平安。
杏花枝上露才干。
眉皱但嫌钿翠堕,臂销惟觉钏金宽。
薄情杨柳DA3A征鞍。 -
298.《虞美人》 宋·陈允平
玉奁香细流苏暖。
寒日花梢短。
翠罗尘暗缕金销。
□□东□华屋、自藏娇。
当时携手鸳鸯径。
一笑蔷薇影。
如今眉黛镇愁封。
欲问归期消息、望宾鸿。 -
299.《贺新郎(和邵清溪自寿)》 宋·何梦桂
世事浑无定。
问人间、翻来覆去,阿谁能忍。
海怒惊涛山相拍,选甚鱼龙不任。
看今古、英雄销尽。 -
300.《减字木兰花(寿词)》 宋·刘辰翁
脾神喜乐。
寿酒一杯胜服药。
过却明朝。
顶上新霜也合销。
小春三日。
便觉春暄梅影出。
醉把梅看。
比似茱萸更耐寒。