-
461.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
462.《吊元鲁山》 唐·孟郊
搏鸷有余饱,鲁山长饥空。
豪人饫鲜肥,鲁山饭蒿蓬。
食名皆霸官,食力乃尧农。
君子耻新态,鲁山与古终。 -
463.《次韵太守向公登楼眺望二首》 宋·秦观
庖烟起处认孤村,天色清寒不见痕。
车辋湖边梅溅泪,壶公祠畔月销魂。
封强尽是春秋国,庙食多怀将相恩。
试问李斯长叹後,谁牵黄犬出东门。 -
464.《早春》 宋·秦观
黄金蔌蔌满垂杨,尚有春寒到画堂。
酒力渐销歌扇怯,入帘飞雪带梅香。 -
465.《和黄法曹忆建溪梅花》 宋·秦观
海陵参军不枯槁,醉忆梅花悉绝倒。
为怜一树傍寒溪,花水多情自相恼。
清泪班班知有恨,恨春相逢苦不早。
甘心结子待君来,洗雨梳风为谁好。 -
466.《题騕褭图》 宋·秦观
双瞳夹镜权协月,尾鬣萧森泽於发。
鞍衔不施缰复脱,旁无驭著气腾越。
地如砥平丘陇灭,天寒日暮抱饥渴。
骧首号鸣思一发,超轶绝尘人恍忽。 -
467.《贺新郎·把酒长亭说》 宋·辛弃疾
把酒长亭说。
看渊明、风流酷似,卧龙诸葛。
何处飞来林间鹊?蹙踏松梢残雪。
要破帽、多添华发。 -
468.《贺新郎·把酒长亭说》 宋·辛弃疾
把酒长亭说。
看渊明、风流酷似,卧龙诸葛。
何处飞来林间鹊,蹙踏松梢微雪。
要破帽、多添华发。 -
469.《霜月》 宋·陆游
枯草霜花白,寒窗月影新。
惊鸦时绕树,吠犬远随人。
出仕谗销骨,归耕病满身。
世间输坏衲,切莫劝冠巾。 -
470.《衰疾》 宋·陆游
衰疾犹能饭一箪,蓴丝菰首亦加餐。
旧叨刻印俄销印,老媿弹冠亟挂冠。
自怪嵇康如许嬾,人怜范叔不胜寒。
得钱剩买青芒屦,采药名山兴未阑。 -
471.《十一月二十二日夜待子聿未归》 宋·陆游
寒炉火半销,坏壁灯欲死。
人行篱犬吠,月出林鹊起。
吾儿信偶非长路,老子可怜煎百虑。
人人父子与我同,立朝勿遣交河戍。 -
472.《得季长书追怀南郑幕府慨然有作》 宋·陆游
从戎昔在山南日,强半春光醉里销。
绿树啼莺窥帽影,画桥飞絮逐鞭梢。
花经小雨开差晚,笙怯余寒涩未调。
惆怅流年又如许,羁魂欲仗楚词招。 -
473.《秋夜独酌》 宋·陆游
壮志随年减,羁愁与夜长。
月高寒晖淡,花坼露丛香。
仕畏谗销骨,归判酒腐肠。
青灯写孤影,相劝尽余觞。 -
474.《庆长叔招饮一桮,未釂,雪声璀然·即席走笔》 宋·杨万里
老子那知鬓脚凋,忍寒拚命看珠跳。
却嫌地暖无冰冻,恰则飞来恰则销。 -
475.《丁未元月》 宋·杨万里
献岁朝未央,新霁快明发。
晨曦耿五色,宿霭炊四彻。
洗清万沟尾,销尽一月雪。
素光从何来,晶荧落寒笏。 -
476.《雪用欧阳公白战律,仍禁用映雪访戴等故事,》 宋·杨万里
夜映非真晓,山明不觉遥。
尽寒无柰爽,且落未须销。
体怪心仍爱,颜衰酒强潮。
毛锥自堪战,寸铁亦何消。 -
477.《跋京仲远所藏杨补之红绫上所作著色掀篷梅》 宋·杨万里
朔云暗天垂到地,朔风裂山吹脱耳。
长江万顷一艇子,一夜雪寒不成睡。
诗翁晓起鬓蓬松,缩颈微掀黄篾篷。
夜来急雪已晴了,东方一抹轻霞红。 -
478.《和昌英叔雪中春酌》 宋·杨万里
南溪春寒强似冬,南溪春水走玉虹。
雷公戏手行春雪,诗人嘲词便飞屑。
只嫌春雪趁春雷,春容止要渠栽培。
冻作玉花销作雨,多般点缀春庭户。 -
479.《火合午睡起负暄二首》 宋·杨万里
火合红销雪尚香,睡魔引我入渠乡。
觉来一阵寒无柰,自掇胡床负太阳。 -
480.《送客归登净远亭二首》 宋·杨万里
池冰动处水生澜,未觉今朝抵死寒。
便恐雪销难再得,不辞鞋湿数来看。