-
381.《念奴娇 中秋月次姚孝宁韵》 宋·张玉娘
冰轮驾海,破寒烟、万点苍山凝绿。
清逼嫦娥秋殿静,桂树香飘金粟。
万顷琉璃,一天素练,光彻飞琼屋。
楚云无迹,萧萧梦断银竹。 -
382.《南乡子 清画》 宋·张玉娘
疏雨动轻寒。
金鸭无心*麝兰。
深院深深人不到,凭阑。
尽日花枝独自看。
销睡报双鬟。
茗鼎香分小凤团。
雪浪不须除酒病,珊珊。
愁绕春丛 -
383.《雪里梅花诗》 南北朝·阴铿
春近寒虽转。
梅舒雪尚飘。
从风还共落。
照日不俱销。
叶开随足影。
花多助重条。
今来渐异昨。
向晚判胜朝。 -
384.《书河上亭壁》 宋·寇准
暮天寥落冻云垂,一望危亭欲下迟。
临水数村谁画得,浅山寒雪未销时。 -
385.《念奴娇 题阙》 元·白朴
江湖落魄,鬓成丝、遥忆扬州风物。
十里楼台,帘半卷、玉女香车钿壁。
后土祠寒,唐昌花尽,谁看琼枝雪。
山川良是,古来销尽雄杰。 -
386.《秋夜与子充论文退而赋诗一首因简子充并寄胡》 明·宋濂
太虚之气随物形,天声地声由此生。
小或簸荡吼河海,大将触搏流风霆。
天轮胶戾神鬼战,地轴挺拔蛟龙争。
圈臼洼污各异奏,彯沙礜石咸齐鸣。 -
387.《二十世纪太平洋歌》 清·梁启超
亚洲大陆有一士,自名任公其姓梁。
尽瘁国事不得志,断发胡服走扶桑。
扶桑之居读书尚友既一载,耳目神气颇发皇。
少年悬弧四方志,未敢久恋蓬莱乡。 -
388.《九辩》 先秦·宋玉
悲哉!秋之为气也。
萧瑟兮,草木摇落而变衰。
憭栗兮,若在远行。
登山临水兮,送将归。 -
389.《早梅》 唐·张谓
一树寒梅白玉条,迥临林村傍溪桥。
不知近水花先发,疑是经春雪未销。 -
390.《水龙吟·驿楼岁暮萧条》 宋·陈德武
驿楼岁暮萧条,小桃何事迎人笑。
无言如诉,命暌王母,信沈青鸟。
靥瘦繁霜,脂销零雨,梦寒清晓。
自刘郎去後,天台路隔,知孤负、春多少。 -
391.《一萼红·玉婵娟》 宋·王沂孙
玉婵娟。
甚春馀雪尽,犹未跨青鸾。
疏萼无香,柔条独秀,应恨流落人间。
记曾照、黄昏淡月,渐瘦影、移上小阑干。 -
392.《红绣鞋》 元·任昱
暗朱箔雨寒风峭,试罗衣玉减香销。
落花时节怨良宵。
银台灯影淡,绣枕泪痕交。
团圆春梦少。 -
393.《鹤联句》 宋·滕宗谅
上霄降灵气,钟此千年禽。
幽间靖节性,孤高伯夷心。
颉颃紫霄垠,飘飖沧浪浔。
岳湛有仙姿,多钧韶无俗音。 -
394.《南楼怀古五首》 宋·周弼
昔人有意久经营,极望寒芜远更平。
三国旆旌群鹊散,六朝楼阁一鸠鸣。
雪消晴嶂沉孤垒,风打寒潮入废城。
多少怨魂销不尽,草根烧断又还生。 -
395.《席上次韵》 宋·万俟绍之
东风几度客京华,今日飘零天一涯。
无奈刚肠欺竹叶,幸因清坐对梅花。
更长不觉销银烛,寒峭从教透碧纱。
语到前朝行乐处,绿杨深院是谁家。 -
396.《八声甘州·摘青梅荐酒》 宋·汤恢
摘青梅荐酒,甚残寒、犹怯苎萝衣。
正柳腴花瘦,绿云冉冉,红雪霏霏。
隔屋秦筝依约,谁品春词。
回首繁华梦,流水斜晖。 -
397.《一萼红·怨东风》 宋·梁栋
怨东风。
把韶华付去,秾李小桃红。
黄落山空,香销水冷,此际才与君逢。
敛秋思、愁肠九结,拥翠袖、应费剪裁工。 -
398.《中秋月》 唐·无可
蟾宜天地静,三五对阶蓂。
照耀超诸夜,光芒掩众星。
影寒池更澈,露冷树销青。
枉值中秋半,长乖宿洞庭。 -
399.《渔家傲·听说娑婆无量苦》 元·梵琦
听说娑婆无量苦。
风前陡觉双眉竖。
贪欲如狼嗔猛虎。
魔军主。
张弓架箭痴男女。
日月往来寒又暑。
乾坤开合晴还雨。
白骨茫茫销作土。
嗟今古。
何人踏着无生路。 -
400.《登叠彩山》 明·刘台
嵯峨怪石倚云间,洞销烟霞六月寒。
我到登临花正好,凭栏指点几回看。